26-2024 wat kost het?💶📩📮

In deze tijd dat wat dan ook meer kost dan eerst, wil ik weten hoeveel iets waard is. Wie niet? 

Heb ik twee velletjes  postzegels met een 1 erop gekocht. €1,14 per zegel. 

Goed onthouden dat dit niet op de nét gekochte postzegels vermeld staan. Maar ja, mijn kortetermijn geheugen is het niet meer wat het was.

Heb ik twee velletjes met 1 zegels aangeschaft. Per 1 januari 2025 gaan deze prijzen weer stijgen. De 1 wordt duurder.

Die nieuwe waarde ben ik nu al vergeten.

Waarom staat er geen waarde op? Ja, een jaartal en het cijfer 1..

Ben ik verplicht om een lijstje met jaartallen te maken met hoeveel bijvoorbeeld de 1 zegel waard was en hoort te zijn?

post.nl alsjeblieft verander het jaartal op de postzegels in hun waarde. Of doe beide. Want die 1 maakt het er niet gemakkelijker door. Het enige gemakkelijke is dat ik er wham 1 á2 1 zegels op plak, zonder aan hun waarde te denken, waardoor het te weinig zou kunnen zijn en post.nl wat winst heeft na het innen van boete.

Zou het te kostbaar zijn om om de zoveel tijd cijfers te wijzigen ?

Hoe kan ik een anderstalige dit doen begrijpen?

En toen …

begon ze toch aan haar zoveelste lijstje?

25-2024 Postzegels 📩

Het is haar gelukt om postzegels online te  bestellen zonder in te loggen op post.nl . Het steeds weer wachtwoordenopzoeken  is stressvol en ze moeeet en kiest stress te vermijden

Echter nu zou zo graag willen weten hoeveel de postzegels die ze nog heeft waard zijn.

Ja,?er staat 1 op. En? Ja, ook een datum. Dan zou ze archeologisch  onderzoek moeten doen hoeveel de 1 postzegels van vorig jssr jaar waard zijn of die van een paar jaar terug.. geen puf in dus beplakt zevenvrloppen met een palet aan zegels.

Toch zou ze willen weten hoeveel de zegels waard zijn ja, ze heeft nét besteld . Hier en nu weet ze de waarde van de zegels hier en nu. Doch wanneer je ouder bent , dan werkt het korte termijn geheugen niet zo best meer.

Oké dan, dapper begint ze een chat met Daan, de online chatbox van @post.nl.

Beiden hebben goede wil doch een hele cyst verder is zij al in de stress geschoten. Dan moet ze voor hasr welzijn kiezen. Zucht.

#post.nl @post.nl

24.2024 Asielcrisis? 🥹

 

 Na het beluisteren van de presentatie van het regeerprogramma  https://nos.nl/l/2537060 bleef het in mij tobben , met name “de asielcrisis.”

In gedachten zie ik  mensen een landenlange barre tocht maken. Om om wat voor reden je de eerste stap moet zetten, ik vind het zo dapper.

Echter, stel dat de asiel en migratiewet erdoor komt als crisis. Dan zijn er mensen in Nederland die voorlopig niet herenigt mogen worden met hun kinderen? Met hun gezin dat achter is gebleven in het land van herkomst? Er zullen mensen zijn - nu nog bezig met hun barre tocht- die bij de  Nederlandse grens niet het land binnen mogen? Moeders die met hun kinderen zijn gevlucht en herenigt zouden worden met hun echtgenoot en vader van de kinderen? Hij vluchtte vooruit om te kijken of de lange weg veilig is. Gaat dát nog door? 

Plaatsvervangende stress met buikpijn krijg ik bij de gedachte alleen al. 

Geen mens zou ongewenst mogen zijn. We zijn allen hier op deze Aarde geboren om er te mogen zijn,

Is de crisis, de onzekerheid na die landenlange tocht, van de gevluchte  asielzoekers niet vele malen sterker dan dat wat in de politiek asielcrisis genoemd wordt?

Ergens niet mogen zijn vind ik een te slecht scenario van een horrorfilm.

Moge humaniteit zegevieren.

Achter de nieuwe asiel en migratiewet- als deze doorgaat - zit dwang.

. Dat leren zal nóg meer en meer een moeten zijn. Dat drukt. Dat blokkeert. Dat wringt.  Doch het leven hier van de gevluchte, getraumatiseerde mens  hangt er vanaf. Dat kan een crisis geven bij die mens..

 Want er zijn ook getraumatiseerde mensen die niet in staat zijn om te leren, laat staan onder druk. Leren om hier te mogen wonen, leven en liefhebben.

 Twee jaar de tijd hebben vind ik kort. .

Enkele jaren ben ik taalcoach  geweest. Het waren fijne- ook voor mij leerzame- jaren. Doch soms kostte een enkel Nederlands woord uitleggen een hele middag, waarbij van het één naar het andere onderwerp werd gehopt. Na uren stopten wij. Waren moe, het uitleggen en absorberen lukte dan niet meer. 

Een leerkracht ben ik niet en al zou ik het wél zijn, dan toch vind ik - ik ben de enige niet- de Nederlandse Taal moeilijk om aan te leren en uit te leggen aan een anderstalige.. 

Tegenwoordig heb ik gewoon gezellig en warm vriendencontact met deze nu Nederlanders. Vrienden. Twee jonge  vrouwen zien mij als  mama en ik heb het gevoel dat ik het niet kan waarmaken net om als oma te zijn voor de twee kinderen van één van bovenstaande vrouwen en haar man. Het ene gezin woontte ver weg. Doch ik voel mijn verantwoordelijkheid. Mijn dochter zegt: gewoon jezelf zijn.

Ze weten waar ik woon en kunnen meestal terecht. 

Hoe zullen ( getraumatiseerde) asielzoekers kúnnen integreren in twee jaar tijd? Dus …naast de taal leren ook proberen de harten en ogen van  Nederlanders open te krijgen? Hoe dan? Hoe zal het gaan met mensen die niet goed kunnen leren, doch wel op een ander vlak prima leren en daardoor werk hebben plus woning ?  

De woningnood die sommige Nederlanders ervaren is niet veroorzaakt door vluchtelingen. Die zijn zich daar niet van bewust en voelen zich intens dankbaar wanneer ze eindelijk een plek hebben om te wonen.

En … ja, kinderen blijven soms lang thuis wonen. Mijn dochter woonde tot ver in haar twintigste thuis. Ik besef heus dat er omstandigheden zijn dat er mogelijk thuis te weinig plek is of andere omstandigheden waardoor het ouder wordende kind echt hoognodig op zichzelf moet en wil wonen. 

De meeste gevluchte mensen zijn leergierig, staan open voor ons in Nederland. Ze hebben talenten, kwaliteiten en zijn van  goede wil, leergierig, behulpzaam, vriendelijk, gastvrij en zij hebben een doorzettingsvermogen  waar ik (maar ook  oordelende, veroordelende Nederlanders) nog niet aan kan tippen.  

“Er zijn Nederlanders die een asielcrisis ervaren?” Zou dat echt het gros der Nederlanders zijn? Ik geloof er niets van. 

Mensen

We zijn mensen

Wij allemaal,

 jij en ik

Verschillend,

maar toch van vlees en bloed

Ooit als baby geboren,

 geknuffeld en  gewenst.

Laten we met een open hart en vriendelijke blik naar onze medemensen kijken. 

Naar elkaar.

Vriendelijkheid kost geen geld!

Dankbaarheid voor al het goede hier evenmin. 

Al zijn de boodschappen steeds duurder, 

Toch kies ik ervoor om dankbaar te zijn dàt er boodschappen en zoveel meer is. 

Dankbaarheid voeding geven doet goed.

https://www.google.com/search?q=lied+als+jij+ooit+vergeet+hoe+mooi+en+sterk+je+bent&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl-nl&client=safari#fpstate=ive&vld=cid:749e8075,vid:ZAPohWG3Mdc,st:0

 

23.2024 Over ✍️handgeschreven brieven

 Een brief ligt op deurmat. Une lettre. Vrouwelijk.

Stil ligt ze daar, totdat ik mij buk en haar oppak.

Bedachtzaam, blij en dankbaar loop ik ermee naar de kamer.

Nadat ik haar op de tafel heb neergelegd,maak ik af waarmee ik bezig was.

“straks rustig lezen.”

Een brief, een handgeschreven brief is steeds zeldzamer aan het worden en ik mis het. 

Vooral mijn vaders brieven.13 jaar geleden overleed hij.September is zijn geboortemaand.Dit jaar is het zijn 110 de geboortedag. Hij werd bijna 97 jaar.Geestelijk nog tiptop,behalve zijn ogen.Niet meer kunnen schrijven was een ramp.Echter,zijn brieven waren en zijn hém.Vastgehouden momenten in de tijd.

Tot oktober vorig jaar hadden mijn derde pleegvader en ik een kortdurende maar mooie handgeschreven correspondentie. Na zestig jaar elkaar weer ontmoeten.Via het schrijven! Er zat een leven tussen. Fysiek heb ik hem nooit meer gezien na ik opgehaald werd op mijn 17de. Hij overleed oktober jongstleden.

Hoe anders zijn brieven dan de e-mails en berichten waarvan velen via een keur aan nieuwsbrieven in mijn e-mail box binnenkomen. Na ze aangeklikt te hebben verdwijnen ze.

Uit de ongelezen mailbox.Dán is het onthouden geblazen.

De e-mails moeten wél gelijk beantwoord worden willen deze niet in vergetelheid van het digitale monster verdwenen.

Wat een verschil met een brief.Op een brief kun je hérkauwen.Op de tafel neerleggen.De tijd nemen en dan op een dag pak je de pen op om respons neven. Cor respons. Cor = hart. Harte respons. De pen verbindt doormidden van het handschrift het hoofd en hart/ziel.

Dankbaar voor de twee, soms drie correspndentievriendinnen die nog in mijn leven zijn. 

Moge de enige brievenbus in het dorp blijven bestaan. 

Doch …het brievenschrijven is geen moeten.

22.2024 Perspectief

Perspectief

vanaf het punt van staan.

Jouw perspectief.

Mijn perspectief.

Onze perspectieven

Perspectief. 

Standpunt,

kijken,zien, voelen, horen,luisteren,ervaren vanuit 

de som van mijn leven tot het hier en nu,

vanuit landen, deel van de wereld, opvoeding, scholing, cultuur, ervaringen, gedachten en gevoelswereld.

Genuanceerd denken en voelen

daarin soms star zijn?

Is dat star?

Ik weet het niet,

Twijfelen is oké.

Verbaal spreken of schriftelijk?

Perspectief vanuit het in vier verschillende landen, culturen, scholen, talen, gezinnen te zijn opgegroeid.

Sinds kort ontdekte ik -op het internet- dat dit cross culture kid zijn heet.

Een woord voor het nog steeds anderszijn voelen. Dat geeft iets grip.

Ook voor mijn kinderen.

Thuis. 

Thuis zijn bij jezelf.

Thuis zijn bij mijn kinderen, familie, vriendinnen, de straat waar ik woon met ieder die er woont.

Thuis zijn bij mijzelf

Denkend aan alle thuisen.

Vrije geest, slechts verlangend om thuis te zijn, thuis te voelen.

Thuis zijn te vieren. Thuis te zijn al levend, dóórlevend, doorlévend,

Dankbaar zijn voor de mooie plek waar ik mag wonen en leven,

Het leven vieren. 

Keuzes maken.

Thuis bij mijzelf, mij verbonden voelend

vanuit mijn hoogsensitieve natuur.

Al vele tientallen jaren 

steeds weer kiezen om dankbaar te zijn,

Eigen keuzes maken,

daarvoor waar ik mij zo min mogelijk gestrest door voel.

Ja,dan vier ik het leven al ziet een ander mijn leven van een ander perspectief.

Soit! 

Kiezen om zo min mogeluck stress te hebben is voor mij van levensbelang,

Dat is mijn vrijheid, daarin voel ik mij veilig.

Dat mag . 

21.2024 De grote boom

 De boom in mijn tuintje is nog nooit zo groot en hoog geweest. 

Omdat ze in een rijtjeshuistuin staat mag zij niet te groot worden. Waarom niet? Anders hebben anderen er last van. Echter, hoe kun je nou last van een boom hebben zolang deze niet omvalt en de zon zo schijnt dat niemand last van die boom kan hebben? Een boom, een  co2 omzetter naar zurrssfgever- zonder zuurstof kunnen mens en lopende, kruipende en vliegende dieren slechts 3 minuten! Een boom geeft daarbij schaduw, rust, koelte, een woonplek voor vogels en andere kleine dieren. En ja, we zitten waarschijnlijk op stoelen gemaakt van bomen. #dankbaar

Ja, de wilg in de tuin is groot en mooi ( foto plaatsen is nóg niet gelukt!)) Er waait een fikse wind en de takken zwaaien en zwieren. Ze fluisteren steeds luider met hun flink ritselende blaadjes over frisse lucht en bewegen. Bewegen als een boom met de voeten stevig op de Aarde en de armen weid gestrekt omhoog. Beweeg maar.

Er komt een dag,daar ben ik van overtuigd, dat bomen niet meer zomaar gekapt of gesnoeid mogen worden.

Er komt een dag, daar ben ik van overtuigd, dat alle bommen beschermd zullen zijn. 

Er komt een dag dat dat wat de mens onkruid noemt als volwaardige plant, als sterke plant wordt gezien met de eigen schoonheid.

Er komt een dag dat een groene tuin meer en meer als plusplek gezien wordt. Trouwens, dat is nu al deels zo.

Wat zou het mooi zijn sls er in een rij rijtjeshuistuinen een paar bomen zouden zijn . 

Nu ga ik in de tuin werken. Het voortuintje snoeien, opdat het er beschaafd en aangepast uitziet en …ik het kan behappen. 

 Ho ono pono.