In het verleden kikkerde de term: babyboomer zijn haar op. Het deed haar jong voelen. Het feit dat ze er eentje van de velen is die vlak na de Tweede Wereldoorlog geboren zijn. Eentje van de velen waarbij het verlangen naar Vredevolle verhoudingen hoogtij vierde en nog stééds doorkabbelt. Ze doet en laat naar beste kunnen.
Echter, de babyboomers vallen tegenwoordig ( anno 2023j qua leeftijd in de categorie—> Bejaard.
In het hokje —->Nederland vergrijst. Het babyboomer zijn heeft haar glans verloren?
Het komt op sommige momenten net zo dėprimerend over als dat er van een vluchteling een probleem gemaakt wordt.
De grijze golf en de asielgolf? Doch beiden hebben geenszins de intentie om te overspoelen.
Beiden hebben eveneens niet de intentie om een woning, zorg en dus financieel “probleem” te zijn.
Na ja, is schrijfster van dit schrijfsel wellicht een beetje een probleem voor zichzelf? Is ze eindelijk zichzelf aan het worden doch nu is haar lichaam krakkemikkig en haar jeugd voorbij.
En toch en toch is het voordeel ervan dat ze niet meer zoveel in de toekomst leeft.
Ze is nog in leven. Ze leeft! Ze zorgt goed voor zichzelf. Meestal. Ze is opgevoed met niet tot last
mogen zijn en het is haar eer te na om dat te zijn. Vooral omdat in de Zorg werkte. Dus zal
ze het met zichzelf moeten en mogen uithouden de rest van haar leven. Ja, ze neemt heus wel hulp aan en is dankbaar!
.
Meer en meer is zij zichzelf bewust dat vandaag er toe doet. The present, het heden, het leven
een geschenk wat niet vanzelfsprekend is. Het heden is nieuw. Het heden gaat snel voorbij. Toch is het eeuwig.
Wat ze aan het begin van dit schrijfsel typte is al verleden tijd.
Ze ademt diep in, houdt het even vast en ademt uit het volgende moment in. Jonger dan het moment. Ouder dan haar pen die schrijft en haar vingers die typen. Haar voorouders wandelen
met haar mee. Nog voelbaar in sommige gedragspatronen. Aaah, om te leren zijn we nooit
te oud. Accepteren = loslaten en zelf keuzes maken. Stap voor stap voor stap. Per slot
Is ze een babyboomer🥳 en …ze accepteert dat de grijze golf als een probleem gezien wordt?
Jammer dan! Het gaat erom dat ze zichzelf niet meer als een probleem ziet. Zichzelf accepteert. Ook niet als ze wat vergeetachtig is. Ook nu ze lang over wassen en aankleden doet.( een sokkenaantrekhulp*
werkt grandioos en is betaalbaar! Zie maar op internet.) Ook nu oefeningen doen veel tijd in de beslag neemt. . Ah met pensioen zijn is dus voor je zelf zorgen.
Echt goed luisteren naar wat je lichaam nodig heeft en dankbaar zijn voor dat wat nog kan.
Ah, en ja de wereld met al haar ontwikkelingen gaat zo snel.
Het is 35 jaar geleden
dat je voor het eerst gebruik kon maken van een pinpas om geld uit de muur te halen ( wonderluck was dat) en te betalen.
35 jaar geleden pas.
35 jaar geleden al!
Zoeffff.
Haar kinderen zijn ouder. Tijd is een raar iets.
Haar bewustzijn maakt tijdreizen.
Introductie van de pin https://youtu.be/Rppw22VGjxc?si=52HEMv_Mlm8ps6ooy
Sindsdien is er op technisch gebied zo veeeeel ont-wikkeld. Ze is dankbaar voor de mogelijkheden. Echter, het gaat haar te snel.
Ze zit weer te lang. Ze moeeeet nu echt opstaan en weer bewegen plus oefeningen doen. Anders overwint de stijfheid van haar lijf en het terwijl haar geest soepel aan het schrijven is is haar bloedsomloop minder aan het stromen? Of toch wel? Schrijven en tekenen zijn ook een vorm van bewegen.
Ja, een vorm. Hupetee, lichaam bewegen!
Lieve M, ik wandelde een stukje met je mee. Ennnn ik ga nu dus even bewegen. Je duwtje had ik even nodig. Dankjewellll lieve M.💃🏼😘
BeantwoordenVerwijderen😊. Graag gedaan, lieve anoniem (B? R?) liefs van M die niet meer probeert om via Google account in te loggen. Ben al dankbaar dat ik via een omweg hier kan inloggen. 🤔
VerwijderenAlweer een prachtig stukje. Wat lees ik je schrijfsels graag.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel🥰 liefs van M
Verwijderen