Powered By Blogger

vrijdag 12 september 2025

13:2025 Wereldsuicidedag is weer voorbij

 

Het went nog steeds niet dat mijn broer 

zich 45jaar  geleden van het leven benam.

30 jaar was hij en hij zal in onze herinnering 

altijd 30 jaar blijven. 

Mijn zoon is nu ouder dan dat broerlief was toen

hij ging.

Dit jaar zou  broer 75 jaar zijn geworden

áls hij nog leefde. Echter, dát is niet gebeurd.

Mijn broertje blijft altijd jong qua leeftijd

doch wat was hij wijs qua ziel. 

En wat konden we lachen.

Wat was hij een goed, lief, aardig, hooggevoelig, empathisch, kunstzinnig en ook op het laatst verloren

mens

die niet serieus  genomen werd.

Nog steeds kan het mij bevangen 

had ik dit of dat kunnen doen ?

Nee, toendertijd wist ik niet wat

was ik gewoon één van zijn zusjes,

wel een zusje dat op dezelfde golflengte leefde.

Nu weet ik het nog steeds niet of ik anders had kunnen mogen doen, behalve dat ik zelf beter met mijn hoogsensitief zijn kan omgaan. 

Dat is nog steeds een proces

Dr wereld is hard.

Zovelen onderdrukken hun gevoel

Of laten het niet zien en isoleren zich 

ook vaak door overprikleldheid.


Echter, jezelf mogen zijn is een groot goed 

-vind ik-

met goede wil. Zonder schade te doen.

Wij - de omstanders- deden destijds 

wat in ons vermogen lag.

Broer en ik hadden wél begrip voor elkaar,

wat konden we van het babbelende gekabbel 

en zang van dat ene beekje genieten.

Het geruis van de blaadjes aan de takken van de bomen.

De verhalen van de lucht en de wolken.

On est bien peu de choses zingt Francoise Hardy.

Keuzes maken, verder leven.

Het leven de moeite waard vinden,

om te leven, door te leven hier en nu.

Kijken / voelen naar dat wat wel mooi is

Dankbaar zijn voor de vele zegeningen op mijn pad

Steeds weer. 

Be! 

Er staan twee bomen voor mijn broer Free

#treesofmemory bomen. 

1 in Duitsland

1 -ook met een kleine plaquette- in mijn tuin.

Bomen, ze geven leven. Zuurstof. Dank jullie wel, bomen.

Ze geven een eerbetoon aan het leven van mijn broer

en anderen die zich het leven benamen.

Dank je wel, lieve dierbare broer dat je in mijn leven was.

Dank je wel, #MarioDieringer voor het meeplanten  van Free’s boom nu al 8 jaar geleden..Dank jullie, Thea, Rita en Roland.

Sindsdien heb ik iets meer vrede dat het ging zoals het ging.

 8 jaar hiken en bomen planten over de wereld samen met je dierbare hond, you go, Mario.🫶🤗🥰 .


https://youtube.com/@treesofmemory?si=XWSzGS-RyLYpDEHP


https://www.113.nl/ suïcide preventie in Nederland


 https://nl.treesofmemory.com/donation

Verbondenheid is. 🌳🍀💕🍀🌳

Sterkte aan allen die een dierbare verloren door suïcide waaronder onze Koningin Máxima  -inclusiefgezin, familie -die haar zusje verloor door Suïcide ( het woord zelfmoord vind ik een  woord dat de daad nog erger maakt. Want ik vind dat iemand  die zich van het leven benam zich tijdens het leven geweld aandeed  om zich aan te passen aan het Leven waarin er mensen bestaan die gevoelloos zijn. Ook door een reden. Aaah het leven blijft complex🥹🥲. )


Proberen of een foto plaatsen lukt?

Niet  gelukt.

Is oké. Free heeft  het digitale tijdperk niet meegemaakt. 


PS. Wanneer de tree of memory voor Free geplant is? Op 4 mei2018 en ik besef dat ik toendertijd dit Blogspot in het leven riep, mijn vorige blogspot verwijderde ik in een bui:

8 jaar geleden al. 2.62 Verbondemhrid is 








 



2 opmerkingen: