Spiralen
draaiend in de wind
naar boven
naar beneden
zelden is het windstil.
Het leven is
als een golfbeweging
met ups en downs
steeds weer.
Zet ik mijn leven
in gedachten overeind
dan blijft de golfbeweging
rechtopstaand
spiralend in de wind
in de ruimte,
om mij steeds van een
ander perspectief
mijn/het leven te laten bezien.
Soms is het balen
denk je dat iets geheeld is, dan word je getriggerd …
wham terug in de tijd met gevoel en al, alsof het gisteren gebeurde.
Echter, toch is het nét even anders omdat je levensspiraal je zonder dat je er erg inhebt naar een ander uitzichtpunt heeft gespiraald door de dagen, weken, maanden en jaren heen.
Toch draait mijn levensspiraal langzamer, minder wind,
veel rondom mij sneller.
En … ik vertraaaaaag.
Kan het niet meer bijbenen.
Op de tv Franse chansons jaren 1960 op 936.
Het doet mij goed.
Voel mij weer eens #crossculturekid.
Maar tóch thuis
Thuis bij mijzelf én mijn hart bij
nog dierbare levenden en vele overledenen.
Fijne dag wens ik jou en mijzelf 🤗🥰🫶
Lieve M, Wat je schrijft, in woorden, zinnen en in gedichten, allemaal wonderschone, parels van zinnen, woorden, samengevoegd in gedichten vol compassie. Zo wandel ik een stukje met je mee. 💚😘💚😘💚
BeantwoordenVerwijderenHarteklop tot harteklopgroet
VerwijderenDank voor het meewandelen💚
VerwijderenDank je wel, dierbare B, opeens denk ik aan hoe wij elkaar leerden kennen . Via SchrijvenOnline en mijn inner criticus zegt mij “ je schrijft nog steeds geen literatuur” en “ je zou niet mogen publiceren”
BeantwoordenVerwijderenMijn respons:” Dat geeft niet. Ik ben eindeluck mijzelf en dat mag. Inderdaad ik schrijf geen literatuur maar ben dankbaar als ik mijn hart, ziel, hoofd kan luchten en de de innerlucke broodnodigheid voel om het te delen .” Waarop ik nu zeg. Dank je wel, lieve B voor je mooie woorden. Dankbaar dat je het gedichten noemt🥰🫶. En ze spiraalde verder.