Powered By Blogger
Posts tonen met het label dromen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label dromen. Alle posts tonen

woensdag 19 mei 2021

2:317 Onze Koningin


Foto: 5 september 2013 Dromen van Nederlanders op het Loo ter ere van de Inhuldiging van Koning Willem Alexander.

Onze Koningin, nee ik heb niet genoeg woorden om haar te omschrijven zoals ik haar zie zonder haar persoonlijk te kennen ( vooroordeel? Nee. Observatie en gevoel. ): intelligent, gevoelvol, krachtig, passievol, vriendelijk, daadkrachtig, begripvol, humorvol, aandachtig, helpend, luisterend, observerend. Een mooi mens! 


Echter, ik ken haar niet echt. Heb haar ooit in het kader van het project Mijn Droom voor ons land ( mijn droom was én is: Vriendelijkheid. Een vriendelijke samenleving met minder ( geen 😁 ) vooroordelen, generaliseren en discrimineren ) van een afstand mogen  ontmoeten evenals onze Koning. 


Nee, ik haar niet persoonlijk. Wat bindt is dat ze een zus verloor die zich van het leven benam en ik een broer op die manier. Het weekend dat hij zich het leven benam komt er weer aan. Het went nooit. Verschil is dat er nu geen Pinksterfeesten zijn zoals we voor Corona hadden. Daardoor lijkt het opeens íetsje langer geleden. Wat ook bindt is iedere keer als ik u zie op de televisie ik herinnerd word aan: weet je nog die droom over een vriendelijke samenleving? Onze koningin en koning  vind ik er het boegbeeld van. Dank u wel🙏🕯💗. 


Onze Koningin, Máxima,  van 💓e gefeliciteerd met Uw 50 ste verjaardag. Ik wens U een grandioos, gelukkig, goed, motiverend, inspirerend  en een vooral gezond nieuw levensjaar toe💐, waarbij ik u sterkte wens met uw leger wordende nest. Want dát is toch wennen. Moge u nog vele mooie Dromen dromen en moge ze werkelijkheid worden.


Met hartelijke groet,

Mathilde



 https://nos.nl/l/2381205


https://nos.nl/l/2381225

donderdag 4 oktober 2018

2.24 Verdriet

Achteloos uitgesproken woorden, als een hand met tentakels  
nonchalant mijn borst binnendringend om als een niet fysieke boxer mijn hart vast te pakken en vol te raken met een niet fysieke energieke stomp vol pijnlijk ondoordachte vrijheid van meningsuiting.
Onverwoordbare getergde smart welt wederom in mij op als een zoute rivier, omhoogstromend van mijn hart naar mijn ogen. 

Gelukkig kan en mag ik huilen van mijzelf.
Gelukkig dat ik mijn levenstranen, vooral in herfsttijd, kán wenen.
Daar is niets mis mee, al respecteren velen hun eigen
 en andermans tranen niet. 


Waarom huil je?


Waarom heb je verdriet? Waarom ben je zo moe?
Indien ik de verbale woorden had dan deed ik dat.
Stil zijn is ont-moeten.

Het is een opeenstapeling van druppels.

Bagateliseren? Toch weer? Er zijn ergere dingen.

De herfst heeft meer dan ooit zijn entree gemaakt.


Wat voor droom heb je nog?
Wat zijn je talenten? Je kwaliteiten.
Droom alsjeblieft een mooie droom.

Droom met anderen mee.