2.158 Kalmeren oftewel even laten rusten

Heb een poos niets van mij laten lezen. Tot schrijven hier kwam het niet. Te veelheid. 

Afijn, waarom ben ik wederom hier beland? Vanmorgen wou ik @The Daily Calm gaan beluisteren. Meditatie met vervolgens dagelijks een thema ter meerdere glorie van innerlijke verandering van vastgeroeste patronen. 

Gisteren - zaterdag 10 augustus - was er het thema irritatie/ frustratie. Indien je irritatie/ frustratie voedt dan krijg je irritatie/ frustratie. Indien je geduld voeding geeft dan krijg je ... geduld.

Dát was de bedoeling.

2.119 Over haast en over autonomie

Haast past niet bij een mens die twee weken patiënt is geweest. Opgenomen zijn in een ziekenhuis moet en mag er vertraagd worden. Wanneer je eruit komt past haast evenmin vindt de mam.  Maar ja, haar eigen  snelheid van leven is lager dan die van een jonge man.

Eisen stellen aan een patiënt past niet. Ook niet bij diens ontslag. Autonomie vindt de moeder belangrijk. Wat heeft haar volwassen kind nodig? Wat niet? Ze waakt voor betutteling maar geeft toch adviezen. Dat mag, vind ze, bij een single zoon.

2.118 Patiënt zijn

Zijn wij niet allemaal patiënten die mogen leren geduldig te zijn?

Niet alleen een zieke mag een patiënt, een geduldige, zijn.

We verwachten met zijn allen dit en dat en weet ik veel wat

Snel, sneller, snelst? Waarom haast hebben om thuis te komen en daar tot rust te willen komen ver van de stad vandaan als je zoals ik in een dorp woont? Waarom niet hier en nu?

Dan wachtend  vertragen. Naar binnen keren, rustig worden. Stress wegademen. Hier en Nu. Hier en Nu Thuis zijn. Thuis zijn bij mijzelf.

Gewoon patiënt leren zijn. Nét als iedereen😁🤪. 

Geduld is een schone zaak.

Vandaag ontspande ik, ik die een buitenmens is en beslist geen stadsmens, wachtend op vervoer in een stille wachtruimte van een kolossaal Medisch Centrum ontspande ik en landde in het het Hier en Nu, voorbij de dagenlange veelheid.

Geduld is een schone dag. It feels good.

Have patience.