Mijn Blogspot 2.0

Verdriet onverwoordbaar, verdriet huilen, de tranen huilen mij. Geen woorden, naakte Levenstranen

In de zondagse stilte gaat de telefoon. Een blijde dochter ratelt: ‘Mam, ik kom maandag bij je langs. Deze keer ga ik niet naar mijn vriend...

Tob niet, het loopt toch altijd anders was het motto van een lang geleden overleden oom. Het is wat het is. Tob niet, het loopt toch ...

Achteloos uitgesproken woorden, als een hand met tentakels   nonchalant mijn borst binnendringend om als een niet fysieke boxer  mijn har...