Schakel de schakel de schakel
ik ben dankbaar dat ik kan schakelen. Kan kiezen.
Kiezen om mij op iets anders te concentreren.
Dan was er de finale van het Eurovisiesongfestival,
toch maar luisteren en kijken. Veel geluid. Ook mooi. Veelheid.
Arcade intens ontroerend. Komt binnen, de doventolk brengt het naar een nog hogere dimensie en doet ons diep nog meer voelen.
De uitslagen kijken met het volume op zacht. Gekkenhuis.
Dan een winnaar.
Opeens een gevoel🤔, Wij Nederland😀❤️ hebben gewonnen.
Wij hebben een winnende zingzangzongzing ambassadeur. 😍
Gefeliciteerd💐💕Duncan.
En ...wat ik vooral prachtig vind?
Duncan Laurence💐, de man die eerste werd met Arcade
gaat SAMEN met John Lundvik, de man die afgewezen😢 als winnaar, een lied schrijven, maken en zingen.
💕harmonie in de tent!
Oh heerlucke zaligheid.
Geen competitie in de muziek.
Doch SAMEN.
Dát vind ik echt zóoooo mooi.
In de muziek zou men niet mogen praten over tegenstanders.
Zangers zijn als noten die zich kunnen verbinden.
Noten verbinden zich met elkaar.
Muziek verbindt.
Eenheid in de diversiteit is van een schoonheid zo mooi.
It’s never too late for love ,
love is not a losing game.
Zouden woorden kunnen zijn
in dat nieuw te geboren worden nummer.
Ik hoor Ilse de Lange al zeggen: wat moooooi zeg😊.
Nederland ...het land der verbinding? Der samenhorigheid?
Muziek geeft een prachtig mooi voorbeeld.
Het nummer Arcade kunnen we met zijn allen voelen.
Toch?
Dus ...love is never a losing game.
💞
