Post uit de 17de en 18de eeuw. Wat spannend. Briefpost van mensen die een paar eeuwen terug leefden. Destijds gekaapt van schepen las ik. Er is dus nog hoop voor mijn vermiste brief van begin januari dit jaar aan mijn correspondentievriendin. Trouwens in december 2016 zond ik eveneens een- tot nu toe nog steeds vermiste- brief waarin ik iets stopte. Echter, vandaag hoorde ik op het Nieuws dat afwijkende brieven verdacht zijn. Op de envelop van de brief die ik december 2016 verzond ( of was het januari 2017? ik twijfel nu) was het een warrige bedoeling met een verhaal aan de postbode, veel postzegels en een onduidelijk adres. Die brief was dan bij voorbaat verdacht? De brief die ik in januari 2020 verzond was fleurig beplakt met een diversiteit aan postzegels over kunst meen ik mij te herinneren. Vandaag op het nieuws zag ik eenzelfde soort postzegels op een envelop van de bombriefverstuurder en dát scheen verdacht te zijn, terwijl ik diezelfde zegels via de webshop van Tante Pos besteld heb. Ook mag er geen vriendelijke groeten opstaan. Alles wat afwijkend is, is verdacht.
Posts tonen met het label Post.NL tante Pos. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Post.NL tante Pos. Alle posts tonen
zondag 16 februari 2020
2.221 Over Brieven uit het verleden én brieven aan de toekomst
donderdag 16 januari 2020
2.208 Brief waar ben je?
Brief, waar oh waar ben je? In deze tijd van digitale snelwegen, verwacht de oude vrouw dat ook haar handgeschreven brief per reguliere post er een dag of twee over doet om op de plaats van bestemming door de brievenbus te vallen. Tja, verwachtingen. Beter ze niet te hebben?
Je zult je kind of je familie kwijt zijn. Dát is pas erg. Veel erger dan een vermiste brief. Dát begrijpt ze heus wel.
Labels:
ademen,
bezorging,
brievenbus,
correspondentie,
digitale snelwegen,
handgeschreven brieven,
leren,
Post.NL tante Pos,
verbeelding positief gebruiken.,
vertraging,
vertrouwen
Abonneren op:
Posts (Atom)