2.239 Vrijheid

Vrijdag 10 april 2020

Ze is blij, voor het eerst sinds de zoveelste valpartij ( op 8 augustus vorig jaar met de fiets die over haar heenviel toen ze over een verlaging in de weg liep tijdens het opstappen. Ja, heel dom!) heeft ze haar rijwiel weer durven pakken. Ja, ze oefende zichzelf het jaar door op een hometrainer met alleen pedalen, zittend op een tuinstoel of kruk. Sinds de Stormen en de Corona Quarantaine was dit een uitkomst om bij weer en wind in de tuin op één plek te bewegen en tóch lekker uit te kunnen waaien.

2.229 Zijn alle ouderen kwetsbaar?

Maandag 20 maart 2020

https://nos.nl/l/2327685 Dit artikel uit de NOS app heb ik aandachtig gelezen. Ondertussen mijzelf in vraag stellend. Want ja, ik ben een vrouw van 72 jaar. Ben je dan gelijk kwetsbaar? Ik houd niet van generaliseren. Ik las over een 81 jarige man. Een fitte man. Doch ook hij valt onder de risicogroep. Val ik daar dan ook onder? Ik wandel dagelijks. Ik kom buiten het dorp een enkeling tegen en dan passeren wij elkaar op meer dan 1.5 meter afstand, Gisteren 3/4 uur gedaan over 2,9 km🙄.  Maar laat ik niet naar wel of niet prestatie kijken. Juist omdat ik mij niet popie Jopie voelde is het goed om - niet pusherig- te bewegen. Kalm aan. Compassie hebben met mijzelf. Er zijn al genoeg tirannen. Doch, het  bloed mag en moet toch stromen door de bloedvaten, gewrichten en spieren worden zodanig gesmeerd, kortom het hele lijf, dat je er iets tot veel soepeler door wordt.? Dit, indien je niet te beperkt bent. Te lange rust, roest. Dán pas wordt een mens kwetsbaar. Zowel jong als oud.

2.226 Hamsteren? Over vertrouwen

 Vrijdag 13 maart 2020

Daarnet stuurde zoonlief - die momenteel thuis werkt in verband met een kuch en iets verhoging- hij zit in de kwetsbare groep - mij berichten en filmpjes over lege supermarktschappen. Mensen hamsteren, terwijl er wordt gezegd dat er dagelijks voldoende is om de supermarkten te bevoorraden.

Oké, mijn motto in het nieuwe jaar was en is vertrouwen hebben. Ook denk ik aan wat een oom als motto had: tob niet het loopt altijd anders. 

2.224 Het hoofd koel houden

Dinsdag 10 maart 2020

 Italië is op dit moment van schrijven een van de grootste besmettingshaarden van het  Corona virus covid-19  na Zuid Korea. Zuid Korea waar een van mijn kinderen al een reis naar toe heeft geboekt voor over bijna twee maanden. Mijn ander kind heeft eveneens een poos terug een vriendinnen reisje binnenkort naar Barcelona vastgelegd. Italië zit niet voor niets op slot. Mijn ex echtgenoot en tweede vrouw hebben net komend vanuit Azië weer voet op Nederlandse bodem gezet.

Wát een gereis.

2.208 Brief waar ben je?

 Brief, waar oh waar ben je? In deze tijd van digitale snelwegen, verwacht de oude vrouw dat ook haar handgeschreven brief per reguliere post er een dag of twee over doet om op de plaats van bestemming door de brievenbus te vallen. Tja, verwachtingen. Beter ze niet te hebben?

Je zult je kind of je familie kwijt zijn. Dát is pas erg. Veel erger dan een vermiste brief. Dát begrijpt ze heus wel.

2.193 De boom van zelfvertrouwen

Er was eens een kind, een meisje. Maar het had net zo goed een jongen -of er tussenin -kunnen zijn.

Toen het meisje geboren werd kwam er een stokoude onbekende vrouw op kraambezoek. Ze had een buideltje in haar hand. Ze liep op de ouders van de pasgeborene af, overhandigde het buideltje: ‘ hier heb ik een buideltje voor jullie dochter. Zorg goed voor jullie kind. Zorg goed voor het buideltje. Láter zal ik terugkomen.’

De oude vrouw verdween net zo plotseling als dat ze gekomen was.

2.145 Loslaten is mijn gevoel accepteren

De moeder heeft zich er haar  gedachten op dol gedraaid, ze kan haar kop erover breken maar ze zal net als dat haar ouders vroeger niet wisten wat zij dacht, voelde en meemaakte, dit evenmin van haar kinderen weten. Dat is hun privé.  Als ze iets vertellen voelt ze zich vereerd voor hun vertrouwen. Oké, ze is een Hooggevoelige , ze voelt aan. Maar met je kinderen kan het toch ontaarden in een invullen. Zij die zo’n hekel aan aannames en invullen heeft, is zich er nu bewust van dat door haar eigen warrigheid de laatste tijd, ze deels invulde in plaats van in te voelen, aanvoelen.

2.116 Het is wat het is

Tob niet, het loopt toch altijd anders was het motto van een lang geleden overleden oom.

Het is wat het is.

Tob niet, het loopt

toch altijd

anders

dát is niet anders.

2.77 Reizen

Vanaf jonge leeftijd reisde ik veel in mijn uppie. Werd op internationale treinen gezet en hoppa. Echter, door de jaren heen ontwikkelde ik reisstress. Erge stress. Wel heb ik vakanties genoten met mijn ex ( op éen reis na, vanaf toen is de weerstand echt gestart.) later met het hele gezin ging het weer beter en viel het mee qua stress. Ook heb ik langere reizen gemaakt met mijn kinderen.  Ja, en nog mijn vader ja na jaar bezocht in het buitenland en later de drie laatste jaren van zijn leven in Nederland. Met mijn oudste zus maakten we familiereizen. Ik ben er dankbaar voor, maar oh, wat was en is het een werken aan mijzelf. Na de boomplanting voor mijn broer vorig jaar in Duitsland is er verschuiving gekomen.

2.41 Gedachten tijdens de herdenking van de wapenstilstand van WO1

11 november, 100 jaar geleden.Wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog. Deze oorlog duurde van half 1913 tot  1918.

Al die ons onbekende mensen die vielen voor onze vrijheid. Het is niet te bevatten, ook niet de oorlogen die sindsdien en nu nog gevoerd werden en worden. 

Vandaag is er bij mij  sterk het besef dat mijn moeder in het jaar voordat de Eerste Wereldoorlog uitbrak -in 1913-geboren werd. Mijn vader in 1914. Buiten 2 keer de moeder van mijn vader te hebben ontmoet heb ik mijn grootouders niet gekend. Ja, wel een beetje door de verhalen van mijn ouders. Het besef dat mijn beide grootmoeders zwanger waren tijdens de roerige, ellendige tijden in de landen om ze heen (Nederland was neutraal)hun verwachting, hun angsten, hun hoop, hun ongerustheid en hun 
liefde meegaven aan hun pasgeborenen raakt mij opeens sterk. Wat  zal dat pittig zijn geweest voor mijn grootouders en zoveel
 andere grootouders.