2.327 Keti Koti

 Net schreef ik over het herdenken en vieren van de afschaffing van de slavernij. Dat schrijfsel is weg. Zoals er veel weg lijkt doch toch nog doorleeft in ons onderbewustzijn en recht voor onze ogen,

Voor zover ik het weet hebben mijn voorouders  zich niet schuldig gemaakt aan mensenhandel, doch wellicht waren er wél opeens genotsmiddelen in huis zoals ...koffie, thee, suiker, kruiden, tabak en ja ook katoen? Misschien al sinaasappelen? Een mandarijn met Sinterklaas?

Hononopono  ono pono 🙏😔aan álle mensen die als slaaf werden verhandeld. Afschuwelijk, afschuwelijk, afschuwelijk en nóg zijn er mensen wereldwijd die onder dwang en vreselijke omstandigheden moeten werken en niet vrij zijn.

Evolueren vind ik dat niet alleen ik -en ieder andere Medelander?- excuses zou moeten aanbieden, doch zeker ook de Overheid die voortvloeit uit de lijn van Overheden die destijds verantwoordelijk waren. Daarbij vind ik een jaarlijkse herdenking en viering op zijn plaats.  

Hoono pono, het spijt mij, mijn excuses, ik houd van je.

Want ...hoe  kúnnen we, hoe kán ik anders dan nederig en bewust een kopje thee, koffie met suiker drinken? Mijn gerechten smaakvoller maken met kruiden uit den verre, pepernoten en kruidnootje snoepen, mijn katoenen kleding aantrekken, mijn bed met katoenenlakens opmaken, een sinaasappel of ander fruit eten, zo je rookt een sigaret, sigaar of pijp opsteken en in grachtenpanden wonen? Hoe kunnen we!? Hoe kan ik? 

Ik begrijp nu ook beter waarom een zwarte Piet zo’n discussie punt is. Hoewel ...mijn dochter rijdt soms paard bij een vriendin. Op een wit paard en steevast krijgt ze rond Sinterklaas te horen. “ kijk, zwarte Piet ( ze heeft een donkere huidskleur) op het paard van Sinterklaas.” Zij lacht erom - ik gaf haar mee zichzelf niet te discrimineren- doch zo simpel is het niet echter je waardigheid blijven behouden vind ik belangrijk. 

Ja, ik kan de gevoelige discussie rond een zwart geschminkte Piet begrijpen. 

De Gouden Eeuw was zoals Jeangu Maccroy zegt tijdens de opname van zijn Songfestival nummer niet op alle fronten goud. Het was een donkere periode. Mensen hebben onder vreselijke omstandigheden geleden voor de rijkdom die er nu is. 

Bewustwording  duurt soms even, bij mij was het kwartje al gevallen maar nu nog meer😔 Mijn excuses aan alle mensen  die als slaaf onder dwang hebben moeten werken en veel hebben geleden. Mijn excuses aan alle nabestaanden die in de lijn van hun voorouders leven en zich niet erkent voelen in de  afschuwelijke zielensmart in hun dna en genen🖤💔. Ik zie je.

Onze eigenwaarde voelen en de uniekheid van ieder mens voelen én zien dat geeft voor mijn gevoel gelijk-waardigheid. 

Hononopono ❤️van harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop.❤️

Uitleg: slavernij en Keti Koti gebroken ketenen https://youtu.be/4dXFuAYpVP4

https://nos.nl/l/2387484

Herdenking en viering van de afschaffing van de slavernij in Amsterdam. Met excuses namens de Stad Amsterdam

https://nos.nl/l/2387533

Echt evolueren is vanuit het hart zien vind ik

Je excuses aanbieden al helemaal. 

Als iemand het niet voelt dan hebben excuses geen zin.

https://youtu.be/p4Fag4yajxk 

Its  the Birth of a New Age.

Dank je Jeangu Macroy 🙏😊. ... en niet alleen jij.💕 voor al het geduld en je menselijkheid. 

PS na het publiceren van bovenstaand schrijven lees en hoor ik dit: https://nos.nl/l/2387499 Burgemeester Halsema van Amsterdam heeft excuses aangeboden aan de nabestaanden van wie  de voorouders tot slaaf werden gemaakt namens de eerdere stadsbesturen.

Meer Burgevaders zijn zich heel erg bewust van de lijn van Gemeenteraden.

Zaterdag 4 september 2021:  twee artikelen naar aanleiding  van  een 1vandaag opiniepeiling over het slavernijverleden van de voorouders van landgenoten.

https://eenvandaag.avrotros.nl/panels/opiniepanel/alle-uitslagen/item/tweederde-is-voorstander-van-de-komst-van-een-nationaal-museum-over-slavernijverleden/

https://eenvandaag.avrotros.nl/panels/opiniepanel/alle-uitslagen/item/draagvlak-voor-excuses-slavernijverleden-stijgt-maar-meerderheid-blijft-tegen/

2.326 Vredig

 In de zomeravonden een ommetje maken met mijn poezebeest vind ik het summum van genieten.

Het dorp is stiller dan dat vandaag overdag was. Er zijn nauwelijks omgevingsgeluiden. Iedereen is binnen op een paar mensen na die ik gedempt hoor praten in hun tuin. Een merel fluit zijn avondconcert. Warme volle klanken vergezellen ons terwijl we door het gras struinen, speurend naar takjes en steentjes. Verderop zijn buizen. Ze liggen door een heuveltje heen nabij een paar boomstammen. Poezebeest ontwaakt uit haar sloomheid. Ze loopt oplettend alsof we door een bos lopen, snuffelt, ruikt en met de klieren bij haar wangen laat ze een geurbericht achter voor een volgende voorbijgaande kat. Ze springt met haar iets te zware lijf het heuveltje op. Rent door de buis en loopt achter mij aan terwijl ik een patroon door het gras loop om twee bomen heen. Dan slenteren we naar een bankje, rustig genietend van de zwoele stille zomeravond met haar lucht gedeeltelijk getint met zachtgeel en zachtrood achter en boven een boom. Het is van een adembenemende schoonheid. Poezebeest gaat er bij liggen met de oren gespitst. Alert doch ontspannen. De blaadjes aan de bomen bewegen heel langzaam. De bomen geven zuurstof. Heel bewust adem ik langzaam uit en in. Een geven en ontvangen. Zonder zuurstof kunnen we slechts drie minuten. Dank jullie wel bomen. 

Ik maak een gek keelgeluidje. Poezebeest kijkt mij aan en we glimlachen naar elkaar. Ja, serieus zij kan glimlachen. 

Met een dankbaar gevoel sta ik op en lopen we naar huis. Een vredig gevoel danst rustig door mij heen.

Ik voel mij thuis.

2:325 Er zijn van die opmerkingen

 Er zijn van die opmerkingen -dat als ze eens voelt dat ze zich verbaal kán uiten over wat ze voelt- ze gelijk als respons krijgt “je moet het loslaten.” Doch er zijn van die dagen dat ze ‘ slechts’ de behoefte  heeft aan een luisterend oor en wat begrip. Voor haar is loslaten accepteren dat iets is zoals het is en doorgaan met bewust ademhalen. Verder gaan met ademen. Steeds weer.

Er zijn van die opmerkingen dat - als ze eens besluit om zich verbaal te uiten- ze te horen krijgt dat ze niet zus of zo moet of mag voelen. Wåt kun je daarmee? Geen mallemoer. Het werkt zó blokkerend. 

Er zijn van de opmerkingen - terwijl je net je  verbaal uitte- waarbij er gezegd wordt “je moet je eens uiten “ (waarmee wordt verbaal uiten bedoeld) terwijl ze schrijft, schildert en ja ook een soort van danst🥳.

Weer stil worden in jezelf.

Accepteren dat mensen verschillen.

Accepteren dat ieder oké is.

Accepteren dat jijzelf oké bent.

Wij zijn zoveel meer dan onze tekortkomingen,

angsten, fobieën en stress syndromen.

Zoveel meer!

Weer stil worden in jezelf.

Innerlijke woorden laten verstillen

ontspannen.

Ont- span.

Toch Verbondenheid voelen,

júist in de Stilte

Dan pas kan je goed omgaan met wat je voelt

is haar mening,

Steeds weer is het hard werken,

niet om te onderdrukken doch om te ontspannen.

Weer jezelf worden en de oude inprentingen

trachten weg te ademen, te huilen, te lachen, te wandelen of wat dan ook

waarmee je geen schade doet,

keer na keer na keer.

2:324 Er zijn van die dagen

 Er zijn van die dagen, bijvoorbeeld na spannende tijden over de gezondheid van een familielid, dat alles opeens anders voelt. Er zijn van die dagen dat je je brak voelt door slaapgebrek. Er zijn van die dagen dat alles smoothe gaat. Er zijn van die dagen dat je het nodig hebt om je terug te trekken. Er zijn van die dagen dat je je overprikkeld voelt. Er zijn van die dagen dat je je intens bewust bent van de golfbeweging van het leven. Er zijn van die dagen dat  je bewust bent dat morgen alles anders kan zijn. Er zijn van die dagen dat je bij voorbaat al dankbaar bent dat je je morgen weer beter in je vel zult voelen zitten.Er zijn van die dagen waarbij je het leven in, door en om je heen voelt stromen. Er zijn altijd weer dagen waarin je je blij voelt. Er zijn veel, heel veel dagen dat je je intens dankbaar voelt voor het goede in je leven. Er zijn van die dagen dat je jezelf en anderen kunt motiveren en inspireren. Er zijn van die dagen dat je je gedeprimeerd, alleen en eenzaam voelt en zijn van die dagen dat je je al-één, een-saam voelt.  Verbonden.

Er zijn zo veel soorten dagen en die gaan allen voorbij. Accepteren dat je van die eb-dagen hebt is wat helpt, doorademen en denken ‘ het is weer zo’n dag.’ Ja, er zijn van die dagen.

Er zijn van die dagen na de Corona periode, het land van slot, dat je voelt dat de maatschappij zich wederom versnelt en juist in die dagen is je hooggevoeligheid  intens is. Nee, het is geen ziekte, doch het is iets wat bij je hoort als de kleur van je ogen. Door de Stilte in Corona tijd is het versterkt.

Er zijn van die dagen dat mensen elkaar versterken. 

Vandaag is het zondag en zit ik in de tuin. Straks wandelen. Ik luister, kijk, ruik, voel en ervaar de tuin. Voel mij een deel van de tuin. Alles groeit en bloeit uitbundig. Ik glimlach. Mijn hart glimlacht. De tuin is groen. De tuin en ik  compenseren minder groene tuinen. Echter, ik moet de tuin ‘beschaafd’ houden opdat niemand er ‘last’ van heeft.  Last van een zuurstofgevende tuin? 

Er zijn van die dagen dat verdriet mij bevangt. Er zijn van die dagen dat structuur aanbrengen van levensbelang is en ik er niet veel bij kan hebben.

Er zijn van die dagen dat ik de tuin kritisch vanuit andermans  ogen kan bekijken.  Er zijn van die dagen dat de tuin via mij  opeens een compliment van iemand krijgt. Zo fijn! De tuin mag even zijn zoals ze is. De tuin met hoekjes en gaatjes. Een doodgewone eensgezinswoning tuin die mijn, gezellige, knusse, mooie paradijselijk plekje is waar ik intens dankbaar voor ben.

Mijn poezebeestje ligt te soezen. Een paar vlinders en bijen vliegen van bloem tot bloem. De mussen die de tuin als territorium hebben nemen een spetter spetter bad. Buiten het dorp hoor ik meer dan voor Corona het gezoeffff van het verkeer dat weer op oude snelheid is. Nederland is nagenoeg van het slot af. Snel, sneller en snelst als een opgangkomende centrifuge om in te halen wat gemist is in anderhalfjaar tijd? De mussen lijken harder te moeten fluiten om door de opkomende ruis van de weer op gang  komende maatschappij heen te fluiten.

Er zijn van die dagen dat je jezelf wederom opnieuw moet uitvinden en beseffen dat je méér ben dan dat wat je stress geeft. 

Er zijn steeds meer van die dagen dat je met vriendelijke ogen en compassie naar jezelf kijkt en weet dat je je best doet en jezelf mag zijn van jezelf.

Er zijn van die dagen dat je van je af schrijft en denkt: ik wil niet meer. Dat accepteert, het eruit schrijft en met een  “zo, dat was dat” de dag met een diepe zucht doch toch dankbaar verwelkomt.  Het leven is niet vanzelfsprekend. De zon schijnt, de vogels fluiten, dak boven het hoofd en zoveel meer zegeningen. @ steeds weer dankbaar voor dat wat wél  is en dankbaar maakt.

Er zijn van die dagen  .... 

Wilgenroosje groeiend uit een oude boomstam van een destijds gezonde wilg die plotseling

 gekapt was voor haar takken die werden gebruikt voor een kinderspeeltent.Ook die tent is afgebroken. De stam bleef  liggen in het speelterrein,  ze lag te verpieteren en toch ...steeds groeit er meer nieuw leven op. Vorige jaren wat ielige wilgenroostakjes en dit jaar is het een  volwaardige struik  met prachtige roosjes die gerespecteerd wordt.x

3.323 Zonnewende en Vaderdag

 20 juni 2021

Zonnewende. 

De dagen zullen weer korter worden.

Mijn zomerse kleding heeft na de tropische dagen, 

plaats gemaakt voor joggingbroek, sokken 

en ... zowaar een hemd en een trui aan.

Kil is het op deze maandag,15 graden. 

Dankbaar voor het huis. Dankbaar voor voor veel

Zonnewende, de astrologische zomer begint.

Het groen heeft alle tinten groen,

Stuk voor stuk beginnen de  hortensias te bloeien,

de aardbeien doen er wat langer over.

Het appelboompje laat nog kleine bolletjes fruit zien.

Op de grote akkers is iets te veel regen gevallen

doch vergeleken met elders in het land en de wereld valt het mee.

Dankbaar.

Onder andere is Jupiter Energie in retrograde 🤔

Oude overtuigingen loslaten? Meer naar binnen keren? Nog meer?

Voor mij meer naar buiten? Ik zie en voel wel wat het wordt.

Goed luisteren naar mijn lichaam. Goed luisteren naar mijn intuïtie.

Vaderdag gisteren. Zondag.

Vader’s, papa’s ...zo belangrijk

Al was je veel afwezig tijdens ons leven, Pap.

al ben je er tegenwoordig al jaren helemaal niet 

dan tóch ben je er meer.

Je bent er wél

Zonder jou en mam zou ik niet geboren zijn.

Zonder jou en mam zou ik niet bestaan.

Bewust

ben ik mij van dna, genen 

van generaties voor mij.

Voel mij dodelijk vermoeid.

Respect heb ik voor jouw doorzettingsvermogen, Pap.

Ik zie en voel je glimlach in mijn hart

Ik hoor je geneurie

Ik zie je met gebogen hoofd boven je microscoop,

weg van zo veel,

geconcentreerd op ienieminie pisidiumpjes.

Deels was je teruggetrokken, thuis stil en onderzoekend, determinerend als malacoloog.

Ik hoor het gerinkel van de buisjes met schelpjes wanneer ik een smalle la in die zo speciale kast mocht opentrekken.

In je werk was je sociaal, joviaal, deskundig, diplomatisch en verbindend.

Langzamerhand zie ik dat ik op je lijk.

Echter, het komt nog niet zo uit de verf.

Fijn was het, om - als ik logeerde  en in je laatste jaren- stil naast elkaar te zitten

soms samen schrijvend. Nooit veel hoeven zeggen. Nooit praten om het praten.

Steeds meer begrijp ik dat je was zoals je was door zelfontwikkeling 

opgegroeid vanaf je zesde in een Internaat voor Zendelingenkinderen.

Je was wie je was.

Jij was ook ontworteld 

Ik herken je.

Ah zoveel kwaliteiten had je, naast je te kort koningen

Ze vallen in het niet. De talenten overheersen.

Generatieverschil telde ook mee.

🙏DNA in mij, steun mij om mijn familie te kunnen steunen, 

🙏steun jullie oudste, Pap en Mam en eerste Mam, zij heeft het zo nodig.

Ze regelde altijd zo veel. En nu ...

Moge ze op adem komen en moge we allen weten dat we goed genoeg zijn.

Moge we allen onze eigenwaarde voelen. 

Compleet zijn, 

we waren het als baby al.

Ieder mens is dat in het begin.

Er mogen zijn.

Goed genoeg zijn

verder geen gekkigheid.

Dank je, Pap.

Vaderdag, Moederdag

Samen 

2:322 De kleintjes zijn er

Nergens zijn ze te zien,

ik roep ze met mijn voor ze bedachte naam.

Opeens als bij toverslag

zijn ze wel-Ik weet niet waar vandaan-

in het water.

Statig komen zij  aanglijden

de lange halsen  gestrekt.

Vooraan pa, alleen zijn kop draait,

hij kijkt links, kijkt rechts, links

om en om.

Daartussen de vijf piepende pulletjes op een rij.

3 grijze en 2 gele. 

Erachter ma, alleen haar kop draait,

Zij kijkt rechts, kijkt links, kijkt rechts

om en om.

Net de andere kant op dan pa.

Alles kunnen ze op deze manier in de smiezen houden.

Ma waterhoen op haar nest zet de stemop alarm.

Pa waterhoen wil de zwanen aanvallen

De zwanen gedragen zich waardig

zelfs pa blaast niet naar het hoentje.

Alle zeven dobberen ze naar de rand van de sloot,

daar waar ik sta.

Ze kijken mij aan. Vleugels relaxed tegen hun lichaam

Ma heeft ze Iets omhoog, opdat eventueel de pulletjes

op haar kunnen klimmen.

We houden een woordloos gesprekje.

Ik bewonder hun kleintjes en voel mij vereerd

dat ik ze eindelijk goed kan en mag bewonderen.

Het werd tijd. Dagelijks hield ik met mijn vaders 

oude verrekijker het nest in de gaten.

De laatste weken kwam Pa Zwaan niet meer in zijn uppie

naar mij toe waggelen over het grote veld met hoog gras,

of zwemmend of vliegend,

wat wás het bijzonder.

Op het laatst na de 35 ste week,  verbleven ze samen op het nest, eerst om de eieren uit te broeden, later om

de kleintjes kennis te laten maken met het water

in de sloot vlakbij hun veilige plek, ver weg van het dorp.

Later zag ik pa en ma na 41 weken 

samen in de sloot, ze kwamen naar mij toe.

 Ma was wat afstandelijk.

Ik voelde mij verdrietig. Waar zijn jullie kleintjes?

Zijn ze dood door alle kou en nattigheid?

Nee, ze zijn niet dood. Zwanenouders laten hun pulletjes soms even alleen.

En vandaag?  Vandaag was het feest.

Show time.Kraambezoek met als cadeau een boterham verdeeld in mini stukjes.

Wat een dankbare bofkont voel ik mij.  ( ik heb mooie video’s. Echter, die laten zich hier niet plaatsen)

In 2:309 schreef ik voornamelijk over pa zwaan. Zoals hij op mij afvloog is onvergetelijk. https://verderschrijven.blogspot.com/2021/04/zwanen.html

28-6-2021 Daarna was de zwaanfamilie verdwenen. Zag ze later op een andere plek terug doch sindsdien hebben ze vast een nog rijker met kroos gevulde sloot of vijver gevonden.

2.321 Mijn Broer

 

Suïcide preventie: Bel —->0800-0113 of 113

Je kunt ook chatten op https://www.113.nl/

Suïcide ( jezelf van het leven benemen) is een ander woord voor dat wat men zelfmoord noemt. 

Mijn broertje, 

ik blijf je zien als mijn broertje

terwijl je toch krachtig was.

Mijn broertje,

Op een tweede pinksterdag

25 mei was het

benam je jezelf van het leven.

Mijn broertje,

ik kan je soms zo missen

maar terwijl ik dit schrijf, 

op déze  tweede pinksterdag

hoor ik als een groet van jou

een bericht op de radio over de Apenheul.

Die dag bezocht je het 

samen met Mama en jongste zus.

Wat ging er door je heen?

Wat ging er door je heen?

Wát ging er door je heen?

Mijn broertje,

We kenden elkaar

We voelden elkaar aan

echter tot een grens, 

je belandde in je eigen innerwereld

van psychoses, doch ook waarheden

zie ik nu in. Of ... zit ook ik in een psychose? 

Mijn broertje,

Vroeger als kind in onze onbevangen 

jeugdjaren maakten we paadjes in hoog gras, 

we maakten een open ruimte

lagen neer en keken op

zagen de prachtigste schilderijen

in de wolken.

je wou als een vogel zijn. 

Wás je die dag als een vogel?

Dácht je een vogel te zijn?

Voelde je je een vogel, broerlief?

Ik hoop het, echternog steeds is de gedachte

alleen al te afschuwelijk.

Mijn broer,

Wat je dacht en voelde je aan het einde? 

We zullen het nooit weten

Je stond op. Je ging de deur uit bij mama.

Je klom en je sprong.

Als 113 destijds had bestaan

had je toen gebeld?

Kan een mens bellen?

Kán een mens bellen,

wanneer deze in grote nood is?

Wíj leerden het nooit. 

Mijn lieve, lieve  dierbare broer, 

met geen greintje kwaad in je.

Je werd dertig jaar. 

Mijn kinderen zijn nu ouder,

rare gewaarwording.

Vanaf dat ze dertig waren, was het voor mij 

over een onzichtbaar punt gaan. Daar liet ik 

je verder achter mij. Toch was je altijd dichtbij

vooral als de natuur tot míj fluistert,

en ik water in een beekje hoor zingen.

Mijn broer, mijn lieve lieve broertje

Mijn broertje, die altijd dertig jaar zal blijven

Onze dappere, bijzondere, hooggevoelige, talentvolle broer

Je leeft voort in mijn harteklop.

Ah, ik ben nu ouder dan destijds mam of pap.

Dat is raar.

Hoonoppono voor alles wat ik niet voor je was. 

Dankbaar voor alles wat jij voor mij was

Dankbaar voor dat wat ik wel voor je kon betekenen. 

Het samen zingen was fijn. Het neuriën.

Opeens een gek liedje zingen.

Het schateren.

De Stiltes. 

🙏🕯💕Je rust in vrede, liefde, licht en schoonheid! 

Dat voel ik,

fantasie? Zonder fantasie komt men nergens. 

Dank je, lieve Free met je zonnen en regenbogen,

in deze tijd was het wellicht gemakkelijker voor je geweest.

Ik weet het niet. 

We hebben niets meer aan: als dit, als dat.

Ik stop ermee met te zeggen: als ik dit of dat

wel of niet had gedaan dan was je er nog.

Nee! We hebben het leven niet in de hand,

Het enige dat ik in de hand heb is keuzes mogen maken.

Je maakte een keuze. Bewust of onbewust. 

Het is niet anders. Het  is 

niet  anders. Het is niet anders.

Het is zoals het is. 

41 jaar geleden. Als gisteren, toch verweg.

Dankbaar ben ik je dat je mijn broer was.

Dank je dat je in de geest nog steeds mijn broer bent en zal zijn.

Als een groet van jou zie ik nog steeds de komst

van zoonlief op 25 mei 

twee jaar later.

Er is meer tussen hemel en aarde.

Op de radio hoor ik: you never walk alone.

Suïcide preventie: Bel —->0800-0113 of 113

Suïcide is een ander woord voor dat wat men zelfmoord noemt. Je kunt ook chatten op https://www.113.nl/🙏🕯❤️

Met mijn broer Free en hondje Bijou bij ons huis in Frankrijk ergens eind jaren ‘50

Tree of Memory geplant  voor onze broer  Free op3 mei 2018 in Ittenbach ( Duitsland) bij ons oude huis aldaar. https://www.treesofmemory.com/vision-of-suicide-prevention