2.326 Vredig

 In de zomeravonden een ommetje maken met mijn poezebeest vind ik het summum van genieten.

Het dorp is stiller dan dat vandaag overdag was. Er zijn nauwelijks omgevingsgeluiden. Iedereen is binnen op een paar mensen na die ik gedempt hoor praten in hun tuin. Een merel fluit zijn avondconcert. Warme volle klanken vergezellen ons terwijl we door het gras struinen, speurend naar takjes en steentjes. Verderop zijn buizen. Ze liggen door een heuveltje heen nabij een paar boomstammen. Poezebeest ontwaakt uit haar sloomheid. Ze loopt oplettend alsof we door een bos lopen, snuffelt, ruikt en met de klieren bij haar wangen laat ze een geurbericht achter voor een volgende voorbijgaande kat. Ze springt met haar iets te zware lijf het heuveltje op. Rent door de buis en loopt achter mij aan terwijl ik een patroon door het gras loop om twee bomen heen. Dan slenteren we naar een bankje, rustig genietend van de zwoele stille zomeravond met haar lucht gedeeltelijk getint met zachtgeel en zachtrood achter en boven een boom. Het is van een adembenemende schoonheid. Poezebeest gaat er bij liggen met de oren gespitst. Alert doch ontspannen. De blaadjes aan de bomen bewegen heel langzaam. De bomen geven zuurstof. Heel bewust adem ik langzaam uit en in. Een geven en ontvangen. Zonder zuurstof kunnen we slechts drie minuten. Dank jullie wel bomen. 

Ik maak een gek keelgeluidje. Poezebeest kijkt mij aan en we glimlachen naar elkaar. Ja, serieus zij kan glimlachen. 

Met een dankbaar gevoel sta ik op en lopen we naar huis. Een vredig gevoel danst rustig door mij heen.

Ik voel mij thuis.

2.292 Vrijheid van keuzes maken?

 Getriggerd worden kan mooi zijn zoals  keer op keer prachtige bloemen te ontdekken.Her- inner je mooie momenten. Ogenblikken vol schoonheid. Herinner je hoe je je toen voelde. Blij? Dankbaar? . Herinner je het alsof het nu is. Voel. Voel je dankbaar. 

Getriggerd worden kan tevens als een stomp in je hart en maag zijn die in het verleden opgedane ervaringen, inprentingen te voorschijn kunnen toveren. Whammmm ... de tiener die in pleeggezinnen zat in de jaren’60 en nooit goed genoeg was, vooral niet als ze af en toe zichzelf durfde te zijn ... dat wil zeggen spontaan met goede wil? Nooit uit mogen avonds.

De tiener die ze vroeger was herbeleeft alsof het nu is. 

Was en is haar spontaan zijn overdreven? Nee!

Haar open hart beschermd zich. Pijnlijk gekwetst. 

ThuisTaalvrijwilliger zijn. Samen met haar taalmaatje de persconferentie van 20 januari beluisteren. Een avondklok zit in de planning. ‘En ...er mag maar 1 persoon op bezoek komen, dát gaat nu in. ‘Taalmaatje en de vrouw kijken ernaar aan. Wat wil dát zeggen? Mag alleen zij voortaan op bezoek komen? Is dat per dag? Of mag er op een dag eerst de ene op bezoek komen en dan bijvoorbeeld na een paar uur haar dochter? Niet dat ze zoveel bezoek ontvangt. Haar bubbel is klein, behalve toen de partner van een zus overleed. Ja, toen ging ze wel reizen, op bezoek en zelfs logeren in verband met de uitvaartplechtigheid. Volgens de corona maatregelen. 22 mensen. Afstand houden. Mondkapjes op. Bizar. Toch was het bijzonder. Maar zo onnatuurlijk om geen echte knuffel te kunnen geven. De menselijke maat ...?

1 persoon op bezoek? De Corona persconferenties vindt zij soms onduidelijk. De wellicht te verwachten avondklok waarvan het demissionaire kabinet nu toestemming moet krijgen van de Tweede Kamer irriteert haar. Niet dat ze winters wanneer het donker is, buiten is. Nee, het is haar keuze om binnen te blijven. Echter, wanneer het verplicht wordt krijgt ze bij voorbaat al een gevangen gevoel. 

Dát is het. Hetzelfde met haar bubbel. Ze houdt zich prima aan de regels. Ze wil een deel van de oplossing zijn dat er minder covid 19, minder Britse variant, minder Braziliaanse variant en minder Afrikaanse variant zal zijn. Ál die varianten😁🙄. Echter, dat een ander bepaalt wat ze wel of niet mag doen. Dat triggert haar vandaag méér dan eerder het geval was. Het stelt haar geduld op de proef. Niet dat ze buiten de coronatijd veel anders doet. Ze leeft haar teruggetrokken maar toch ook sociale leventje. Echter, dat ze niet de vrijheid heeft om zelluf ( ja, ja haar inner- tiener speelt op) te bepalen wat ze wel of niet kiest te doen breekt haar plotseling op ... als ze nu een etentje voor twee vriendinnen zou willen geven of voor haar familie? Het mag niet. Er staat zelfs een boete op. 

Niet dat ze dat anders zo vaak doet. Maar ja ... Vrijheid! De vrijheid om zelf te mogen kiezen is een zeer groot goed. Ja, ze heeft het goed in haar huis. Goed met zichzelf. Ze amuseert zich. Ze kan haar leven invulling geven ondanks de vele Corona maatregelen. 

Van stenen Happy Stones maken is een nieuwe passie. Stenen met een tekening en een boodschap. Hahaha, woordjes aan zichzelf en de vinder. Ze vindt het leuk om ze te verstoppen en leuk om er eentje te vinden. Is ze een kuddedier aan het worden? Iedereen doet het? So what? Als het maar motiveert en inspireert. Misschien is het een idee om een schilderachtigheidje op canvas ergens achter te laten? 

Ja, wat zit zij te miepen? Ze heeft het goed. Wekelijks worden haar boodschappen bezorgd. Grandioos.  Ze gaat iedere dag lopen. Haar rollator moet uitgelaten worden. Hahaha. In huis fietst ze op van die vloerpedalen zittend op een kruk. Minstens 4 km bewegen per dag is haar doel. Na schrijven of schilderen danst ze tegenwoordig een op het moment bedachte dans. Conditie behouden is Leven. 

Ze is geen ouderpaar dat thuiswerkt met ook nog drie kinderen die thuisonderwijs krijgen. Echter, ze wil haar gevoel niet bagateliseren. 

Inderdaad Is er geen oorlogssituatie en evenmin leeft ze in een vluchtelingenkamp waar de mensen geen echt dak boven het hoofd meer hebben. Geen warmte, geen warme kleding, geen warm water, geen douche en geen warm voedsel. Ze schaamt zich opeens voor haar klagen. Kijken of ze vandaag nog iets over kan maken. 

Tja, er is geen oorlogssituatie of vluchtelingensituatie. Daar is ze dankbaar voor. Echter al die beperkingen in Vredestijd. Ze heeft te doen met de mensen die hun bedrijven of branches naar de gallemiezen zien gaan. 

De lente laat zich al een beetje zien. Overal in het dorp komen al groene sprieten van bolletjes boven de aarde. Het is lekker, gezond, fris weer. De zon schijnt. Vanmorgen genoot ze van de druppels die de regen op haar ramen had achtergelaten. De zon maakte er regenboogbriljantjes van. Zo mooi. Verwondering is.

In de de Verenigde Staten van America heeft de nieuwe President decreten ondertekend ( onder andere )dat het land weer meedoet met het Parijs Klimaat akkoord.  En dat vindt ze belangrijk. Net zoals het belangrijk is dat er nu vast minder co2 in de lucht is. Moge bomen blijven staan. Zuurstof, koelte en woonplek geven ze. We kunnen niet zonder.

Ís het klagen als je opeens het gevoel hebt dat je vrijheid van keuzes maken heel erg in het geding is gekomen? Nee, ieder mens klaagt wel eens. Ieder mens heeft weleens verdriet en ieder mens voelt zich soms gedeprimeerd. Heeft vrijheid met uiterlijke wereld te maken? Ze kiest en ze keert naar binnen. Ze voelt haar 💓. Het is er weer. Een speciaal gevoel verwarmt haar borststreek. Dankbaar dat ze kán kiezen. Dankbaar dat ze kan kiezen om in het moment te zijn. Niet in daarnet, niet in straks, maar HIER EN NU. Ze kán kiezen om zichzelf te motiveren, te inspireren. 

Keer op keer op keer weer. Zien wat er wél is. 

Kom op, levenskracht. Chi up.

Quote from #the dailycalm @calm januar21 2021

2.227 zondag 15 maart motiverende gedachten voorrang geven

Zondag 15 maart 2020

De zonsopgang  en een merel met zijn gezang wekken mij na een diepe nachtrust, het is stil. Ik schrijf in mijn dagboek. Daarna volgt #The Daily Calm. Het thema? Ik citeer ‘Risk. Learn to be comfortabel with discomfort, its a way of training your life.’ Sociale onthouding? Dat ben ik wel gewend, hoewel ik best sociaal ben en voor verbinding. Er is momenteel  meer verbinding dan anders. Ook met mijn kinderen. Dat is fijn. Het overprikkelt mij tot nu toe nog niet, toch voel ik mij fysiek wat raar. Brandende voeten, koude handen of omgekeerd koude voeten en warme handen. Licht schrijnend gevoel in de borststreek ( geen druk). Nee, geen verhoging of koorts. Bloedwarm hoofd en gezicht, tensie vanmorgen 188/92 met een hartslag van 65. Nu geen stress, dus zal de tensie wel gedaald zijn. Af en toe hoest ik, het komt en het gaat. Nee, vast geen corona. Toch is het raar. Voel mij niet stresserig. Even aankijken maar. Ik heb nooit de griep en haal ook nooit een griepprik. Weerstand genoeg. 

2.225 een mini stukje bos is niet meer

Het is even droog. Nu echt naar buiten om een frisse neus te halen. Haren in de wind. Uitwaaien en bewegen. Haar linker been brandt. Soort zenuwpijn. Toch maar eens naar de dokter? Het duurt al zo lang. Dan ...haar hart slaat over en roffelt dan. Alarm. Bij de  grote bomen in het groene hart van het dorp is dat wat zij een mini bos noemt met de grond gelijk gemaakt. Dat terwijl het rond volle maan is wanneer de sapstromen het sterkst zijn. 

2.194 - Over het Klimaat- bouw om bomen heen of ertussen

Binnenkort mag er weer gebouwd worden in Nederland. Dat is fijn. Het is nodig. Echter, ik kan maar niet begrijpen dat er gezonde bomen gekapt worden in deze tijd van klimaatverandering en al helemaal niet dat ze moeten wijken voor het bouwen van huizen. Jawel, later worden ze vervangen door jongere bomen die een paar meter verder geplant worden. Ik kan er met mijn pet niet bij. Want ... er stonden toch bomen? Goed gewortelde bomen! Ik vind dat de zorgplicht ( zuurstof en koelte voor haar burgers)van een Gemeente tevens zou moeten inhouden dat er een plicht is jegens het Klimaat (dat in crisis is) om bomen de ruimte te geven om te mógen groeien. Om te mógen wortelen. 

2.174 in het belang van het klimaat van en op de Aarde?

Vandaag begon ze na een nacht woelen, waarbij ze het leven deels niet meer zag zitten, de dag in bed. Nog steeds zit ze op bed. Ze heeft zich wel eens beter gevoeld. Haar benen kunnen en willen letterlijk en figuurlijk steeds minder verder. Pijn. Ze is/ was / is? een beweegmens. Vandaag oefent ze het lopen niet. 

Ze zit op bed, dringt thee, voelt zich gedemotiveerd, heeft geen puf om zichzelf te motiveren. Toch is zij zich intens bewust dat ze een Jane Goodall T shirt draagt. Ze kocht het een poos geleden voor het goede doel. Ten gunste van allen. Good for all? Goodall! Mooie achternaam.

2.157 🌳🌳🌳 verkeersborden🌳🌳🌳

Ze heeft  geveegd en gedweild. Ook heeft zij de strijk gedaan, evenals het logeerbed bedekt met schoon beddengoed te ontdoen van drie dekbedden. Dochterlief bleef voor het laatst met oud en nieuw slapen. Toen was het koud en vroeg dochter meer dekbedden die er uiteindelijk - het is zeven maanden later- voor Jan Doedel op lagen. 

Meer huishoudelijk werk doen is voorlopig zinloos. Gruis blijft komen door kieren.

2.130 4 & 5 mei

4 mei Dodenherdenking

Het regent te hard, de Nederlandse vlag staat daarom binnen,  half stok voor het raam. Een Wereldvredesvlam brandt rustig.

De kaars reisde een jaar geleden met een vriendin en mij mee naar Duitsland waar we in het kader van Trees of Memory een boom hebben geplant in Ittenbach voor mijn broer bij de plek waar we vroeger met onze ouders woonden en waar mijn broer en ik de drie mooiste jeugdjaren van ons leven beleefden in een dorp met veel natuur rondom. 

Daar bij de boom hebben we de doorgeefvlam aangestoken. Op Dodenherdenking eveneens. Drie mensen, twee Nederlanders en een Duitser waren samen twee minuten stil bij de vlam. Vredevolle momenten. Hier en Nu. 

2.105 🌳Klimaat- Levensbomen🌳

🌳

Kent u het initiatief Levensbos?  Helaas komt ruimte, voor een heel bos binnen de bebouwde kom, van bijvoorbeeld Hellevoetsluis, nog niet voor. Vandaar dat het project in die gemeente een nieuwe invalshoek heeft gekregen. Het planten van enkele bomen per keer onder de naam Levensbomen. Levensbomen mogen, net als Wereldbomen elders, oud worden in Hellevoetsluis. Hopelijk honderden jaren. Bomen ter compensatie voor elke gekapte boom in deze gemeente. Bomen om een- de meest duurzame- bijdrage te leveren aan de planeet waar we wonen en leven. Ruimte geven aan bomen. Tevens een bijdrage aan ons klimaat akkoord. Bomen omdat bomen van essentieel belang zijn voor het ecosysteem waar ook wij deel van uitmaken. 

2.93 🌳🌲🌴Levensbomen🌴🌲🌳

Dit is een met haar toestemming gekopieerd bericht van een vriendin  die - net als ik -begaan is met bomen.

🌳🍀🌳💕🌳🍀🌳

2.92 Maandag 25 februari 2019

Vanmiddag was het in mijn tuin in de zon 18 graden. 18 graden op 25 februari 2019. De verwachte temperatuur van komende nacht is rond het vriespunt.

Vandaag geniet ik - net als gisteren -van de zo bijzondere zonnewarmte deze dagen. Het huis gaat open. Lekker doorluchten. Veel uit de keuken naar buiten. Grote schoonmaak. Vorige week was ik aan het opruimen, deze dag is het schoonmaken en opruimen tegelijkertijd. Heerluck. 

2.69 🌳Als er éen schaap over de dam is, dan volgen er meer ...🌳🌳🌳

De Bomenridders plaatsten vandaag dit bericht https://www.facebook.com/226024134104424/posts/2615760185130795/ . Hier word ik blij van. Het gaat over een boomverzorger die het vertikt om nog langer gezonde bomen te kappen omdat mensen er ‘last’ van hebben in de zin van vallende blaadjes, ( goede overwinteringsplek voor insecten die aan het uitsterven zijn!)zelfs mooie bloesemblaadjes en vruchten op hun pad of oprijlaan. Moge dit het begin zijn van een professioneel NEE  tegen het kappen van GEZONDE GOED GEWORTELDE BOMEN, die de allerbelangrijkste plek zouden moeten en mogen innemen ten tijde van deze Klimaatcrisis. 

2.57 Het moet groener

Het (voorlopige?) Klimaatakkoord is erdoor. Het moet groener. Echter, groener is voor mij nog steeds dat er minder bomen gekapt zouden mogen worden en er meer nieuwe bomen moeten komen. Echter, daar hoor en lees ik niet veel over. Wanneer gaat men denken over wat écht goed voor deze planeet waar we tijdelijke mogen leven? Het gaat om het welzijn van de Planeet Aarde én de toekomstige generaties. Laat toekomstige generaties merken dat bomen van duurzaam levensbelang zijn. Geen betere CO2 omzetter en fijnstofopvanger en airco dan een boom. Geen betere woonplaats voor vogels en insecten. 

Biomassa gebruiken om te stoken? Ik begrijp het niet. Ook dat zijn bomen.

2.52 How to become a tree?

https://youtu.be/MIOfU5TgEJw  


Let Trees live!

2.22 Het bamboekralengordijn.

Zondagochtend, de zon schijnt volop in deze herfstig ruikende morgen. De herfst staat voor loslaten en oogsten wat je letterlijk en figuurlijk gezaaid hebt. In ieder geval heeft het kleine appelboompje vrucht gedragen. Vijf appels in totaal. Één hangt er nog. Vier zijn onderdeel van mijn lichaam geworden. Ook in die ene overgeblevene huizen pitten vol pit die eveneens een appelboom kunnen worden. Is het geen wonder van een geschenk? Als we ons niet meer kunnen verwonderen om alle wonderen die er zijn dan is dat een voorbij gaan aan deze realiteit. Ze kan blij en dankbaar  maken.

2.7 jezelf niet goed genoeg vinden omdat je niet aan andermans verwachtingen kunnen voldoen?

In de reisstress schieten omdat éen van de dierbare vrienden- die mij maandag bezochten, wat hadden we een mooie dag- zei dat ík nu ook maar eens bij ze langs moest komen. Echter, reizen is een ‘dingetje’ voor mij. Het triggert mij. Reis gerelateerde beelden komen op🙄. Ik denk terug aan mijn door mijzelf verwijderde Blogspot schilderen en schrijven waar ik bij tijd en wijle wat af ouwehoerde over reisstress. Ik meende van die stress af te zijn na een voor mij  belangrijke reis naar een dorp in Duitsland. Vooral mijn broer en ik brachten er drie grandioze jeugdjaren door. Met  een vriendin uit mijn jeugd, haar man, een huidige vriendin en Mario Dieringer hebben wij er in in het kader van het project  www.treesofmemory.com/international  een boom geplant voor mijn overleden broer die zich in 1980 van het leven benam. Het was een helende ervaring, ook qua reisstress. Maar dat laatste is helaas ondanks alle oefeningen nog steeds.   
springlevend. De reisstress dan. Mijn broer niet en mijn vroegere Blogspot evenmin. Doch beiden zijn nog in mijn gedachten en in mijn hart.

Iets in mij hoopte een verschil te kunnen maken in de draaimolen van het leven. Helaas pindakaas. Je moet het niet willen? Dat is te hoog gegrepen? Doch menselijk. Heb het webblog net nog gegoogled. Echter: Schilderen&Schrijven tillykuiper.blogspot.nl is niet meer. Wel vond ik nog sporen van haar bestaan. Dat doet mij goed. Een mens kan curieus in elkaar zitten. Ik besef dat ik op die plek onder andere ook over mijn broer heb geschreven. Daardoor - al bestond het internettijdperk nog niet- is hij een deel van het worldwide web is geworden. Dat schrijven is eveneens weg.