2.331 Apartheid?

 Mensen zijn mensen. We ademen allen dezelfde adem in. Al wat leeft op deze planeet ademt dezelfde adem in. Geschonken door bomen en alle groen. We leven in een vrij land met vrijheid van meningsuiting, met vrijheid van keuzes. Zolang je van goede wil bent en geen schade doet is het ok. Uitsluiten vind ik afschuwelijk. Dát vind ik schade doen. Regels en wetten moeten er zijn in een maatschappij, maar zover gaan dat mensen die kiezen zich niet te laten vaccineren niets meer mógen? Niet meer deel mogen nemen- in vrijheid -aan de maatschappij? Dan wordt er gezegd: eigen keuze. Ik vind dat dit niets met vrijheid te maken heeft. Vrijheid is niet: als je dit niet doet, dan mag je dat en dat niet.  Dat heeft meer met dwang te maken, al wordt wederom gezegd: eigen keuze? Zolang er iets met respect gedaan wordt, zonder schade te doen en op geen enkele manier met dwang dan werkt dit ontwapenend is mijn mening. Of dit bij alle terreinen - buiten de regels van een gevaccineerd of ongevaccineerd mens zijn- werkzaam is weet ik niet zeker. 

We leven allen op dezelfde planeet, laten we het alsjeblieft gezellig houden en geen verdeeldheid zaaien in ons land. Vóór covid 19 was het onbekend waarvoor iemand wel of niet gevaccineerd was.  Ja, ik ben twee keer gevaccineerd tegen Covid19 ( zit ik mij nou te excuseren voor mijn keuze🤔?)Wou van het gedoe af, doch ook om gedaan te hebben wat ik kan om kwetsbare mensen te  beschermen en om de Zorg te ontlasten. IC verpleegkundigen hebben het zwaar al lijkt het dat ze weinig patiënten hebben dan is hoe dan ook IC zorg en verpleging geven intensief.

 Tegenwoordig is het  wel of niet gevaccineerd zijn een gespreksthema geworden. Zo moe ben ik ervan. 

Want  ik vind (de )verdeeldheid erg eng, alsof er opeens twee menssoorten zijn. Het voelt als discriminatie. Het voelt als generaliseren naar beide kanten toe. Ik hoor het aan. Ik hoor waarheid van beide kanten. 

Is dít het nieuwe begin van het Aquarius tijdstip? Twee maanden volle maan achterelkaar in Waterman. Waterman staat voor vrijheid. Geen schade doen en laat het stromen? 

Er is klimaatverandering en niet alleen verandering van het klimaat van de Aarde. Als iedereen zich en elkaar nou weer gewoon mens ging noemen en voelen. Dit mógen zijn in plaats van een gevaccineerde of ongevaccineerde. In plaats van wel of niet gezicht te moeten bedekken met een mondkapje of ...verplicht geheel bedekken op een andere manier zoals elders. De tijd zal het leren? Wel of niet een Corona qr code te hebben die toegang geeft tot veel in plaats van niet iets mogen?

Vreselijk vind ik dat.

En ja, virusziekten zijn naar. Mee eens. Welke pandemie dan ook bagateliseer ik geenszins.

Doch elkaar ontmoeten, ont-moeten en met vriendelijke ogen elkaar aankijken vanuit ons hart. Dát vind ik mens-waardig. Knuffelen als je wilt knuffelen en niet als je daar niet voor kiest. 

Dat zou het gezelliger maken. Per slot wonen we nog steeds in een mooi land en is het elders in de wereld op sommige plekken echt zeer afschuwelijk beangstigend. Maar toch ...je zult maar ongevaccineerd tegen covid zijn en nergens binnen mogen op publieke plekken omdat je geen QR code hebt. Dat doet mij aan méér dan discriminatie denken, het doet mij denken aan apartheid😢.  

 

Ik ben voor verbinding, vertrouwen en harmonieuze verstandhoudingen en ik steek maar weer eens een Wereldvredevlam aan🙏🕯❤️..

2.330 Mussen

 Uitkijkend over de straat

zie ik een zwerm

mussen zoeken

ze pikken tussen de straatstenen in smalle strookjes aarde

met , nauwelijks zichtbaar, zacht doch stevige groen.

Ik denk na over  de klimaatveranderingen

en over álle leed in de wereld. 

Verbind mij via een Wereldvredesvlam 

met álle mensen van goede wil.

Dan ...rustig ademen. In en uit, in en uit

met een kleine pauze tussen in en uit

draai ik mij om.

Uitkijkend  over de tuin

zie ik wederom een zwerm mussen,

oms de beurt spetteren en fladderen in een tot bad

gemaakte plantenonderzetter

badderen dat het een lieve lust is, 

het ziet er vredig uit

in de struik nabij

In de boom 

overal  mussen

en getjilp.

graantje hier, graantje daar, voeding,

waterbakjes hier en daar

in de tuin

hier en nu.

Video gemaakt

muziek erbij. Harmonieus geheel van

tuin, mussen en de muziek.

Allen zijn wij een deel van het geheel.

De video pakt dit blog niet,

doch mooie momenten koester ik dankbaar 

in de tuin van mijn hart.

Het is bijna volle maan, voor de tweede keer achtereenvolgend

in Waterman. De wereld is in verandering. 

Rust laat rust meester van je worden,

adem het nieuwe moment in.

💚

 

2.329 De Klimaatverandering is een feit.

 De overstromingen in Europa door zware regenval die boven gebieden bleef hangen in ons eigen land en  buurlanden is net achter de rug. Overstromingen in Azië zijn te groot voor woorden. Mijn hart gaat uit naar alle getroffen landen, mensen, dieren en naar de Natuur zelf.

Wat een ravage! Wat een ellende. Wat een verdriet. Wat een gemis.

Extreem hoge temperaturen, droogte en daardoor bosbranden in het westen van de Verenigde Staten en nu eveneens langs de Zuid Europese landen. Vreselijk zoals die branden woeden. Ik steek kaarsjes( mij bewust dat ook dat vuur is) aan en bid dat er korte heftige regenbuien moge 🙏 vallen boven overal waar het nodig is- opdat de bosbranden geblust moge worden.

In Brazilië vriest het en in Groenland is er veel ijs afgebroken en gesmolten. Het zeewater stijgt erdoor. Bij 6 meter waterverhoging ligt een groot deel van Nederland onder water. Dan helpt het niet meer in ons landje onder de zeespiegel om spullen op zolder te hebben voor het geval dat ...?

Ik kies ervoor om doemdenken te vervangen door constructief denken. Maar toch ...iedereen zal zich nu toch wel bewust zijn van het feit dat de Klimaatverandering in volle omvang is? Ondertussen is er tevens de Covid19 pandemie die  tonnen milieuonvriendelijk afval met zich meebrengt.

Kortgeleden was het zwarte zaterdag in Frankrijk, files van 1000 kilometer. Files vol Co2 uitstotende auto’s. Auto’s vol mensen die na 1,5 jaar Corona restricties voorzien van de benodigde Corona inentingsbewijzen, testbewijzen en Corona herstel bewijs het natte Noord Europa ontvluchtten om van de zon in Zuid Europa te genieten.  Van de warmte. Daar waar de bosbranden woeden. 🤔

De vier elementen aarde, water, lucht en vuur zijn met zijn vieren momenteel extreem bezig op Aarde.  Zware regenval, heftige winden, overstromingen, onweer, droogte, branden, smelten, koude, vriezen, hagelstenen ter grootte van pingpongballen. Het is veel. De Aarde die zo veel gaf. De Aarde waarvan zoveel is genomen vanuit een vorm vanzelfsprekendheid, geeft respons.

Moge in ieder geval de elementen in ons in harmonie zijn om op een wijze manier met deze extreme weersomstandigheden en natuurrampen te leren omgaan.  Kunnen we nog iets voorkomen? Het vuur in onszelf iets temperen? Harmonieuze verstandhoudingen.

Hier in Nederland is de temperatuur op dit moment van schrijven rustig, 20 graden overdag, weinig wind en af en toe verwachte en ook onverwachte 5 minuten durende  hoosbuien alsof er een kraan vol wordt opengedraaid waardoor tuin en straat daarna kort net niet blank staan, de rioolputten en het riool werken goed. Nog wel. In Limburg- waar veel watersnood was en de gevolgen hevig- zijn dit soort regenbuien een ramp erbij.  

Vandaag klimaatbespreking. Code rood. De aarde reageert op ons nemen, ons misbruik. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik weet ook niet wat nog te doen, behalve mijn tuin groen houden.  Slechts 1/3 betegeld te hebben, Niet iedereen heeft een tuin. Laat ik mijn best blijven doen om zover als het in mijn vermogen ligt om bewust en zuinig om te zijn met water, gas en electriciteit.

Constructief denken, zoals

in de badkamer

Zelf gebruik ik dagelijks minder water bij het mij  wassen aan de wastafel. Stop erin of klein teiltje. Een paar keer per week maximaal 3- 5 minuten douchen van warm lauw tot bijna koud  en ondertussen vang ik het water in een teil. Dit water hergebruik ik door steeds een  kleine  emmer te vullen om de wc mee door te spoelen. Dit scheelt veel schoon (drink) water. Douchewater kan ook hergebruikt worden om de badkamervloer mee te schrobben.

Ik ben mij nog aan het aanleren om consequent de kraan dicht te draaien bij het tandenpoetsen na eerst alleen een bekertje water ervoor open te draaien. Nog steeds is stromend water uit een kraan geen vanzelfsprekendheid.

In de keuken is een manier om zuinig met water en gas te zijn door de warmwaterknop nauwelijks te gebruiken, doch om wanneer ik water voor thee of koffie zet een volle waterkokerkan op te warmen en dat wat ik niet gebruik in een grote thermoskan te doen en op te sparen om er later de afwas mee te doen.

Hooikist

Als ik eenpansgerechten of voor een paar dagen soep bereid dan breng ik het gerecht aan de kook( deels met behulp van kokend water uit de waterkoker)  op het gasfornuis en doe na een paar tellen koken pan en al in mijn hooikist. Daar kan het  gerecht garen zonder te verbranden of droog te koken. Kost niets extra’s.

Zelf heb ik als hooikist een oude koelbox met onderin een kussensloop gevuld met hooi. Aan weerszijden een kussen met aquariumwatten, daar tussen in zet ik de pan met daarop nog een klein kussentje plus de deksel. Uur of langer laten garen. Smaken doet het altijd. Mijn moeder gebruikte het bed- holletje maken door de dekens tegen de pan op te duwen- als hooikist 😊. Rijst altijd.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Hooikist

In de tuin heb ik bakken, emmers en een grote cementbak staan om water op te vangen voor vogels en de potplanten. Kleine en grote doppen gevuld met water staan her en der verspreid voor de vliegenden of kruipenden opdat zij kunnen drinken zonder verdrinkingsdood .

Zuinig zijn met schoon water gaf mijn moeder mij al mee. Mijn moeder wist so wie so hoe duurzaam te leven. Zuinig met alles omgaan werd mij met de paplepel ingegeven, dus om te zeggen dat de oudere generatie niet  aan duurzaamheid deed ...!?

Een auto heb ik niet meer. Dus loop ik veel en  fiets in huis op van die pedalen,

Kleding koop ik zelden. Schoenen wel ieder jaar of om het jaar een paar. Ben een buitenmens en geen stadsmens. Met vakantie ga ik niet. Wel heb ik nog steeds verfspuitbussen, als die op zijn dan alleen acryl verf uit een tube. Echter, ik schilder weinig. Een moestuintje heb ik nog niet, al heb ik een groene tuin dan toch heb ik er de vingers niet voor, wel staat er een appelboompje in de tuin. Dit jaar met zes appels.

Als het weer kouder wordt, kleed ik mij warmer. De thermostaat  zet ik op hooguit 18 graden. Als er bezoek is dan gaat hij naar 20-21 graden. 

Mijn afval scheidt ik al jaren. Al jaren hebben we in deze gemeente een gft klikt. Een klikt voor blikjes en een kliko voor papier. Voor het restafval is er een restafval ondergrondse container en 1 x per 14 dagen staat er een mobiele milieustraat in het dorp. Ideaal voor kapotte lampen, batterijen of wat dan ook.  

Nou, ik vind dat ik best mijn best doe. Als het winter wordt doe ik alleen in het weekend savonds meer lampen aan. Verder is 1 lamp voldoende.  De dag begin ik dan wel met een hele felle lamp bij de eettafel. 

Wie heeft er nog tips voor het gewone huishouden? (Voor wie nog een woning heeft☺️? )

Onmisbaar

Een  zuurstofschenkend, verkoelend, verkwikkend , schaduwrijk, rustgevend bos vól biodiversiteit. 

24 augustus 2021

Video van de Nos met uitleg over de Crisis die de Klimaatverandering is  https://nos.nl/l/2390215

2.328 Tot rust komen

 Overprikkeld door de veelheid in de wereld, overprikkeld door haar meeleven en wederom ( andere zaken gaan door) haar eigen wát als gedenk en geregel, bol van de stress,

vraagt ze aan zichzelf

wat heb je nu nodig?

Wandelen? 

Nee, mij éven terugtrekken.

Gedachten verzetten, resetten.

Ze schenkt een glas thee in,

neemt de Libelle onder haar arm

haar buurvrouw schoof het net door de opening

van de schutting. Dank je wel.

Ze loopt naar buiten.

14 stappen door haar tuin, haar paradijselijke plek

dan naar links.

Drie stappen en dan op de pas een draai, 

zich vasthoudend aan de vlier

dan aan de laurier

om zich uiterst voorzichtig- er is niet veel ruimte-  

op  één van de twee verweerde stoeltjes te laten zakken.

Ze stoot tegen van alles en daardoor raakt ze

de oude houten windgong, die haar een paar tellen begroet 

met een

rustgevende warme klank 

Even hier zijn, in haar groene grot

omgeven door klimop, vlier, de blauwe lucht en de laurier.

De laurier is doorgegroeid achter haar,

ze leunt er met haar hoofd tegenaan. Rust wordt na een poos

meester van haar. Verwondering over al wat groeit en bloeit.

Ze ademt, ze kijkt uit over een deel van haar tuintje.

Ze drinkt thee en ontspant.

Ze komt Hier en Nu weer thuis bij zichzelf.

Verwondering over ál wat groeit en bloeit.

Dan bladert ze en leest ze de Libelle, 

gewoon bijzonder

gezellig. Simpel.

Bijzonder!  

De stress ebt langzaam weg, 

dag ‘regelgedoe’ waar ze stress door kreeg.

Toekomst gedoe over als dit of als dat?? Wat als? Wat dan?

Dát op papier krijgen en dan een handtekening zetten?

Ze laat het voorlopig rusten. 

In de fluistering van de wind herkent ze

de woorden van een overleden oom

” tob niet het loopt toch altijd ander”.

De planten schenken zuurstof

en laden haar op

Dank je wel, groene grot.

Dank je wel, kleine oase van rust om mij en nu in mij.

Poezebeest komt met een knor begroet geluidje langs,

markeert haar territorium aan de stam van de kleine vlier.

Alles moet klein gehouden worden in haar tuin,

in gedachten stelt ze zich voor hoe de groene grot

zou zijn als alles vrij mocht groeien.

Ooit had ze een klein ‘dakje’ van klimop.

Hier en nu is het zoals het is.

Ze is dankbaar dat ze zichzelf tot rust kan laten brengen.

Tob niet, het loopt toch altijd anders.

Ze denkt aan dappere mensen, overstromingen, vernielingen, oorlogen, water wat altijd van boven naar beneden stroomt, bosbranden in den verre en zoveel meer. Ze denkt aan de dappere omgekomen journalist, Peter. R.deVries, aan zijn familie, aan dappere journalisten, aan de dappere omgekomen agent Arno, aan dappere agenten. Aan een indrukwekkende erehaag. Dappere hulpverleners. Ze denkt aan alle hulpverleners. 🙏🕯💕haar hart gaat uit naar mensen die iets is overkomen en familieleden van mensen die iets zijn overkomen. Haar hart gaat uit naar haar eigen familieleden. Op afstand, toch altijd dichtbij. Verbondenheid is.

Nu, even niets, het mag. Diep ademen, dooorademen.

Gedachten verzetten, resetten. Verstillen. Compassie hebben,

ook met jezelf.

Stille plek in de tuin en stille plek in jezelf

Dankbaar zijn dat het kan.

Opladen is een must.

2.327 Keti Koti

 Net schreef ik over het herdenken en vieren van de afschaffing van de slavernij. Dat schrijfsel is weg. Zoals er veel weg lijkt doch toch nog doorleeft in ons onderbewustzijn en recht voor onze ogen,

Voor zover ik het weet hebben mijn voorouders  zich niet schuldig gemaakt aan mensenhandel, doch wellicht waren er wél opeens genotsmiddelen in huis zoals ...koffie, thee, suiker, kruiden, tabak en ja ook katoen? Misschien al sinaasappelen? Een mandarijn met Sinterklaas?

Hononopono  ono pono 🙏😔aan álle mensen die als slaaf werden verhandeld. Afschuwelijk, afschuwelijk, afschuwelijk en nóg zijn er mensen wereldwijd die onder dwang en vreselijke omstandigheden moeten werken en niet vrij zijn.

Evolueren vind ik dat niet alleen ik -en ieder andere Medelander?- excuses zou moeten aanbieden, doch zeker ook de Overheid die voortvloeit uit de lijn van Overheden die destijds verantwoordelijk waren. Daarbij vind ik een jaarlijkse herdenking en viering op zijn plaats.  

Hoono pono, het spijt mij, mijn excuses, ik houd van je.

Want ...hoe  kúnnen we, hoe kán ik anders dan nederig en bewust een kopje thee, koffie met suiker drinken? Mijn gerechten smaakvoller maken met kruiden uit den verre, pepernoten en kruidnootje snoepen, mijn katoenen kleding aantrekken, mijn bed met katoenenlakens opmaken, een sinaasappel of ander fruit eten, zo je rookt een sigaret, sigaar of pijp opsteken en in grachtenpanden wonen? Hoe kunnen we!? Hoe kan ik? 

Ik begrijp nu ook beter waarom een zwarte Piet zo’n discussie punt is. Hoewel ...mijn dochter rijdt soms paard bij een vriendin. Op een wit paard en steevast krijgt ze rond Sinterklaas te horen. “ kijk, zwarte Piet ( ze heeft een donkere huidskleur) op het paard van Sinterklaas.” Zij lacht erom - ik gaf haar mee zichzelf niet te discrimineren- doch zo simpel is het niet echter je waardigheid blijven behouden vind ik belangrijk. 

Ja, ik kan de gevoelige discussie rond een zwart geschminkte Piet begrijpen. 

De Gouden Eeuw was zoals Jeangu Maccroy zegt tijdens de opname van zijn Songfestival nummer niet op alle fronten goud. Het was een donkere periode. Mensen hebben onder vreselijke omstandigheden geleden voor de rijkdom die er nu is. 

Bewustwording  duurt soms even, bij mij was het kwartje al gevallen maar nu nog meer😔 Mijn excuses aan alle mensen  die als slaaf onder dwang hebben moeten werken en veel hebben geleden. Mijn excuses aan alle nabestaanden die in de lijn van hun voorouders leven en zich niet erkent voelen in de  afschuwelijke zielensmart in hun dna en genen🖤💔. Ik zie je.

Onze eigenwaarde voelen en de uniekheid van ieder mens voelen én zien dat geeft voor mijn gevoel gelijk-waardigheid. 

Hononopono ❤️van harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop tot harteklop.❤️

Uitleg: slavernij en Keti Koti gebroken ketenen https://youtu.be/4dXFuAYpVP4

https://nos.nl/l/2387484

Herdenking en viering van de afschaffing van de slavernij in Amsterdam. Met excuses namens de Stad Amsterdam

https://nos.nl/l/2387533

Echt evolueren is vanuit het hart zien vind ik

Je excuses aanbieden al helemaal. 

Als iemand het niet voelt dan hebben excuses geen zin.

https://youtu.be/p4Fag4yajxk 

Its  the Birth of a New Age.

Dank je Jeangu Macroy 🙏😊. ... en niet alleen jij.💕 voor al het geduld en je menselijkheid. 

PS na het publiceren van bovenstaand schrijven lees en hoor ik dit: https://nos.nl/l/2387499 Burgemeester Halsema van Amsterdam heeft excuses aangeboden aan de nabestaanden van wie  de voorouders tot slaaf werden gemaakt namens de eerdere stadsbesturen.

Meer Burgevaders zijn zich heel erg bewust van de lijn van Gemeenteraden.

Zaterdag 4 september 2021:  twee artikelen naar aanleiding  van  een 1vandaag opiniepeiling over het slavernijverleden van de voorouders van landgenoten.

https://eenvandaag.avrotros.nl/panels/opiniepanel/alle-uitslagen/item/tweederde-is-voorstander-van-de-komst-van-een-nationaal-museum-over-slavernijverleden/

https://eenvandaag.avrotros.nl/panels/opiniepanel/alle-uitslagen/item/draagvlak-voor-excuses-slavernijverleden-stijgt-maar-meerderheid-blijft-tegen/

2.326 Vredig

 In de zomeravonden een ommetje maken met mijn poezebeest vind ik het summum van genieten.

Het dorp is stiller dan dat vandaag overdag was. Er zijn nauwelijks omgevingsgeluiden. Iedereen is binnen op een paar mensen na die ik gedempt hoor praten in hun tuin. Een merel fluit zijn avondconcert. Warme volle klanken vergezellen ons terwijl we door het gras struinen, speurend naar takjes en steentjes. Verderop zijn buizen. Ze liggen door een heuveltje heen nabij een paar boomstammen. Poezebeest ontwaakt uit haar sloomheid. Ze loopt oplettend alsof we door een bos lopen, snuffelt, ruikt en met de klieren bij haar wangen laat ze een geurbericht achter voor een volgende voorbijgaande kat. Ze springt met haar iets te zware lijf het heuveltje op. Rent door de buis en loopt achter mij aan terwijl ik een patroon door het gras loop om twee bomen heen. Dan slenteren we naar een bankje, rustig genietend van de zwoele stille zomeravond met haar lucht gedeeltelijk getint met zachtgeel en zachtrood achter en boven een boom. Het is van een adembenemende schoonheid. Poezebeest gaat er bij liggen met de oren gespitst. Alert doch ontspannen. De blaadjes aan de bomen bewegen heel langzaam. De bomen geven zuurstof. Heel bewust adem ik langzaam uit en in. Een geven en ontvangen. Zonder zuurstof kunnen we slechts drie minuten. Dank jullie wel bomen. 

Ik maak een gek keelgeluidje. Poezebeest kijkt mij aan en we glimlachen naar elkaar. Ja, serieus zij kan glimlachen. 

Met een dankbaar gevoel sta ik op en lopen we naar huis. Een vredig gevoel danst rustig door mij heen.

Ik voel mij thuis.

2:325 Er zijn van die opmerkingen

 Er zijn van die opmerkingen -dat als ze eens voelt dat ze zich verbaal kán uiten over wat ze voelt- ze gelijk als respons krijgt “je moet het loslaten.” Doch er zijn van die dagen dat ze ‘ slechts’ de behoefte  heeft aan een luisterend oor en wat begrip. Voor haar is loslaten accepteren dat iets is zoals het is en doorgaan met bewust ademhalen. Verder gaan met ademen. Steeds weer.

Er zijn van die opmerkingen dat - als ze eens besluit om zich verbaal te uiten- ze te horen krijgt dat ze niet zus of zo moet of mag voelen. Wåt kun je daarmee? Geen mallemoer. Het werkt zó blokkerend. 

Er zijn van de opmerkingen - terwijl je net je  verbaal uitte- waarbij er gezegd wordt “je moet je eens uiten “ (waarmee wordt verbaal uiten bedoeld) terwijl ze schrijft, schildert en ja ook een soort van danst🥳.

Weer stil worden in jezelf.

Accepteren dat mensen verschillen.

Accepteren dat ieder oké is.

Accepteren dat jijzelf oké bent.

Wij zijn zoveel meer dan onze tekortkomingen,

angsten, fobieën en stress syndromen.

Zoveel meer!

Weer stil worden in jezelf.

Innerlijke woorden laten verstillen

ontspannen.

Ont- span.

Toch Verbondenheid voelen,

júist in de Stilte

Dan pas kan je goed omgaan met wat je voelt

is haar mening,

Steeds weer is het hard werken,

niet om te onderdrukken doch om te ontspannen.

Weer jezelf worden en de oude inprentingen

trachten weg te ademen, te huilen, te lachen, te wandelen of wat dan ook

waarmee je geen schade doet,

keer na keer na keer.