33.2024 Waar ben je?

Langzamerhand begin ik weer humor te voelen want ik schreef hier aan mijn dagboek dat ik nog niet terug heb gevonden. Mijn 22ste dagboek van 2024. Veelheid. Vol geouwehoer, gereflecteer, bezinnen, getob en wat dies meer zij. Mijn uitlaatklep. 

Is dagboekschrijven een verslaving? Een tekortkoming?

Een te kort zijn gekomen in mijn jeugd? 

Het is mijn gewoonte, gebruik, verslaving om de dag dagboekschrijvend te beginnen en te eindigen. Het begon in mijn 12de levensjaar. 65 jaar al. Pfew. Tijd om met dagboekpension te gaan? 

Ís het een verslaving? 

Ik ben deze maand in een loslaatmodus. Doch dat mijn huidige  dagboek onvindbaar is hoort niet bij het loslaten. Ja, ik weet dat er ergere dingen zijn. Doch dagboekschrijven loslaten zit nog niet in de planning. Maar ja “tob niet, want het loopt toch altijd anders.”😁

Het luchtte mij een heel klein beetje op om er hier over te schrijven. Toch hielp het geen bal  het met 1 vinger typen. Echter, ik probeerde het om te zetten in best wel een oké schrijfsel, zie ik nu in .

 Nu is ook dát blog weg. 

Nieuwe dagboeken bestellen? ( bij Voordeelboeken.nl)

Om 7:50 begon ik met dat vorige schrijven en nu is het 09:15. Dat vorige schrijfsel hier in mijn blogpost gooien hád iets geholpen.

Daar komen de tranen. 

32. 2024 Jaydee

 

Een bericht dat ik als concept plaatste. Ik schreef het in mei jongstleden . Op dit moment van schrijven — op 26-12-2024 is Jaydee dikker aan het worden door te weinig beweging en stevent op 14 jaar leven af. Moge we nog lang bij elkaar blijven. Ze is een grandioos huisgenote net als mijn bijna 25 jarige algeneter Linda die als enige vis in het grote aquarium is overgebleven.

1 mei 2024 

Jaydee, mijn poezebeestje is vandaag jarig. 13 jaar heeft zij achter de rug. Langzamerhand is ze een oude poes aan het worden, doch ik hoop dat wij nog lang van elkaars gezelschap mogen genieten. 

Zij komt naar mij op straat of in huis als ik even weg ben geweest, ze kan als een hondje mij blij begroeten. Steeds is het nieuw. Nu de dagen wat zonniger en warmer zijn, volgt ze mij de tuin in en als ik zit komt ze bij mij zitten. 

Ze had de gewoonte om mee te lopen . Vroeger tijdens langere wandelingen. Tegenwoordig is het een blokje rond. Doch hoe kouder het wordt, hoe meer ze thuisblijft. 

We communiceren en reageren op elkaar als op een briesje. Maar spelen? Of ben ik het die niet meer wil? 

30.2024 🩹Stille Dag

Tjonge, wat is het stil in het dorp. Op 1 januari in de ochtend kan het ook stil zijn. Echter nu? Ik hoor geen verkeer.

Geen gepraat op straat.

Het aquarium zoemt.

Mijn oren ook.

Geen vogelluiden

Het verplaatsen van mijn voeten maak een schuifelend geluid.

Ik hoor mijzelf slikken 

net als dat ik hoor het tikken

van deze letters. 

Ik voel en hoor mijzelf ademen,

dank je wel adem.

Stilte, ik hou van Stilte.

 Doch 

deze stilte is alsof alle mensen vertrokken zijn.Vaker maakte ik Stille Dagen met Kerst mee. 

Doch nu is het anders.

Wat dan? Onverwoordbaar.

Kom, laat ik een pot thee zetten,

Dankbaar zijn

 Kerstkoekje erbij en met warme kruik tegen mij aan kijken op Videoland naar ‘All you is Love.’Strak plan. Het klinkt opeens wat triestig? Zo voelt het niet.

In mijn werkende jaren ging ik werken als er niemand dienst wou doen met Kerst. De nachtdiensten waren speciaal. En nu? Ik observeer hoe ik mij voel. Kerstmis brengt mij tóch steeds weer langs een diversiteit aan emoties. 

Wel of niet naar ‘All you need is Love’ kijken. Aaah, ik ga het gewoon doen. Meegenieten met al die mensen die langgemiste dierbaren weerzien.

Op dit moment van schrijven zie ik in gedachten alle overleden dierbaren. Mét een gevoel van acceptatie . Het leven is eindig.

Doch tevens als een perpetue mobile.

Nieuwe borelingen lossen overledenen af.

En …daar komen de tranen.

Vreugde en Verdriet.

Het is ok. Want ik hou van Stilte. Het doet mijn hoogsensitieve brein goed. En tóch ben ik een mensenmens,  doch zou nu geen drukte kunnen verdragen.

Ik verbind mijzelf al schrijvende met mijzelf en wellicht ook met een lezer. Hoi lezer! Fijne dag met een lach. 

Dan steek ik een wereldvredesvlam aan en verbind  mij met alle mensen van goede wil waar dan ook. 

Dankbaarheid vervult mij weer. 

Ik wens mijzelf en een ieder een goede avond. Dankbaar voor de vredige sfeer hier en nu. Moge een ieder dit voelen mits ze er voor kiezen. Mits het kan. Mits kiezen lukt.

Lukt kiezen altijd? Is kiezen een keuze? 

Gedachten staan vrij.

Een ieder en mijzelf wens ik  vriendelijke, liefdevolle, rustige en energieke gedachten.🕯️

29.2024 Dankbaar zijn

Dankbaar zijn

voor dat

wat het leven 

de moeite waard maakt,

genereert nog meer dankbaarheid.

Kerstmiddag en avond bij oudste zus

met de kinderen, die beide kunnen autorijden. 

De kinderen blijven bij mij overnachten

Het knusse van een gezamenlijke brunch.

Dankbaarheid voor de vaste en vloeibare spijzen.

Het is niet vanzelfsprekend.

Een lege plek voor iemand, die misschien komt.

Dan vrolijke sokken. Elkaar in de ogen kijken. Herinneringen maken.

Vrolijke sokken aandoen als je sokken hebt, helpen!

Ge schenken.

Dankbaar.

Dan … gaan ze 

Naar hun vader en bonusmoeder.

De kinderen … die ik de mijne mag noemen,

hebben veel moeders

Het is niet anders

Erover tobben is voorbij.

Dankbaarheid overheerst.

Dankbaarheid voor het Mama 

mogen en kunnen 

zijn

Ook dat is niet vanzelfsprekend.

Dankbaar voor de mensen die ze zijn 

geworden.

Veertigers al!

Waar blijft de tijd? Tijd is minder aanwezig

Slechts het bewustzijn is

reizend 

langs de tijdlijn van leven, 

mijn 77 jarig leven.

Herinneringen. Vele .

Al mijn jeugdjaren herinneringen 

 zijn lichter geworden en 

draag ik tesamen met  de kinderjaren van mijn kinderen met dankbare handen mee op weg naar ieder nieuw moment. Hoe lang? Over 13 jaar ben ik bij leven en welzijn 90 jaar🥳. In ieder geval blijf ik mijzelf en het moederschap steeds weer opnieuw uitvinden. 

En … daar is nog steeds geen school voor. Mogen we zelf uitvogelen.

Hoe vaak je kind appen of Smsn? Hoe vaak vragen stellen in sms’jes?

Doch vanmorgen was het perfect zo fijn.

Dankbaar!

28.2024 🎄💫💕Kersttoespraak van onze Koning

 25 décember 2024

Een mooie, krachtige, liefdevolle, vriendelijke, vredevolle, verbindende Kersttoespraakvan onze Koning die naar mijn gevoel mens en situaties ziet van diverse perspectieven . Ik voel mij dankbaar dat we een verbindend, begripvol, humaan Koningshuis hebben.

https://nos.nl/l/2549607

27.2024 ❤️‍🩹Wonden Verbinden

Ieder mens heeft wonden 

Wonden moeten mogen kunnen

helen 

Wonden moeten verbonden worden 

met een verband.

Wonden mogen helen.

Door de wonden goed te verbinden

komt er geen vuil bij

En …gaat het niet etteren

Vooral als je het schoonmaakt met schoon water

Etteren moet voorkomen worden

al komt er uit de wond zelf nog pus

juist dán moet vuiligheid van buiten

veilig door het verband tegengehouden  worden.

Goed verbinden is daarom van belang.

Goede verbinding!

Geldt dit niet eveneens voor mensen onderling?

Ieder mens heeft innerlijke wonden

soms nog pussig.

Onverbindende  woorden en gedrag 

 er overheen te gooien, doen de wonden openrijten.

Ieder mens heeft innerlijke pijn

Voel de harteklop die ons allen verbindt

Dát te zien, te voelen en te accepteren verzacht en verbindt.

Dát is al aan verbinden doen.

Laten we verbinding maken

Laten we helen.

Stoppen met generaliseren, polariseren, vooroordelen.

Ieder huisje heeft zijn, haar, het kruisje

Ongeacht wat we geloven.

Kiezen voor ?

Vriendelijk zijn voor en met elkaar .

Simpel? Als het zo simpel is  … kies dan voor verbinden.

Wonden worden littekens waar geen pus meer uitkomt. 

Voor vriendelijkheid kiezen.

Huilen en creabea bezig te zijn 

Helpen om

de littekens te accepteren en te zeggen

Oké, ik zie je. Het is oké! Dat helpt mij 

om  het litteken van 

gemis toe te staan .

Bij het gemis, de afwezigheid van dierbaren

Gemis dat plots weer vol aanwezig is.

Het gemis van dat wat niet was

Het gemis wat wel was

Het gemis bij fysiek beperkt zijn

Het gemis van dierbaren die niet meer zijn. Steeds meer

Te accepteren en toe te  staan

Het helpt dan om

tevens dankbaar te zijn 

voor dat wat Wél is

aan geheelde verbinding! 

Vriendelijkheid begint bij mijzelf

Bij jou, mij.

Bij ons.

Van goede wil zijn

Geen schade doen.

Haal dieeep adem

Dankbaar

het volgende moment in.

Fijne dagen 

#doeslief #doesvriendelijk #eenvriendelijkesamenleving

26-2024 wat kost het?💶📩📮

In deze tijd dat wat dan ook meer kost dan eerst, wil ik weten hoeveel iets waard is. Wie niet? 

Heb ik twee velletjes  postzegels met een 1 erop gekocht. €1,14 per zegel. 

Goed onthouden dat dit niet op de nét gekochte postzegels vermeld staan. Maar ja, mijn kortetermijn geheugen is het niet meer wat het was.

Heb ik twee velletjes met 1 zegels aangeschaft. Per 1 januari 2025 gaan deze prijzen weer stijgen. De 1 wordt duurder.

Die nieuwe waarde ben ik nu al vergeten.

Waarom staat er geen waarde op? Ja, een jaartal en het cijfer 1..

Ben ik verplicht om een lijstje met jaartallen te maken met hoeveel bijvoorbeeld de 1 zegel waard was en hoort te zijn?

post.nl alsjeblieft verander het jaartal op de postzegels in hun waarde. Of doe beide. Want die 1 maakt het er niet gemakkelijker door. Het enige gemakkelijke is dat ik er wham 1 á2 1 zegels op plak, zonder aan hun waarde te denken, waardoor het te weinig zou kunnen zijn en post.nl wat winst heeft na het innen van boete.

Zou het te kostbaar zijn om om de zoveel tijd cijfers te wijzigen ?

Hoe kan ik een anderstalige dit doen begrijpen?

En toen …

begon ze toch aan haar zoveelste lijstje?

25-2024 Postzegels 📩

Het is haar gelukt om postzegels online te  bestellen zonder in te loggen op post.nl . Het steeds weer wachtwoordenopzoeken  is stressvol en ze moeeet en kiest stress te vermijden

Echter nu zou zo graag willen weten hoeveel de postzegels die ze nog heeft waard zijn.

Ja,?er staat 1 op. En? Ja, ook een datum. Dan zou ze archeologisch  onderzoek moeten doen hoeveel de 1 postzegels van vorig jssr jaar waard zijn of die van een paar jaar terug.. geen puf in dus beplakt zevenvrloppen met een palet aan zegels.

Toch zou ze willen weten hoeveel de zegels waard zijn ja, ze heeft nét besteld . Hier en nu weet ze de waarde van de zegels hier en nu. Doch wanneer je ouder bent , dan werkt het korte termijn geheugen niet zo best meer.

Oké dan, dapper begint ze een chat met Daan, de online chatbox van @post.nl.

Beiden hebben goede wil doch een hele cyst verder is zij al in de stress geschoten. Dan moet ze voor hasr welzijn kiezen. Zucht.

#post.nl @post.nl

24.2024 Asielcrisis? 🥹

 

 Na het beluisteren van de presentatie van het regeerprogramma  https://nos.nl/l/2537060 bleef het in mij tobben , met name “de asielcrisis.”

In gedachten zie ik  mensen een landenlange barre tocht maken. Om om wat voor reden je de eerste stap moet zetten, ik vind het zo dapper.

Echter, stel dat de asiel en migratiewet erdoor komt als crisis. Dan zijn er mensen in Nederland die voorlopig niet herenigt mogen worden met hun kinderen? Met hun gezin dat achter is gebleven in het land van herkomst? Er zullen mensen zijn - nu nog bezig met hun barre tocht- die bij de  Nederlandse grens niet het land binnen mogen? Moeders die met hun kinderen zijn gevlucht en herenigt zouden worden met hun echtgenoot en vader van de kinderen? Hij vluchtte vooruit om te kijken of de lange weg veilig is. Gaat dát nog door? 

Plaatsvervangende stress met buikpijn krijg ik bij de gedachte alleen al. 

Geen mens zou ongewenst mogen zijn. We zijn allen hier op deze Aarde geboren om er te mogen zijn,

Is de crisis, de onzekerheid na die landenlange tocht, van de gevluchte  asielzoekers niet vele malen sterker dan dat wat in de politiek asielcrisis genoemd wordt?

Ergens niet mogen zijn vind ik een te slecht scenario van een horrorfilm.

Moge humaniteit zegevieren.

Achter de nieuwe asiel en migratiewet- als deze doorgaat - zit dwang.

. Dat leren zal nóg meer en meer een moeten zijn. Dat drukt. Dat blokkeert. Dat wringt.  Doch het leven hier van de gevluchte, getraumatiseerde mens  hangt er vanaf. Dat kan een crisis geven bij die mens..

 Want er zijn ook getraumatiseerde mensen die niet in staat zijn om te leren, laat staan onder druk. Leren om hier te mogen wonen, leven en liefhebben.

 Twee jaar de tijd hebben vind ik kort. .

Enkele jaren ben ik taalcoach  geweest. Het waren fijne- ook voor mij leerzame- jaren. Doch soms kostte een enkel Nederlands woord uitleggen een hele middag, waarbij van het één naar het andere onderwerp werd gehopt. Na uren stopten wij. Waren moe, het uitleggen en absorberen lukte dan niet meer. 

Een leerkracht ben ik niet en al zou ik het wél zijn, dan toch vind ik - ik ben de enige niet- de Nederlandse Taal moeilijk om aan te leren en uit te leggen aan een anderstalige.. 

Tegenwoordig heb ik gewoon gezellig en warm vriendencontact met deze nu Nederlanders. Vrienden. Twee jonge  vrouwen zien mij als  mama en ik heb het gevoel dat ik het niet kan waarmaken net om als oma te zijn voor de twee kinderen van één van bovenstaande vrouwen en haar man. Het ene gezin woontte ver weg. Doch ik voel mijn verantwoordelijkheid. Mijn dochter zegt: gewoon jezelf zijn.

Ze weten waar ik woon en kunnen meestal terecht. 

Hoe zullen ( getraumatiseerde) asielzoekers kúnnen integreren in twee jaar tijd? Dus …naast de taal leren ook proberen de harten en ogen van  Nederlanders open te krijgen? Hoe dan? Hoe zal het gaan met mensen die niet goed kunnen leren, doch wel op een ander vlak prima leren en daardoor werk hebben plus woning ?  

De woningnood die sommige Nederlanders ervaren is niet veroorzaakt door vluchtelingen. Die zijn zich daar niet van bewust en voelen zich intens dankbaar wanneer ze eindelijk een plek hebben om te wonen.

En … ja, kinderen blijven soms lang thuis wonen. Mijn dochter woonde tot ver in haar twintigste thuis. Ik besef heus dat er omstandigheden zijn dat er mogelijk thuis te weinig plek is of andere omstandigheden waardoor het ouder wordende kind echt hoognodig op zichzelf moet en wil wonen. 

De meeste gevluchte mensen zijn leergierig, staan open voor ons in Nederland. Ze hebben talenten, kwaliteiten en zijn van  goede wil, leergierig, behulpzaam, vriendelijk, gastvrij en zij hebben een doorzettingsvermogen  waar ik (maar ook  oordelende, veroordelende Nederlanders) nog niet aan kan tippen.  

“Er zijn Nederlanders die een asielcrisis ervaren?” Zou dat echt het gros der Nederlanders zijn? Ik geloof er niets van. 

Mensen

We zijn mensen

Wij allemaal,

 jij en ik

Verschillend,

maar toch van vlees en bloed

Ooit als baby geboren,

 geknuffeld en  gewenst.

Laten we met een open hart en vriendelijke blik naar onze medemensen kijken. 

Naar elkaar.

Vriendelijkheid kost geen geld!

Dankbaarheid voor al het goede hier evenmin. 

Al zijn de boodschappen steeds duurder, 

Toch kies ik ervoor om dankbaar te zijn dàt er boodschappen en zoveel meer is. 

Dankbaarheid voeding geven doet goed.

https://www.google.com/search?q=lied+als+jij+ooit+vergeet+hoe+mooi+en+sterk+je+bent&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl-nl&client=safari#fpstate=ive&vld=cid:749e8075,vid:ZAPohWG3Mdc,st:0

 

23.2024 Over ✍️handgeschreven brieven

 Een brief ligt op deurmat. Une lettre. Vrouwelijk.

Stil ligt ze daar, totdat ik mij buk en haar oppak.

Bedachtzaam, blij en dankbaar loop ik ermee naar de kamer.

Nadat ik haar op de tafel heb neergelegd,maak ik af waarmee ik bezig was.

“straks rustig lezen.”

Een brief, een handgeschreven brief is steeds zeldzamer aan het worden en ik mis het. 

Vooral mijn vaders brieven.13 jaar geleden overleed hij.September is zijn geboortemaand.Dit jaar is het zijn 110 de geboortedag. Hij werd bijna 97 jaar.Geestelijk nog tiptop,behalve zijn ogen.Niet meer kunnen schrijven was een ramp.Echter,zijn brieven waren en zijn hém.Vastgehouden momenten in de tijd.

Tot oktober vorig jaar hadden mijn derde pleegvader en ik een kortdurende maar mooie handgeschreven correspondentie. Na zestig jaar elkaar weer ontmoeten.Via het schrijven! Er zat een leven tussen. Fysiek heb ik hem nooit meer gezien na ik opgehaald werd op mijn 17de. Hij overleed oktober jongstleden.

Hoe anders zijn brieven dan de e-mails en berichten waarvan velen via een keur aan nieuwsbrieven in mijn e-mail box binnenkomen. Na ze aangeklikt te hebben verdwijnen ze.

Uit de ongelezen mailbox.Dán is het onthouden geblazen.

De e-mails moeten wél gelijk beantwoord worden willen deze niet in vergetelheid van het digitale monster verdwenen.

Wat een verschil met een brief.Op een brief kun je hérkauwen.Op de tafel neerleggen.De tijd nemen en dan op een dag pak je de pen op om respons neven. Cor respons. Cor = hart. Harte respons. De pen verbindt doormidden van het handschrift het hoofd en hart/ziel.

Dankbaar voor de twee, soms drie correspndentievriendinnen die nog in mijn leven zijn. 

Moge de enige brievenbus in het dorp blijven bestaan. 

Doch …het brievenschrijven is geen moeten.

22.2024 Perspectief

Perspectief

vanaf het punt van staan.

Jouw perspectief.

Mijn perspectief.

Onze perspectieven

Perspectief. 

Standpunt,

kijken,zien, voelen, horen,luisteren,ervaren vanuit 

de som van mijn leven tot het hier en nu,

vanuit landen, deel van de wereld, opvoeding, scholing, cultuur, ervaringen, gedachten en gevoelswereld.

Genuanceerd denken en voelen

daarin soms star zijn?

Is dat star?

Ik weet het niet,

Twijfelen is oké.

Verbaal spreken of schriftelijk?

Perspectief vanuit het in vier verschillende landen, culturen, scholen, talen, gezinnen te zijn opgegroeid.

Sinds kort ontdekte ik -op het internet- dat dit cross culture kid zijn heet.

Een woord voor het nog steeds anderszijn voelen. Dat geeft iets grip.

Ook voor mijn kinderen.

Thuis. 

Thuis zijn bij jezelf.

Thuis zijn bij mijn kinderen, familie, vriendinnen, de straat waar ik woon met ieder die er woont.

Thuis zijn bij mijzelf

Denkend aan alle thuisen.

Vrije geest, slechts verlangend om thuis te zijn, thuis te voelen.

Thuis zijn te vieren. Thuis te zijn al levend, dóórlevend, doorlévend,

Dankbaar zijn voor de mooie plek waar ik mag wonen en leven,

Het leven vieren. 

Keuzes maken.

Thuis bij mijzelf, mij verbonden voelend

vanuit mijn hoogsensitieve natuur.

Al vele tientallen jaren 

steeds weer kiezen om dankbaar te zijn,

Eigen keuzes maken,

daarvoor waar ik mij zo min mogelijk gestrest door voel.

Ja,dan vier ik het leven al ziet een ander mijn leven van een ander perspectief.

Soit! 

Kiezen om zo min mogeluck stress te hebben is voor mij van levensbelang,

Dat is mijn vrijheid, daarin voel ik mij veilig.

Dat mag .