2.116 Het is wat het is

Tob niet, het loopt toch altijd anders was het motto van een lang geleden overleden oom.

Het is wat het is.

Tob niet, het loopt

toch altijd

anders

dát is niet anders.

2.96 Leeftijdsloos

Ze kán zich allerlei leeftijden voelen en dat maakt het grappig, want slechts de buitenkant wordt door vooral jongere mensen gezien. Wellicht dat een ouderwordende buitenkant impliceert dat je je al jouw geleefde tijden kunt voelen.? Ze gaat zich er niet in verdiepen. 

2.44 3) Opruimen, doorgeven en loslaten

In de opruim en doorgeef modus zijn. Aan mensen vragen, ‘wil je dit en dat?’ ‘ja, dat wil ik graag. ’ Dag en tijd afgesproken. Aan weer anderen vragen en men reageert nog niet dus aan weer een ander vragen’ wil je dit of dat hebben?.’ Ja dus. Tijd afgesproken.. Doch het wordt afgezegd. Een ander zegt ook af. Weer een ander eveneens. Drie verhuizen naar de maandag, komen dan ik weet niet meer wanneer ik weet niet meer wat ophalen. Maandag wordt ook een vriendin geopereerd. Mijn oude hersenen overzien het niet meer. Ik klim wederom naar de zolder. Ik kijk rond en denk: nu ga ik de verwarmingsman voorgoed afbellen. De verwarming deed het vanmorgen. Even later weer niet. Om gek van te worden. Ik krijg het er warm van. 

Welles, nietes. Het is Mercurius retrograde. Dochter wil nog steeds dit en dat naar de Kringloop brengen.

2.36 Aandachtig zijn hier en nu

Aandachtig zijn naar anderen toe. Aandachtig naar jezelf toe zijn. Naar mijzelf toe. Dat is - in mijn geval-onder andere schrijvend, schilderend of de natuur ingaan. Gedachten komen en gaan voorbij als een lopend buffet waar je wel of niet iets van kunt/ mag afnemen. Kiest af te nemen. We hoeven niet alles aan te nemen en op te eten waar ons brein mee aankomt. 

Herinneringen komen en gaan. Ze zijn als een film die ik steeds weer kan bekijken. Emoties komen en gaan, ik kán kiezen mij druk te maken of niet. 

Laten gaan als de golven van de zee. 

Adem als rustige golven.