2.92 Maandag 25 februari 2019

Vanmiddag was het in mijn tuin in de zon 18 graden. 18 graden op 25 februari 2019. De verwachte temperatuur van komende nacht is rond het vriespunt.

Vandaag geniet ik - net als gisteren -van de zo bijzondere zonnewarmte deze dagen. Het huis gaat open. Lekker doorluchten. Veel uit de keuken naar buiten. Grote schoonmaak. Vorige week was ik aan het opruimen, deze dag is het schoonmaken en opruimen tegelijkertijd. Heerluck. 

2.91 Lente in februari

Lenteachtigheid in februari

Voor het eerst heb ik weer een bloesje met korte mouwen aan. Vestje eroverheen, later gaat het uit in de 15 graden februari lenteachtige zon. Vorig jaar deze tijd vroor het. Vannacht ook. Overdag lucht het huis door. Buiten theedrinken. Poezebeest erbij. De tuin groent zich al met verschillende tinten groen. Langzaam komen er al andere kleuren bij. 

De merel zingt, dat is vroeg in het jaar. Warmte streelt mijn gezicht en armen die in de winter iets rimpeliger zijn geworden. Doch, de blootgestelde huid ademt vrijelijk vitamine D in. Het is een weldaad. Niet te warm en toch voor februari ongebruikelijk warm. Piekeren over het klimaat laat ik vandaag los. Genieten mag ook. Ik geniet.

@dankbaar

2.90 over mijn poezebeestje

Mijn poezebeestje

Mijn poezebeestje was er steeds slechter aan toe. De dierenarts kwam aan huis. Gelukkig, ze gaat toch nog niet de pijp uit. 

Ze went aan haar strenge begrensde dieet van 25 gram minibrokjes met per keer 4 halve princessenboontjes verdeeld over de dag. Het is zo vreselijke weinig. De eerste dagen zijn een strijd. Wie wint? Toegeven lijkt het gemakkelijkste. Dan is de knop om. Ze gaat niet meer steeds achter haar lege etensbakje zitten mij fixerend met haar ogen. ‘ begrijp je dan niet dat ik wil eten?’ Dieet moet ze houden. Ze stopt het in haar holle kies. Ik leid haar af met een laserlampje, veertjes en ander speelgoed. Ze wordt zowaar levendiger, ze beweegt meer, ze speelt en ze trekt zich niet meer terug ergens in huis. Ze is er weer. Ze leeft op. We hebben het  gezellig. Avonds ligt ze op schoot en nachts  door het
 dek heen in de holte van mijn knieën. Ochtends word ik spinnend gewekt door een pootje dat tegen mijn gezicht tikt. Ze heeft opeens iets van het kitten dat ze acht jaar geleden was. Ze blijft leven. Ze léeft. 

@ dankbaar

2.89 Schrijven met pen op ( jawel, gerecycled) papier

Een correspondentie

Sinds een maand heb ik na jaren onthouding weer een correspondentie. Respons geven aan het hart( cor). Een handgeschreven gedachtenwisseling (van voor het bestaan van e- mails) per brief. Wederzijds pennen we steeds meer kantjes vol. Sinds mijn vader in 2011 overleed, heb ik - op kaarten schrijven na- nauwelijks met de hand naar buiten toe geschreven.

2.88 Dankbare Tanka

6)

In de morgenstond

intens ongerust, bezorgd

blijft mijn poes leven?

Ja, een zucht van opluchting

het is nu nog niet haar tijd.

🍀

2.87 Tanka’s ( gedichtsels)

https://geefouderenhunstemterug.nl/
1)

Petitie tekenen

tegen onverschilligheid,

een humaan gebaar.

Ouderen, beleefd zijn ze,

mógen hun stem gebruiken.

🍀

2)

Mijn poezebeestje,

trekt zich meer en meer terug

op een stille plek.

Moge ze nog lang leven,
zonder haar kan ik nog niet.

🍀

3)

De dag verwarmt zich

aan de zonnekoestering,

groen popt bovengronds.

Het leven rond mij ontwaakt
een glimlach om mijn lippen.

🍀

4)

Goedemorgen mens

fluistert de wind door

het openstaande raam.

Ik rek mij uit, dag dag wat

breng je mij en poezebeest?

🍀

5)

Een dier is een vriend

jaren aanwezig, band groeit

meer en meer, toch te kort.

Bellen vind ik zo moeilijk

zeker naar de dierenarts😢

2.86 a) uitleg van een 64je ( gedichtselachtigheid)

Omdat er tijdens Bloems gedichtenwedstrijd serieus zó vreselijk serieus werd gepreekt over wat wel en niet kan én mag, heb ik bedacht dat ik het 64 je in het leven ga roepen. Indien iemand dit al heeft bedacht, dan verander ik het wel weer. Flexibiliteit in motion.

Mij gaat het erom dat ik het bij tijd en wijle nodig heb om speels te schrijven. Zonder regels of schrijfwetten. Ik respecteer heel veel, maar soms moet een mens toch even kunnen dollen en dansen?  Zolang we er niemand kwaad mee doen, dan is het toch goed? 

Te serieus op iets ingaan zoals de haiku wedstrijd van Bloem op Facebook, is voor mij- en niet alleen ik- TE. Het was niet leuk meer. Ik ben vaak al te serieus naar mijzelf toe. Dus ...voor de lol mag ook kunnen vind ik. 
Heerluck toch? Het ontspant. Schrijven is ieders vrijheid. Leven 
en láten leven. 

Een 64je telt jawel, 64 woorden

15 regels

7 zinnen van 1 naar 7 woorden

Middelste zin heeft 8 woorden

7 zinnen van 7 naar 1 woord

Door het getel komen je beide hersenhelften in harmonie, jawel🤪.
En ... als je het anders wilt/ kiest/ wenst, dan maak je lekker je eigen draai aan je eigen gedichtsel. Voel je vrij, indien je zou willen, om hieronder een 64je als respons te geven.

Ik wens een ieder een glimlach😊 en een melodie🎻 in het ❤️.

🍀💕🍀