2.185 ten gunste van het klimaat —>autoloze zondagen en andere ideeën

Autoloze zondagen

In de jaren ‘70 waren er autoloze zondagen. Ik vond het een verademing. Vandaag las ik dat de Overheid er serieus over denkt om een autoloze zondag in te voeren. Waarschijnlijk 1 per jaar las ik eerder. Waarom slechts éen? Waarom niet vaker? Bijvoorbeeld een keer per maand of twee manden? Niets mis mee. Goed voor mens, dier en milieu. Minder stress. Minder moeten.

2.174 in het belang van het klimaat van en op de Aarde?

Vandaag begon ze na een nacht woelen, waarbij ze het leven deels niet meer zag zitten, de dag in bed. Nog steeds zit ze op bed. Ze heeft zich wel eens beter gevoeld. Haar benen kunnen en willen letterlijk en figuurlijk steeds minder verder. Pijn. Ze is/ was / is? een beweegmens. Vandaag oefent ze het lopen niet. 

Ze zit op bed, dringt thee, voelt zich gedemotiveerd, heeft geen puf om zichzelf te motiveren. Toch is zij zich intens bewust dat ze een Jane Goodall T shirt draagt. Ze kocht het een poos geleden voor het goede doel. Ten gunste van allen. Good for all? Goodall! Mooie achternaam.

2.157 🌳🌳🌳 verkeersborden🌳🌳🌳

Ze heeft  geveegd en gedweild. Ook heeft zij de strijk gedaan, evenals het logeerbed bedekt met schoon beddengoed te ontdoen van drie dekbedden. Dochterlief bleef voor het laatst met oud en nieuw slapen. Toen was het koud en vroeg dochter meer dekbedden die er uiteindelijk - het is zeven maanden later- voor Jan Doedel op lagen. 

Meer huishoudelijk werk doen is voorlopig zinloos. Gruis blijft komen door kieren.

2.105 🌳Klimaat- Levensbomen🌳

🌳

Kent u het initiatief Levensbos?  Helaas komt ruimte, voor een heel bos binnen de bebouwde kom, van bijvoorbeeld Hellevoetsluis, nog niet voor. Vandaar dat het project in die gemeente een nieuwe invalshoek heeft gekregen. Het planten van enkele bomen per keer onder de naam Levensbomen. Levensbomen mogen, net als Wereldbomen elders, oud worden in Hellevoetsluis. Hopelijk honderden jaren. Bomen ter compensatie voor elke gekapte boom in deze gemeente. Bomen om een- de meest duurzame- bijdrage te leveren aan de planeet waar we wonen en leven. Ruimte geven aan bomen. Tevens een bijdrage aan ons klimaat akkoord. Bomen omdat bomen van essentieel belang zijn voor het ecosysteem waar ook wij deel van uitmaken. 

2.103 over het Klimaat - brandgangen, onkruid en ontstenen

Wat ik moeilijk kan begrijpen is dat in ons landje (onder de zeespiegel)-  het Parijs akkoord mede ondertekend- een apart beleid wordt gevoerd over het verwijderen van dat wat men ‘onkruid’ en in mijn omgeving ’vuil’ noemt. Strak en schoon?

Vuil? terwijl insecten zich ermee voeden? Bijen zuigen zich bijvoorbeeld vol aan wilde en gecultiveerde  bloemen, vooral op paardenbloemen zijn ze dol. Bij de wortels zijn woonplaatsen voor mieren en andere broodnodige insecten die samen met ons en al wat leeft deel uit maken van het ecosysteem.

2.93 🌳🌲🌴Levensbomen🌴🌲🌳

Dit is een met haar toestemming gekopieerd bericht van een vriendin  die - net als ik -begaan is met bomen.

🌳🍀🌳💕🌳🍀🌳

2.92 Maandag 25 februari 2019

Vanmiddag was het in mijn tuin in de zon 18 graden. 18 graden op 25 februari 2019. De verwachte temperatuur van komende nacht is rond het vriespunt.

Vandaag geniet ik - net als gisteren -van de zo bijzondere zonnewarmte deze dagen. Het huis gaat open. Lekker doorluchten. Veel uit de keuken naar buiten. Grote schoonmaak. Vorige week was ik aan het opruimen, deze dag is het schoonmaken en opruimen tegelijkertijd. Heerluck. 

2.91 Lente in februari

Lenteachtigheid in februari

Voor het eerst heb ik weer een bloesje met korte mouwen aan. Vestje eroverheen, later gaat het uit in de 15 graden februari lenteachtige zon. Vorig jaar deze tijd vroor het. Vannacht ook. Overdag lucht het huis door. Buiten theedrinken. Poezebeest erbij. De tuin groent zich al met verschillende tinten groen. Langzaam komen er al andere kleuren bij. 

De merel zingt, dat is vroeg in het jaar. Warmte streelt mijn gezicht en armen die in de winter iets rimpeliger zijn geworden. Doch, de blootgestelde huid ademt vrijelijk vitamine D in. Het is een weldaad. Niet te warm en toch voor februari ongebruikelijk warm. Piekeren over het klimaat laat ik vandaag los. Genieten mag ook. Ik geniet.

@dankbaar

2.86 b) lente in februari ( gedichtsel, een 64je), gedichtselachtigheid

Storm

en regen 

tot vorige week.
Vrieskoude nachten en 

lentedagen, het is februari.

Korte dunne sterkte steeltjes met 

witte tere klokjes vol levenskracht tonen 

zich timide maar in vol ornaatje, boodschappers 
vol van de duwende Aardekracht omhoog, omhoog, omhoog

naar de zon die trekt, vroedvrouwt jaarlijks 
het vernieuwende mirakel van de lente.
In februari, vroege zonnewarmte in 
de luwte heerlijk, dag 
sneeuwklokjes even

aanwezig.

2.39 Opladen

Stressvolle dagen door tot op het bot te voelen: kleine kinderen, kleine zorgen en grote kinderen, grote zorgen. De Calm app kon er niet tegenop. Vandaag wel. Na een een goede nachtrust- helaas  weer met behulp van een pammetje -werd ik anders wakker. Ik kan weer mijn gedachten kiezen met mijn tot rust gekomen brein na overprikkeld, ultra verdrietig en bezorgd te zijn geweest door een diversiteit aan informatie, meningen én gevoed door andermans en mijn verbeelding. 

2.31 een nazomerse dag in oktober met 26 graden

Bij het wakker worden voel ik de warmte al. De kamer is zonnig. Mijn ouder wordende botten en spieren zijn minder stijf. Daglicht met daarbij de zon die door de wolken schijnt doen goed, vooral wanneer je je natje en droogje hebt.

2.29 over de crisis van het klimaat / insecten en plantjes in brandgangen

Wat ik ook bedenk, schrijf, doe en laat mijn standpunt kán veranderen. Mijn perspectief verandert al door overeind te komen uit een stoel en ergens anders te gaan zitten, staan of te lopen.

Mijn leven lang heb ik mij ingeleefd in anderen en -meer dan vaak goed voor mij was- mij aangepast aan andermans mening en standpunt. Echter, empathie kan een valkuil zijn.

2.21 Optimisme

Dag tuin in zomeropmaak. Dank je wel dat je er wederom als een weelderige dame in kleurrijke kleding was😍.

Ondanks de hitte groeide en bloeide je al werd de grond droger.  Gelukkig mocht er gesproeid worden, ondanks beginnend watertekort.

Wat was je mooi, Tuin. Je hortensia’s, de hanging baskets-in de boom die ooit een paastak was- waren een en al weelderige fleurigheid. Het kleine appelboompje toverde haar eerste mini appels te voorschijn. Vijf zijn er geboren en vier hebben al losgelaten. Straks ga ik er eentje bewust savoureren. Moge ik mij keer op keer weer kunnen verwonderen. De mussen, duiven, bijen, hommels, wespen die kwamen drinken, zich veilig wisten ondanks poezebeest. Het geeft mij een warm gevoel in het hart.

Voor zoveel was en ben ik dankbaar. Ik houd van de zomer, ondanks dat de crisis van het klimaat het zoveel warmer maakt dan ons oorspronkelijk klimaat was. Bestaat oorspronkelijkheid? Alles is toch steeds aan verandering onderhevig?

2.6 In de woestijnen en op Mars zou men dankbaar zijn

De aarde geeft. Altijd. De aarde herstelt zich. Steeds. Ja, ook tijdens haar crisis van het door ons verziekte klimaat. De mens neemt en wil nog steeds controle hebben en houden over de Natuur?  

De achterpaadjes moeten schoon? Schoon van wat sommige mensen vuil en onkruid noemen? Mag er echt niets groeien en bloeien aan de randen van achterpaden of stoepen?

2.5 Dankbaar zijn voor water

Dankbaar ben ik voor het drinkwater. Zoet water om te drinken. Dankbaar ook voor sloot en greppel regenwater waarmee boeren de akkers mee besproeien om voedsel voor ons te verbouwen. Echter zij mochten het niet meer. Ten tijde van de afgelopen(?) Droogte (zou het voorbij zijn? ) had het nathouden van onze dijken- in ons ‘waterrijke’ landje met grandioos watertekort- voorrang. Schippers hadden het ook zwaar. Wachten in sluizen.  

De dieren die onbeschut stonden. Ze moesten het doen met teilen en  emmers water in hun schaduwloze  dorre weiden met scheuren in de grond. 

2.4 Regen💦

Eindelijk, eindelijk een regenbui na een lange periode van extreme droogte en hitte.  De plakkende hitte zonder wind van tropische temperaturen wordt weggewaaid en afgekoeld. 

Een ouderwetse Hollandse regenbui. Gelukkig zonder overstromingen.

Eerst een briesje. De lucht komt langzaam in beweging. De wind versnelt. In huis bollen de gordijnen.  De wind versnelt nog meer. De gordijnen wapperen als vlaggen. Lamellen klapperen. Papier waait van de tafel. Deuren knallen dicht. Poezebeest loopt onrustig door het huis. Kruipt onder het keukenkarretje. Ramen trekken aan hun raamopenhouders. Tikkende druppels op de ramen. Regen. In de verte gerommel, gedonder. Het komt dichterbij. Dan bliksemschichten. De flitsen laten telkens weer een knetterende show zien van een lichtblauwe tot paarse lucht.

2.2 Hallo bos, daar ben ik weer

Met de bus naar het oude stadje bijna aan zee. Daarna langs een drukbezochte zonovergoten bloedhete Jaarmarkt met slenterende, puffende en kooplustige mensen. Nog even en ik wandel de grote, groene luchtkoeling in. Hallo bos, daar ben ik weer. Ja, in december was ik er voor het laatst. Door familie gereden. Long time, not seen.