2.22 Het bamboekralengordijn.

Zondagochtend, de zon schijnt volop in deze herfstig ruikende morgen. De herfst staat voor loslaten en oogsten wat je letterlijk en figuurlijk gezaaid hebt. In ieder geval heeft het kleine appelboompje vrucht gedragen. Vijf appels in totaal. Één hangt er nog. Vier zijn onderdeel van mijn lichaam geworden. Ook in die ene overgeblevene huizen pitten vol pit die eveneens een appelboom kunnen worden. Is het geen wonder van een geschenk? Als we ons niet meer kunnen verwonderen om alle wonderen die er zijn dan is dat een voorbij gaan aan deze realiteit. Ze kan blij en dankbaar  maken.

2.21 Optimisme

Dag tuin in zomeropmaak. Dank je wel dat je er wederom als een weelderige dame in kleurrijke kleding was😍.

Ondanks de hitte groeide en bloeide je al werd de grond droger.  Gelukkig mocht er gesproeid worden, ondanks beginnend watertekort.

Wat was je mooi, Tuin. Je hortensia’s, de hanging baskets-in de boom die ooit een paastak was- waren een en al weelderige fleurigheid. Het kleine appelboompje toverde haar eerste mini appels te voorschijn. Vijf zijn er geboren en vier hebben al losgelaten. Straks ga ik er eentje bewust savoureren. Moge ik mij keer op keer weer kunnen verwonderen. De mussen, duiven, bijen, hommels, wespen die kwamen drinken, zich veilig wisten ondanks poezebeest. Het geeft mij een warm gevoel in het hart.

Voor zoveel was en ben ik dankbaar. Ik houd van de zomer, ondanks dat de crisis van het klimaat het zoveel warmer maakt dan ons oorspronkelijk klimaat was. Bestaat oorspronkelijkheid? Alles is toch steeds aan verandering onderhevig?

2.6 In de woestijnen en op Mars zou men dankbaar zijn

De aarde geeft. Altijd. De aarde herstelt zich. Steeds. Ja, ook tijdens haar crisis van het door ons verziekte klimaat. De mens neemt en wil nog steeds controle hebben en houden over de Natuur?  

De achterpaadjes moeten schoon? Schoon van wat sommige mensen vuil en onkruid noemen? Mag er echt niets groeien en bloeien aan de randen van achterpaden of stoepen?

2.4 Regen💦

Eindelijk, eindelijk een regenbui na een lange periode van extreme droogte en hitte.  De plakkende hitte zonder wind van tropische temperaturen wordt weggewaaid en afgekoeld. 

Een ouderwetse Hollandse regenbui. Gelukkig zonder overstromingen.

Eerst een briesje. De lucht komt langzaam in beweging. De wind versnelt. In huis bollen de gordijnen.  De wind versnelt nog meer. De gordijnen wapperen als vlaggen. Lamellen klapperen. Papier waait van de tafel. Deuren knallen dicht. Poezebeest loopt onrustig door het huis. Kruipt onder het keukenkarretje. Ramen trekken aan hun raamopenhouders. Tikkende druppels op de ramen. Regen. In de verte gerommel, gedonder. Het komt dichterbij. Dan bliksemschichten. De flitsen laten telkens weer een knetterende show zien van een lichtblauwe tot paarse lucht.

2.2 Hallo bos, daar ben ik weer

Met de bus naar het oude stadje bijna aan zee. Daarna langs een drukbezochte zonovergoten bloedhete Jaarmarkt met slenterende, puffende en kooplustige mensen. Nog even en ik wandel de grote, groene luchtkoeling in. Hallo bos, daar ben ik weer. Ja, in december was ik er voor het laatst. Door familie gereden. Long time, not seen.