Powered By Blogger
Posts tonen met het label droogte. Alle posts tonen
Posts tonen met het label droogte. Alle posts tonen

zondag 26 april 2020

2.243 Stil gedichtselachtigheidje


Zondag 26 april 2020

Ssst, het is stil, een stille zondag
Het is meer dan stil. Geen autogeluid te horen
Nog geen stemmen, behalve die van de vogels.
Het voelt als stille dag, heilige dag, 
midden op de dag, vól in het licht van de zon.
De dag is heel.

donderdag 9 april 2020

2.238 Gedachten op een lentedag

Donderdag 9 april 2020

Nauwelijks wind vandaag. 0,14 kilometer per uur noem ik windstil. Wat waaide het veel de laatste maanden. Tot drie keer toe een storm. Stormen hebben met ingang van dit jaar, nu ook in Nederland, een naam. Ciara, Dennis en nog een, ik meen met de naam Ellen, hebben we gehad. De kwaliteit van mijn schutting en poort is er hard door achterruit gegaan. Momenteel is het dus windstil met de aangename  temperatuur van 19 in dit deel van Nederland 19 graden. Het wordt 22 graden. De deurkeuken naar de tuin staat open. Zachtjes ruist het bij het naar buiten en binnen stappen. Wat ruist er? Het bamboe stokjes gordijn tezamen met de dromenvanger gemaakt van platte schelpen. Het ruist en tingelt. Vandaag haalde ik het gordijn te voorschijn. Ik noem het het geluid van zomer 2018. Dat was een -vond ik- mooie lange, tropische zomer. Rustig. Droog was het. Tijdens de beginmaanden van dit jaar is het droogtetekort weer opgelost. Echter, nu is het ook al een poos zonder regen. Zowaar al een keer gesproeid begin april. 
Moge het Klimaat wereldwijd in balans komen. Nu heeft het de kans daartoe, al zijn de klimaatplannen van het Kabinet voorlopig  in de kast. Kabinet in de kast. Dát klinkt raar. 

zondag 30 september 2018

2.22 Het bamboekralengordijn.

Zondagochtend, de zon schijnt volop in deze herfstig ruikende morgen. De herfst staat voor loslaten en oogsten wat je letterlijk en figuurlijk gezaaid hebt. In ieder geval heeft het kleine appelboompje vrucht gedragen. Vijf appels in totaal. Één hangt er nog. Vier zijn onderdeel van mijn lichaam geworden. Ook in die ene overgeblevene huizen pitten vol pit die eveneens een appelboom kunnen worden. Is het geen wonder van een geschenk? Als we ons niet meer kunnen verwonderen om alle wonderen die er zijn dan is dat een voorbij gaan aan deze realiteit. Ze kan blij en dankbaar  maken.


woensdag 8 augustus 2018

2.6 In de woestijnen en op Mars zou men dankbaar zijn

De aarde geeft. Altijd. De aarde herstelt zich. Steeds. Ja, ook tijdens haar crisis van het door ons verziekte klimaat. De mens neemt en wil nog steeds controle hebben en houden over de Natuur?  
De achterpaadjes moeten schoon? Schoon van wat sommige mensen vuil en onkruid noemen? Mag er echt niets groeien en bloeien aan de randen van achterpaden of stoepen?

zondag 5 augustus 2018

2.2 Hallo bos, daar ben ik weer

Met de bus naar het oude stadje bijna aan zee. Daarna langs een drukbezochte zonovergoten bloedhete Jaarmarkt met slenterende, puffende en kooplustige mensen. Nog even en ik wandel de grote, groene luchtkoeling in. Hallo bos, daar ben ik weer. Ja, in december was ik er voor het laatst. Door familie gereden. Long time, not seen.