2.248 Over racisme, discriminatie en dat wat we one kinderen meegeven

All lives matter❤️

Sinds de demonstratie tegen racisme  in Amsterdam is de moeder meer naar binnen gekeerd dan anders. Alles wat via de media binnenkomt absorberen en verwerken is een klus. Soms kiest zij er bewust voor om een dag het nieuws over te slaan. Haar gedachten en gevoelens op een rijtje krijgen is nodig. Dat mag. De vele demonstraties en toespraken over racisme doen haar veel. Zij hoort, ziet en voelt pijn van anderen. Onrecht komt naar boven. Spreek je uit ...

2.247 Verdriet

Verdriet, pijn, gemis ik zie je, ik hoor je en wat voel ik je.

Telefoontje van mijn ex en tijdens het korte zakelijke doch vriendelijke gesprek voel ik mij in de verdriet modus glijden.

Ik mis hem, zo fijn om zijn vertrouwde stem te horen. (Ben mij opeens bewust dat onze verlovingsdag vandaag was, in 1968. Oeps dat is 52 jaar geleden. Op de verjaardag van mijn schoonvader.)

Een 31 jarig huweluck wis je never nooit meer weg. Maar zijn stem zegt dingen waarvan ik zou moeten weten, het is echt klaar nu. Vriendelijk doch zakelijk. 

Naderhand komen gelijk de tranen, wéér zoveel tranen, terwijl mijn ratio zegt: het is niet anders. Klaar. Het is voorbij. KLAAR. Dat zegt mijn ratio al jaren tegen mijn hart. Luister nou mijn hart, het is klaar. 

Mijn hart vóelt het niet. Ja, nu begint het in te dalen 19 jaar na de scheiding.😢19 jaa🙄

Tijd bestaat niet. . 

2.246 Een baby huilt

In een huis verderop huilt een pasgeboren baby. Het is in een grote wereld terecht gekomen waar je op vele  schermen alles te weten kunt komen wat er zich elders afspeelt. 

Die grote wereld is klein geworden.

Geëvolueerd? 

Rustig maar, baby. Ga maar lekker slapen. Mijn gedachten gaan naar mijn kinderen toen ze mini waren. Ook gaan mijn gedachten gaan naar álle nieuwe  aardebewoners. Naar alle  pasgeborenen  waar dan ook ter wereld. Moge ze elkaar het licht in de ogen gunnen. 

Over 10 jaar zijn ze tieners, over 20  twintigers, over 30 dertigers en over 40 jaar veertigers. Over 50 jaar vijftigers en over meer dan 70 jaar zitten ze wellicht net als ik hopelijk in een groene tuin( of ...op Mars? ) trachten bij te komen van wat er via de Media binnenkomt.

2.245 Doe het beter, doe het anders

Het blijft mij maar bij hoe een man door de druk van de knie - door een politieagent -op zijn nek stikte en overleed. Vermoord werd.

Gerechtigheid volgde dank zij videobeelden. De agent is in staat van beschuldiging vastgezet. Dood door schuld. Doodslag.

Echter, gewelddadige protesten volgden. Alle levenslange en voorouderlijk leed komt naar buiten. Een massale Oerschreeuw diep vanuit de beschadigde zielen en de zo intens gekwetste harten. 

Steeds weer de beelden van de vermoord wordende George Floyd. Afschuwelijk. Hoe afgrijselijk moet dit zijn voor zijn ouders om de laatste momenten van je kind zó repeterend te blijven zien.

2.244 Eindelijk hier weer eens een schrijfsel

Wat leven we toch - ondanks Corona restricties - in een vrij land. 

2.243 Stil gedichtselachtigheidje

Zondag 26 april 2020

Ssst, het is stil, een stille zondag

Het is meer dan stil. Geen autogeluid te horen

Nog geen stemmen, behalve die van de vogels.

Het voelt als stille dag, heilige dag, 

midden op de dag, vól in het licht van de zon.

De dag is heel.

2.242 Verkeerde nummering van mijn schrijfsels

Beste Lezer

Daarnet ontdekte ik dat ik mijn blogs niet de juiste nummering gaf.

In december eindigde ik het jaar 2019 met blog 2.199
Echter ik begon het jaar 2020 met een blog dat ik het nummer 2. 2000 gaf🤔.
Mijn laatste blog van 2019 met 199 en de eerste van 2020 mer 2000 vond ik wel mooi.  Synchroniciteit, dacht ik. Echter, ik had niet door dat het een fout was.

De  nummers van de schrijfsels 2.2000 tot en met 2.2041 heb ik vandaag veranderd in de nummers 2.200 (Gelukkig 2020) tot en met 2.241(Ochtendgroet.)

Mijn excuses voor de warrigheid,
Kunt u mij nog volgen?

Fijne dag met in uw hart een warme glimlach en een mélodietje😊❤️