2.170 Met vriendelijke ogen kijken

Een vriendelijke samenleving begint met respect. Begint met respect voor elkaar bij jou, mij, wij. Bij en voor onszelf. Een ander kun je niet laten denken hoe jij wilt. Het gaat niet altijd zoals jij wilt. Dát is een feit. Maar maak het niet erger dan het is. Met je hart te sluiten daar hebben we alleen onszelf mee! 

2.169 luchtschouwspel

De mariablauwe  koepel 

toont  zich in een ontzagwekkende 

grootsheid vol schoonheid

in beweging

aan de stilstaande 

omhoogkijkende nietige mens in 

verwondering.

Wolken helwit tot zachtgrijs

als luchtschepen voortgeduwd.

De zonneschijnwerper toont

kleurschakeringen die de adem benemen,

wat een allemachtige prachtigheid.

Wind waait vaardig wollige en stevige wolken

tot artistieke steeds veranderende,

weelderige vervormende landschappen waarin werelden zich even tonen. 

Vernieuwend, moment na moment wappert, duwt en stuurt 

de wind als met een onzichtbare hand  

de wolken uiteen en voegt ze even later weer samen. 

Verbinding is.

2.168 Vrijheid van Meningsuiting

Op drie motiverende berichten na is het bescheiden groen omlijste aanplakbord met de woorden: aanplakbord voor vrije meningsuiting, leeg. Er is nog ruimte. 

2.167 over de negende symfony van Beethoven en jezelf motiveren

Een nieuwe maan gaat over iets nieuws. Nieuwe kansen. Nieuwe momenten. Op weg naar oogsten wat je gezaaid hebt, zaait en nog zult zaaien.

2.166 ze loopt

Ze laat zich niet kennen. Haar gedeprimeerde stemming vervangt ze door lopen. Ze loopt en loopt. Af en toe zit ze op haar rollator. Dankbaar dat het kan. Voorlopig niet fietsen? Er zijn zo velen die het erger hebben of die niet eens een fiets of een rollator hebben en het zich niet kunnen veroorloven.

2.165 ze durft niet

Ja, ze weet het —-> irritatie voedt irritatie. Tegenwoordig wordt ze niet vaak boos op zichzelf, maar nu wel. Boos op haar onvermogen. Onvermogen tot wat? Om haar mond open te doen. Om zich uit te spreken.

Wat is er aan het handje?

2.164 een zomeravond

De avond is twee uur geleden gevallen. Nee geen ster... een vallende avond. Alsof er een doek in korte tijd over de zon getrokken wordt. De Aarde draait in het heelal en wij draaien allemaal mee. Wonderlijk. De ellende van alle grote en kleine meningsverschillen wereldwijd komt even vol haar bewustzijn binnen. Gedachten en beelden alsjeblieft,nu niet. Hier en nu, daar gaat het om. Ze wenst ...vriendelijke samenlevingen. Verder kan ze er niets veranderen, behalve dat een vriendelijke samenleving bij jezelf begint. Keer op keer op keer weer.