Zondagochtend 19 april 2020
De ochtend spreekt haar stille taal vrijuit, levendigheid
allom, rustig en stil doch vol energie.
Stilte in mij, stilte om mij heen
Aangename stilte koestert mij, laat horen
en zien, gefladder en gebadder van vogels,
gespetter en gekwetter. De tuin groent meer
en meer dag na dag. Cameliaknoppen openden zich
al, werden bloem. Nu zijn zij in hun
loslatende phase. Bomen, planten en bloemen volgen elkaar op in groei en bloeicyclussen in samenwerking met al wat kruipt, snelt en vliegt.
De geraniums zetten hun lange levensloop voort met wederom een seizoen bloei,
het bekoort en maakt mij v’liefd.
Een regenbui verfrist, aan blaadjes en bomen druppels als briljantjes, de grond iets minder droog. De Aarde ademt en mmm ik adem diep haar ochtend geur in.
Uitgezaaide kamille komt op als om mijn innerluck te steunen met nog meer rust.
Gekoerrrr op het dak als ‘n ochtendgroet. Mijn twee bezoekduiven
zijn terug. De merel hoog in de boom aan de overkant van de straat merelt er lustig op los,
‘n riedel vol warme klanken vibreren in mijn hart mee. Steeds weer is het leven de moeite- die het kan kosten- waard.
@dankbaar
🍀💕🍀
