2.168 Vrijheid van Meningsuiting

Op drie motiverende berichten na is het bescheiden groen omlijste aanplakbord met de woorden: aanplakbord voor vrije meningsuiting, leeg. Er is nog ruimte. 

2.167 over de negende symfony van Beethoven en jezelf motiveren

Een nieuwe maan gaat over iets nieuws. Nieuwe kansen. Nieuwe momenten. Op weg naar oogsten wat je gezaaid hebt, zaait en nog zult zaaien.

2.166 ze loopt

Ze laat zich niet kennen. Haar gedeprimeerde stemming vervangt ze door lopen. Ze loopt en loopt. Af en toe zit ze op haar rollator. Dankbaar dat het kan. Voorlopig niet fietsen? Er zijn zo velen die het erger hebben of die niet eens een fiets of een rollator hebben en het zich niet kunnen veroorloven.

2.165 ze durft niet

Ja, ze weet het —-> irritatie voedt irritatie. Tegenwoordig wordt ze niet vaak boos op zichzelf, maar nu wel. Boos op haar onvermogen. Onvermogen tot wat? Om haar mond open te doen. Om zich uit te spreken.

Wat is er aan het handje?

2.164 een zomeravond

De avond is twee uur geleden gevallen. Nee geen ster... een vallende avond. Alsof er een doek in korte tijd over de zon getrokken wordt. De Aarde draait in het heelal en wij draaien allemaal mee. Wonderlijk. De ellende van alle grote en kleine meningsverschillen wereldwijd komt even vol haar bewustzijn binnen. Gedachten en beelden alsjeblieft,nu niet. Hier en nu, daar gaat het om. Ze wenst ...vriendelijke samenlevingen. Verder kan ze er niets veranderen, behalve dat een vriendelijke samenleving bij jezelf begint. Keer op keer op keer weer.

2.163 Voor Unknown

😁Meestal schrijf ik hier ins Blaue Hinein. Meestal krijg ik geen reacties behalve van mijn drie schrijfmaatjes. Echter, vandaag ontving een reactie van ene  Unknown op mijn schrijfsel ‘2.59 Sublimeren? ‘ Dank je wel, mijnheer, mevrouw of het. Je woorden doen mij goed. Gedeelde smart is halve smart. Ook ik wens  jou, mij en zij die mij lezen levensenergie en levensvreugde toe 🍀💕🍀. Ja, eigenlijk zijn wij allen lotgenoten, inderdaad mijnheer, mevrouw of Het Unknown. Wat onze achtergrond ook is, hoe jong of oud we ook zijn, wat we ook meemaakten en /of meemaken we zijn lotgenoten in het proces van leren omgaan met het leven en met onszelf.  Hm, het is voornamelijk een steeds weer leren omgaan met onszelf. 

Bij deze laat ik de unknowns en bekenden ( ik hoop van buiten het dorp waar ik woon, anders voelt het heeeeel erg onvrij) die mij lezen weten, dat sinds ik mijn vorige  Blogspot ( na tien jaar en drie maanden😔) in een bui verwijderde.😁 😥 ik in dit Blogspot slechts in het begin kon reageren op een reactie. Later heeft Google of Blogger het zo gemaakt dat ik alleen hier in het Blogspot kan schrijven door op inloggen te clicken ( zonder wat dan ook in te vullen🤔😳) en  als ik een bericht aan mij wil beantwoorden dan lukt dit mij ( tot heden toe) nog steeds niet. Wel moet ik dan mijn gegevens invullen. Doch ook na het invullen van gegevens is mijn geschreven antwoord van de 

aardbodem verdwenen. Diverse keren geprobeerd. Voor vandaag is het weer welletjes. Het genereert  beginnende stress. 

Beste Google en of Blogger. Het zou fijn zijn als ik rechtstreeks op een bericht zou kunnen reageren. Dank u wel💐🥳

Ook zijn de witjes nauwelijks weg te krijgen. Echter, ik ben dankbaar dat ik een Blogspot mag gebruiken.

Een ieder wens ik keuzes waar jij en een ander blij van worden. Amenindegloriahalleluja zou ons aller Bloem zeggen😊.

2.162 mijn paradijslijke plek

Zondagse stilte in het mediterraan aanvoelende dorp. Stilller dan gisteren- zaterdag- baadt het dorp in een zalige, zomerse zwoelheid. Vogelgeluiden hebben de overhand. Gespetter in de boom waarin ik -door middel van een driepuntige plantenophanger- een lichte bak met water heb opgehangen waaruit mussen drinken en hun veren poetsen. Zo mooi om te horen en te zien.