Powered By Blogger

dinsdag 10 december 2019

2.195 Over mensenrechten, plichten en vreugdevuren


Wanneer ik op dit moment denk aan geschonden mensenrechten dan gaan mijn gedachten als eerste uit naar mensen (volwassenen en kinderen) die door oorlogsgeweld geen andere uitweg zagen dan te vluchten uit hun geboorteland en niet verder zijn gekomen dan de rand van Europa, waar ze in overvolle kampen vastzitten. Afschuwelijk. Ze mogen niet verder. Op zich is dat al verschrikkelijk. Maar dan sleept het verblijf zich in tijdloosheid tergend langzaam ovoort. Ja, er zijn tenten. Tenten, destijds als noodhulp opgezet zijn de enige bescherming in deze uitzichtloosheid om te overleven. Tenten waarin je kunt zitten en slapen op vochtige of doorweekte schuimrubber matrassen die langzamerhand vol zijn gelopen door de vele regenval. Slapen op  plassen water in de tenten die geen warmte meer bieden. Natte kleding. Erbarmelijke omstandigheden. Afschuwelijk. Natte koude winters en droge te warme zomers.

maandag 2 december 2019

2.194 - Over het Klimaat- bouw om bomen heen of ertussen

Binnenkort mag er weer gebouwd worden in Nederland. Dat is fijn. Het is nodig. Echter, ik kan maar niet begrijpen dat er gezonde bomen gekapt worden in deze tijd van klimaatverandering en al helemaal niet dat ze moeten wijken voor het bouwen van huizen. Jawel, later worden ze vervangen door jongere bomen die een paar meter verder geplant worden. Ik kan er met mijn pet niet bij. Want ... er stonden toch bomen? Goed gewortelde bomen! Ik vind dat de zorgplicht ( zuurstof en koelte voor haar burgers)van een Gemeente tevens zou moeten inhouden dat er een plicht is jegens het Klimaat (dat in crisis is) om bomen de ruimte te geven om te mógen groeien. Om te mógen wortelen. 

zondag 1 december 2019

2.193 De boom van zelfvertrouwen

Er was eens een kind, een meisje. Maar het had net zo goed een jongen -of er tussenin -kunnen zijn.
Toen het meisje geboren werd kwam er een stokoude onbekende vrouw op kraambezoek. Ze had een buideltje in haar hand. Ze liep op de ouders van de pasgeborene af, overhandigde het buideltje: ‘ hier heb ik een buideltje voor jullie dochter. Zorg goed voor jullie kind. Zorg goed voor het buideltje. Láter zal ik terugkomen.’
De oude vrouw verdween net zo plotseling als dat ze gekomen was.

maandag 18 november 2019

2.191 Nog steeds onverwoordbaar

De verjaardag van de viering van dochter is net geweest. Dan voelt de mam zich altijd meer dan ooit verbonden met de geboortemoeders en het geboorteland van haar kinderen. Een Wereldvredesvlam brandt  sowieso op die twee dagen. 
Verbondenheid is.

maandag 11 november 2019

2.190 Geef om jezelf

Et bonjour a toi l’artiste is een lied van en door Nicole Rieu uit 1975.
Het lijkt als gisteren dat bovenstaand nummer vier en veertig jaar geleden veel gezongen werd. Tja, we worden wat jaartjes ouder. Dát is niet vanzelfsprekend. Pijnen, levenspijnen vergezellen je. 
Hálloooo artiest. Hallo kunstenaar. Hallooootjuh kunstzinnigheid in je. Kom op. Schilder, schrijf, zing, dans of wat dan ook je zou willen doen. Ben je fysiek niet in staat om dansen? Een hand optillen is al een dans. Wil je eigenlijk niets al zou je het fysiek wél kunnen? Echt niet? Ook dát is een keuze. In je hoofd kan ook als je er fysiek niet toe in staat bent.
Geen canvasdoeken meer? Gebruik dan de achterkant van doeken of schilder over iets heen. In ieder mens huist kunstzinnigheid. Mag het? Mág het alsjeblieft? 

zaterdag 9 november 2019

2.189 Opiniepanels

Opiniepanels geven een mooi beeld van hoe mensen in het land denken. Aan twee doe/ deed ik er mee en ik vind het een groot goed om vrijelijk mijn mening te mogen geven en onderdeel van een dergelijk panel te kunnen zijn. Het leert mij nog beter na te denken ver voorbij piekeren. 
Vrijheid van Meningsuiting.