2.244 Eindelijk hier weer eens een schrijfsel

Wat leven we toch - ondanks Corona restricties - in een vrij land. 

Daarnet vulde ik tamelijk obstinaat een opiniepanel enquete in. Rebels voel ik mij- binnen de grenzen van mijn normen en waarden- en heerluck is het wanneer je in een enquête tot zekere hoogte en diepte je mening vrij mag geven. Het mag! Dat vind ik een  geschenk.Een geschenk dat nu voor ons land 75 jaar oud is. 

Sommige Corona restricties- noodmaatregelen die volgens mij geen wetten zijn- ben ik helemaal zat. Voornamelijk dat een Corona boete - nee, ik kreeg er nog geen- niet als een verkeersboete is waar je van af bent na de hoge prent te hebben betaald. Nee, met deze bonnen krijg je een strafblad waarbij je als je een verklaring van goed gedrag- een VOG- hebt voor je werk of vrijwilligerswerk, je deze kwijt kunt raken. 

Nu zullen er heus wel mensen zijn die écht als een grote groep samenkomen, maar ik durf bijna geen hallo tegen mensen te zeggen die ik op straat tegenkom want als ze stil staan en we zouden - braaf op anderhalve meter afstand- een praatje maken, dan is dat verboden als we er bij gaan zitten. Toch? Ik wordt er tureluurs van. Dit is niet goed voor mijn gezondheid. Je gaat in een kramp leven. In mijn tienerjaren ben ik met heel veel regels streng opgevoed, dus kan ik mij prrrrima aan regels houden. Maar toch is de tiener van destijds nu opstandig én in een bozige puberale bui heb je kans dat ik mij - hoewel ik mij al sinds de negentien jaar dat ik hier woon, inhoud- laat gaan om de lange muur in het pad hierachter te bekladden met verf( ja, ik weet, het is niet duurzaam). Die neiging heb ik momenteel. 

Echter, ik houd mij in en klad dit schrijfsel maar neer. Graffiti mag niet. Dan krijg ik ook een boete. Met een strafblad? Hm, geen idee. Geen zin om het op te zoeken. Ja, het zal vast wel ergens op het internet staan. Plantjes planten aan de zijkant van het achterpad mag ook niet. Ik probeer het soms, of doe er beschermende steentjes rondom als iets levends dapper opkomt.

tussen de tegels. Helaas, diverse keren zie ik dat er iets op is gegoten waardoor de ze - soms in bloei -doodgaan. Mijn hart bloedt.

Dit is schrijfsel nummero 2.244. Ik heb een andere 2.244 (a)klaarstaan waaraan ik in de afgelopen maand af en toe iets toevoegde. In de meimaand valt veel te schrijven over allerlei waarbij we letterlijk en figuurlijk bij stil kunnen en mogen staan zeker in Corona meimaand anno 2020. Met ingang van Koningsdag, daarna de Bevrijdingsmaand in is het een schrijven van 2090 woorden geworden en mijn inner criticus vindt het te lang. 

Nooit zal ik de indrukwekkende Dodenherdenking van jongstleden 4 mei vergeten. De hele dag de vlag halfstok mócht. De auteur Grundberg - staand in een lege kerk- raakt mij met zijn woorden. ‘ als je het over Marokkanen hebt dan heb je het over mij.’ 

 Gediscrimineerd worden om wie je bent of om wie je niet bent  wordt zoals destijds toen we als Nederlands gezin na drie jaar Duitsland in Frankrijk kwamen wonen. Mijn broertje en ik verstonden nog geen Frans doch blikken raakten ons pijnlijk wanneer we in plaats van op goed geluk oui of non maar wel ja of nee zeiden dan had je de poppen aan het dansen. Ja klinkt hetzelfde in het Duits en Nederlands. Als kind begrijp je het niet, vooral niet als je uit een vriendelijke omgeving komt. Het pesten werd zo erg dat ik van school moest en via de École Joyeuse ( waar het beter was) toch mij moest voorbereiden op Nederlands Schoolonderwijs en vervolgens in drie pleeggezinnen mijn tienerjaren sleet. Ik weet dat mijn ervaringen in geen verhouding staan tot wat in de Tweede WereldOorlog  Joden, Sinti en Roma voor hel meemaakten. Racisme, Discriminatie, Generaliseren. Bevolkingsgroepen uitsluiten raakt mij diep in mijn menszijn. Mensen zijn mensen. 

Wat de mensen met het Joodse Geloof overkwam was te afschuwelijk inhumaan voor woorden.

Vorig jaar raakte een Nederlands gezin en waarvan de vrouw een schrijfmaatje is, in het Nieuws doordat ze al zo lang belaagd zijn door jongeren. Anti semitisme. Walgelijk. Vuurwerk door de brievenbus was de druppel. Waarom toch? Ik wens een ieder intens een veilig, vrij, rustig leven toe in een vredige 

Samen! 

Allemaal samen mét respect voor elkaars eigenheid

4 mei 2020

De stille Dam. Zes mensen die letterlijk en figuurlijk dichterbij komen. The last post. Kippenvel. 75 jaar later schrijven we weer Geschiedenis. 

Verbondenheid allom zeker tijdens en na de toespraak van onze Koning. 

https://nos.nl/l/2332859

Ik voel mij dankbaar dat ons Koningspaar vól voor vriendelijkheid en verbondenheid gaan. Al drie motiverende toespraken mochten we ontvangen:

 1)Vlak voordat de Corona restricties werden aangescherpt. https://nos.nl/l/2327794

2)Op Koningsdag                                     . https://nos.nl/l/2331876

3j Op 4 mei tijdens de Dodenherdenking. https://nos.nl/l/2332859

Zal ik  dat schrijfsel met 2090 woorden tóch  hier plaatsen? In het kader van vrijzijn, doe ik het niet. Ik kies er nu niet voor, Een andere keer misschien wel. Kunnen en mogen  kiezen is ook verworven vrijheid, 


Vrijheid. Woorden voldoen niet,
. Dank aan en Respect voor allen die stierven voor onze vrijheid. Ook als er geen overlevenden meer zullen zijn, zullen wij gedenken.

https://nos.nl/l/2334903