2.143 Fauré: Pavane

https://youtu.be/1AAXofuZ624

2.142 Racefietsers 🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♀️🚴🏻‍♂️

 Sommige ( veel) racefietsers kunnen het slechtste in mij naar boven halen. Stel, dat er op een snelweg met een rijtje auto’s -tussen het gewone verkeer in- net zo hard  werd gereden als met een Formule 1 wagen op een Racecircuit dan zouden deze bestuurders flink bekeurd worden en misschien wel een rijverbod krijgen. TOCH?

Waarom dan niet dezelfde maat hanteren op een fietspad?

Waarom mogen racefietsers wél zo idioot hard zonder in te houden qua snelheid op een normaal fietspad racen? Zij gedragen zich alsof zíj het alleenrecht op het fietspad hebben. Ook zijn ze  sneller dan zoef de haas, antilope of cheeta’s , je hoort deze heer en meesters soms niet aankomen en vlakbij schrik je je bijna een hartverzakking van hun geroep of gescheld omdat je gewoon rustig van de natuur genietend aan het fietsen bent. Waarom moet de gewone fietser heel snel afstappen en aan de kant gaan omdat zijne koninklijke hoogheden de racefietsers dwingend  -alle voorrang eisend- voorbij willen snellen zonder in te houden? Zijn ze helemaal van de pot gerukt. Ik ben het zo zat.

2.141 Aan mijn kinderen💕

Onderstaande schreef ik begin jaren ‘90. 

(Nu zijn we dertig jaar later. Onze oudste loopt al naar de 40)

2.140 ik wens je acceptatie ❤️

Wensen aan .... 

Ik wens je acceptatie. Ja, weer!

Ik wens je dat je accepteert dat je een herkauwer bent

totdat alles op zijn plek valt in je of ...niet. 

Kies ervoor om niet als een kapotte grammofoonplaat te zijn waarvan de naald in een groef blijft hangen in een perpetue mobile.

Alles op zijn tijd.

2. 139 Muziek verbindt

Schakel de schakel de schakel

ik ben dankbaar dat ik kan schakelen. Kan kiezen.

Kiezen om mij op iets anders te concentreren.

Dan was er de finale van het Eurovisiesongfestival,

toch maar luisteren en kijken. Veel geluid. Ook mooi. Veelheid.

Arcade intens ontroerend. Komt binnen, de doventolk brengt het naar een nog hogere dimensie en doet ons diep nog meer voelen.

De uitslagen kijken met het volume op zacht. Gekkenhuis. 

Dan een winnaar.

Opeens een gevoel🤔, Wij Nederland😀❤️ hebben gewonnen. 
Wij hebben een winnende  zingzangzongzing ambassadeur. 😍

Gefeliciteerd💐💕Duncan. 

En ...wat ik vooral prachtig vind? 

Duncan Laurence💐, de man die eerste werd met Arcade

gaat SAMEN met John Lundvik, de man die afgewezen😢 als winnaar, een lied schrijven, maken en zingen. 

💕harmonie in de tent! 

Oh heerlucke zaligheid.

Geen competitie in de muziek.
Doch SAMEN.
Dát vind ik echt zóoooo mooi.

In de muziek zou men niet mogen praten over tegenstanders.

Zangers zijn als noten die zich kunnen verbinden.

Noten verbinden zich met elkaar. 

Muziek verbindt. 

Eenheid in de diversiteit is van een schoonheid zo mooi.
It’s never too late for love ,
love is not a losing game. 

Zouden woorden kunnen zijn
in dat nieuw te geboren worden nummer.

Ik hoor Ilse de Lange al zeggen: wat moooooi zeg😊.

Nederland ...het  land der verbinding? Der samenhorigheid?

Muziek geeft een prachtig mooi voorbeeld.
Het nummer Arcade kunnen we met zijn allen voelen.

Toch?
Dus ...love is never a losing game.

https://youtu.be/0pAURAsum4A Tamara Taveksa ook zo mooi

https://youtu.be/YbH4fCJvPpo Duncan
https://youtu.be/LH_-CuafJJQ John Lundvik

💞

2.138 Over twijfelen

Twijfel kan totaal tureluurs maken

Twijfel brengt het denken in versnelling

Steeds sneller, steeds meer twijfel.

Om gek van te worden.

Liefde is een keuze.

Twijfel ook?

Twijfel is energie ingepikt van de Liefde?

Energie is energie. 

Denkbaar, kneedbaar, voelbaar,

Moge de Liefde blijven 

Moge je beseffen dat je alles met de beste intenties

hebt gedaan én doet.

Er zal nooit meer een andere jij zijn

2.137 Onverwoordbaarheid

Verdriet

onverwoordbaar, verdriet

huilen, de tranen huilen

mij. Geen woorden, naakte

Levenstranen

2.136 helend water

Ieder mens roeit 

met de riemen die hij en zij heeft.

Het is niet anders.

Of ...je zwemt en je tracht 

het hoofd boven water te houden

in een rivier van emoties.

Het is niet anders.

Accepteren.

Water, helend water.

Geweende tranen van zout  

aanvullen met zoet water.

Rustig ademen, rustig, rustig, rustig.

Visualiseer een kabbelend beekje.

Levendig én kalmerend.

2.135 moeder zijn

Moeder mogen zijn is voor mij iets onverwoordbaars. Van de ene dag op de andere 24 uur lang altijd er zijn voor een mensenkindje en twee jaren later nog een mensenkindje dat afhankelijk van je is, is bijzonder. Licht en pittig tegelijkertijd. Verantwoording voelen en dragen. Verantwoordelijk zijn voor alles wat je meegeeft in woord en daad. Ik ben een verbinding, een verbond, een relatie vanuit mijn hele wezen met mijn twee lieverdjes aangegaan. Hecht. Zo hecht. Doch, het zal nooit zo hecht zijn als met een biologische moeder?  Maar toch ...in de geest is er een sterke verbinding met haar. 

2.34 Moeders

Moederdag

ik denk aan moeders, moeders die hun kinderen het leven gaven.

Die hun kinderen negen maanden droegen, ze baarden en door omstandigheden afstonden. Liefde is de oorzaak. 

Liefde de remedie.

Kinderen die ontvoerd zijn. Vermiste kinderen. Vermiste ouders. Verscheurd gevoel. 

2.133 Existentieel eenzaam

Heeft ze een schrijfsel geschreven over extistentieel alleen en eenzaam zijn, is het foetsie door éen onbewuste vingertik. Mag ze wel schrijven? Ja, ze mag het. Ze houdt rekening met zichzelf. Ze mag het van zichzelf.  He he. 

2.132 🍀🌳💕🌳🍀Trees of Memory - healing

September 2017

Wie had dit ooit kunnen denken wat Twitter mij zou brengen toen ik in september 2017 er iets las over Wereldbomen. Wereldbomen mogen altijd blijven bestaan. Ik ben tegen de kap van gezonde bomen. Dus zocht ik verder. Daar kwam ik Trees of Memory https://www.treesofmemory.com/vision-of-suicide-prevention tegen. Het Twitter account van Mario Dieringer die onderweg was naar zijn Foothpath of Life. Op 31 maart 2018 begon Mario met zijn Voetpad rond de wereld. Hij plant bomen voor suïcide slachtoffers. Ik las de woorden Trees of Memory en suïcide en tegelijkertijd wist ik dat ik een boom voor mijn broer wou planten. Mijn broer heeft zich in mei 1980 van het leven benomen.

2.131 Triggers

In de zondagse stilte gaat de telefoon. Een blijde dochter ratelt: ‘Mam, ik kom maandag bij je langs. Deze keer ga ik niet naar mijn vriendin, dus ben ik langer bij je.’

Een glimlach siert moeders mond. Leuk, dochter komt alleen voor haar. Dochter heeft het druk, werkt hard en combineert meestal bezoekjes. Dat begrijpt ze.

Niet lang daarna belt dochter voor de tweede keer: ‘Mam, ik pas morgen op een hond, die neem ik dan mee, goed?

2.130 4 & 5 mei

4 mei Dodenherdenking

Het regent te hard, de Nederlandse vlag staat daarom binnen,  half stok voor het raam. Een Wereldvredesvlam brandt rustig.

De kaars reisde een jaar geleden met een vriendin en mij mee naar Duitsland waar we in het kader van Trees of Memory een boom hebben geplant in Ittenbach voor mijn broer bij de plek waar we vroeger met onze ouders woonden en waar mijn broer en ik de drie mooiste jeugdjaren van ons leven beleefden in een dorp met veel natuur rondom. 

Daar bij de boom hebben we de doorgeefvlam aangestoken. Op Dodenherdenking eveneens. Drie mensen, twee Nederlanders en een Duitser waren samen twee minuten stil bij de vlam. Vredevolle momenten. Hier en Nu. 

2.129 Leven en laten leven. Mijn tuin🌳🌸🌷🌹🌺🥀🌼🌻🌱🌿

Mijn tuintje is mijn paradijselijk  plekje. Plek waar ik tot rust kom, plek waar ik mijzelf ben. Velen rijden kilometers om een dergelijke plek te vinden, terwijl je het van je huis, balcon, dak, stoep of tuin kunt maken. 

Voor mijn tuintje heb ik de intentie -als het leven verder meezit voor mij- dat ik blijf wonen waar ik woon voor de rest van mijn jaren.

V’liefd.

Verliefd op mijn tuintje.