2.222 Opruimen

Al een week ben ik flink aan het opruimen, schoonmaken, netjes inruimen, doorgeven of ik breng spullen naar een milieubak. Stel dat mijn geheugen slechter wordt? Dan heb ik geen houvast meer? Kom op, doorzetten. Eenmaal de opruimsmaak te pakken, gaat het steeds gemakkelijker. Hoewel ...regelmatig sta ik met iets in handen waaraan een herinnering kleeft. Ik zeg bij alles dank je wel. Doch het glazen potje halfvol bruine basterd suiker -met op het vergeelde, nee eerder verbruinde etiket, in mijn moeders handschrift de woorden bruine suiker - geeft mij iets extra’s vertrouwds. Omdat mijn moeder geen graf heeft is dit een extra tastbare herinnering als een groet van haar. Het zelf gebruiken? Nooit gedaan. Het lijkt op een relikwie? Zou de suiker nog goed zijn? Wanneer overleed mama? 11 september 1995. Daarvoor had ze vier zware jaren na een CVA (hersenbloeding) met afasie. Niet meer kunnen spreken, lezen en schrijven was een hel voor haar en het te moeten aanzien eveneens. De bruine suiker is van vóór die tijd. Ze heeft het zéker dertig jaar geleden in het potje gedaan en er af en toe zuinigjes een boterham mee bestrooid. Na de hersenbloeding kwam ze -behalve die laatste keer om aan te wijzen wat mee moest naar het verzorgingstehuis-nooit meer in haar woning. Het potje zet ik terug in een van de keukenkastjes op bovenste - nagenoeg lege- plank waar het gezamelijk met een oude plastic koffiefilter en een ouderwets metalen Frans expresso koffiezetdingetje een plek krijgt. 

2.221 Over Brieven uit het verleden én brieven aan de toekomst

Post uit de 17de en 18de eeuw. Wat spannend. Briefpost van mensen die een paar eeuwen terug leefden. Destijds gekaapt van schepen las ik. Er is dus nog hoop voor mijn vermiste brief van begin januari dit jaar aan mijn correspondentievriendin. Trouwens in december 2016 zond ik eveneens een- tot nu toe nog steeds vermiste- brief waarin ik iets stopte. Echter, vandaag hoorde ik op het Nieuws dat afwijkende brieven verdacht zijn. Op de envelop van de brief die ik december 2016 verzond ( of was het januari 2017? ik twijfel nu) was het een warrige bedoeling met een verhaal aan de postbode, veel postzegels en een onduidelijk adres. Die brief was dan bij voorbaat verdacht? De brief die ik in januari 2020 verzond was fleurig beplakt met een diversiteit aan postzegels over kunst meen ik mij te herinneren. Vandaag op het nieuws zag ik eenzelfde soort postzegels op een envelop van de bombriefverstuurder en dát scheen verdacht te zijn, terwijl ik diezelfde zegels via de webshop van Tante Pos besteld heb. Ook mag er geen vriendelijke groeten opstaan. Alles wat afwijkend is, is verdacht.

2.220 Joy

Vanmorgen liep ik naar de Mobiele  Milieu straat. Van alles heb ik bij mij in de grote tas die aan de rollator hangt. Van oude verf, latjes van een lattenbodem waarvan ik al een jaar denk ‘daar ga ik iets van maken’ ( nee dus, nog steeds niets al prentte mijn vader mij in dat een mens alles moet bewaren omdat je nooit weet wat voor tijden er komen, oorlog of andere tekorten. Ja, Pap, je hebt gelijk. Ik begrijp het en tegelijkertijd kun je ook veel voor kunstgebruiken. Maar ook ...veel)  hard plastic, kapotte huishoudelijker spullen tot batterijen. Dank dat jullie er waren. Bij mijn kapotgelopen  wandelsneakers aarzel ik. Dag schoenen. Dank je wel. Jullie zijn nog uit het lopen zonder rollator tijd. Wat liepen jullie tof.Toch maar in de kledingbak?  Moeilijk. Een ander heeft er niets aan. 

Met de lege grote boodschappentas loop ik weg van de mobiele milieustraat. Dag mijnheer.

2.219 Lief zijn voor jezelf

Zat ik net op het punt om een stukje over lief zijn voor jezelf te schrijven in het kader van Valentijnsdag. Ga ik nog éven kijken op de NOS app en lees over een man die seks met kinderen propageert. Vloekerdevloekvloek. Pffff weeeeer ben ik boos. Ik ben nog nooit zo vaak boos geweest als in 2020. Sinds de vuurwerkoverlast voel ik mij snel als een vuurspuwende berg. Men merkt het niet want ik tracht het- zoals nu- gelijk te sublimeren in schrijven, schilderen en het eruit te bewegen door wandelen, het huis opruimen en ook een soort van dans. 

2.218 You Tube Soothing Relaxation ( muziek)

https://youtu.be/y7e-GC6oGhg Weldadige, rustgevende, troostende  muziek.😍.Muziek van Peter B. Hellan

2.217 Veelheid

De Tweede Wereldoorlog, zoveel komt er binnen aan beelden. Steeds weer.  De Polen die samen met de andere bondgenoten, zoveel hebben gedaan hebben evenals de Russen om Europa bevrijden. Maar ja, ook afschuwelijke gebeurtenissen. En ...dappere mensen zoals mijn moeder die op houten banden door Nederland fietste gekleed in haar verpleegstersuniform op jacht naar voedsel voor patiënten en zichzelf. Een dierbare vriendin- die mij nog als baby heeft gekend- kortgeleden  hebben wij elkaar na  lange tijd weer ontmoet. Het was zo vertrouwd.

2.216 over mijn nog steeds vermiste brief

 De brief waar ik hier laatst over schreef- brief waar ben je? - is nog steeds zoek en dus nog niet bij de geadresseerde aangekomen. Ik ben allang vergeten wat ik precies in die brief schreef, behalve dat het tevens een brief was waarin ik de geadresseerde en mijzelf  feliciteerde met onze één jarige handgeschreven correspondentie. In deze digitale tijd een unicum? Opeens ben ik zeer pissig op de bombriefschrijver want ik vermoed dat mijn vermiste brief -die ietwat bobbelig was door een knutselwerkje- eruit gepikt is als zijnde verdacht en wellicht is vernietigd. Al heb ik de  gloeiende pest aan aannames, nu doe ik het zelf. Eruit gepikt ook omdat hij grappig-ongebruikelijk- geadresseerd was? Mag ik alsjeblieft? Misschien vernietigd? Mag dát? Boos op de bombriefschrijver ben ik, want door hem, haar, het ligt mijn vrijheid aan banden. Mijn manier van briefschrijven en adresseren legt dat mens -die te lui is om gewoon zijn geld te verdienen- aan de ketting. Míjn vrijheid. Ook boos omdat de bombrief verstuurder mensen de stuipen op het lijf jaagt. Ondertussen hebben geadresseerde en ik onze correspondentie weer opgepakt. Beide hebben we keurig -zoals het hoort- onze brieven geadresseerd en ze zijn netjes door het sorteercentrum gekomen en bezorgd. Waarvoor mijn dank. Echter, dat vriendin en ik volgens regels moeten schrijven en geen uitpuilende enveloppen mogen versturen  frustreert mij ontiegelijk want we waren creatief bezig. Schrijven is haar en mijn vrijheid! We kunnen cq mógen niet eens meer een mooi knutselwerkje van de brief plus envelop maken door de bombriefschrijver. Zo, dat wou ik even gezegd hebben. Moge hij/ zij/het snel gepakt worden.

En ...moge handgeschreven brieven alsjeblieft geschreven blijven worden. Anders ga ik er aan kapot. Pfff, ik voel mij een briesende egoïstische draak. 

Bombriefschrijver ga een baan zoeken.

2.215 Twee kinderen

Mijn televisie doet het sinds afgelopen vrijdag weer na drie weken stilte. 

Wat komt de wereld wederom vol binnen. 

2.214 weer over generaliseren en discriminatie

 Veel Nederlanders van Chinese oorsprong krijgen sinds het uitbreken van het Corona virus racistische en belachelijke makende uitspraken naar het hoofd geslingerd. Is het niet vreselijk dat onze vrijheid van meningsuiting zo misbruikt wordt? Ben je wel eens gediscrimineerd en dat jij de ‘schuld’ krijgt of aangesproken  wordt alsof jij een hele bevolkingsgroep bent? Of een ziekte? Dat voelt akelig. Vooral bij een kind hakt het er flink in. Mij triggert dit - hoe dieper ik in mijn pensioentijd daal- steeds meer.

2.213 Over discriminatie en generaliseren

Naar aanleiding van een generaliserende discriminerende tweet hadden mijn dochter en ik gisterenavond een telefoongesprek, waarin ze zei: ‘ja maar jij hebt altijd(?) gezegd : discrimineren doe je zelf’. Oeps, nou dat is dan flink uit zijn context gehaald, dochter. Op de een of andere manier beet je je vast in mijn opmerking en verdraaide je hem. 

2.212 De Adem Bubble

Stel je volgt al langere tijd dagelijks ononderbroken The Daily Calm meditaties cq mindfullness. Het is een onderdeel van je leven geworden. Een ritueel. Je  begint de dag met dagboekschrijven en vervolgens The daily Calm met keer op keer een ander thema.