2.231 Liesbeth List

Het was 18 december 2013. Met zijn allen stonden we als amateurkoor in een achtergang van een theater te kakelen als een stél kippen. Het was spannend. We hadden hard gerepeteerd om samen met drie speciale bekende gastzangers en het orkest van Maxemillecorde onder leiding van Max Smeets er een mooi optreden van te maken. Door de luidspreker klonk geroezemoes. Volle zaal zo te horen. Opeens kwamen Ernst Daniël Smid en Dennis Legree voorbij. Bijzonder, die twee kom je niet dagelijks tegen. Een eer om met ze te mogen zingen. Om elkaar aan te vullen. Ze verdwenen in de richting van hun kleedkamers. Alle meiden bleven de twee zangers nakijken. Er verder achteraan  kwam een onopvallende kleine vrouw. Haar haar was niet in vorm, piekerig hing het er ietwat slap bij. Platte schoenen droeg ze en ze was een beetje shabby gekleed. We keken elkaar aan toen ze aan kwam lopen. Toen ze langsliep hadden we een paar tellen diep oogcontact en keken we achter elkaars ogen. We knikten elkaar toe. Er was een ziels herkenning van mens tot mens. Ik ken je. Onopgemerkt door anderen  verdween zij op bescheiden wijze in de kleedkamer met op de deur een papier, waar de naam Liesbeth List op was geschreven, geplakt. Optreden voor groot publiek deed ze niet meer.

2.230 Niets is ooit vanzelfsprekend

Zondag 22 maart 2020

Lente in het land.

Het seizoen lente met opkomend groen, blaadjes, knoppen en ja ook tulpen, narcissen, forsythia’s en zo veel meer. Vanmorgen moest ik een laagje ijs van de waterbakken -waar vogels en mijn poezebeest graag uit drinken -breken en aan de kant duwen. 

De kistjes met groentenzaailingen heb ik na een paar warmere dagen terug in de schuur gezet. Overdag de deur open voor zonlicht. 

Het woord Lente wil tevens zeggen: langzaam aan. 

De Lente lented😊langzaam doch gestaag. Ze stoort zich aan niets.

De natuur gaat haar gang. 

2.229 Zijn alle ouderen kwetsbaar?

Maandag 20 maart 2020

https://nos.nl/l/2327685 Dit artikel uit de NOS app heb ik aandachtig gelezen. Ondertussen mijzelf in vraag stellend. Want ja, ik ben een vrouw van 72 jaar. Ben je dan gelijk kwetsbaar? Ik houd niet van generaliseren. Ik las over een 81 jarige man. Een fitte man. Doch ook hij valt onder de risicogroep. Val ik daar dan ook onder? Ik wandel dagelijks. Ik kom buiten het dorp een enkeling tegen en dan passeren wij elkaar op meer dan 1.5 meter afstand, Gisteren 3/4 uur gedaan over 2,9 km🙄.  Maar laat ik niet naar wel of niet prestatie kijken. Juist omdat ik mij niet popie Jopie voelde is het goed om - niet pusherig- te bewegen. Kalm aan. Compassie hebben met mijzelf. Er zijn al genoeg tirannen. Doch, het  bloed mag en moet toch stromen door de bloedvaten, gewrichten en spieren worden zodanig gesmeerd, kortom het hele lijf, dat je er iets tot veel soepeler door wordt.? Dit, indien je niet te beperkt bent. Te lange rust, roest. Dán pas wordt een mens kwetsbaar. Zowel jong als oud.

2.228 Donderdag 19-03-2020 tot rust komen

Donderdag 19 maart 2020

Licht autogezoem komt van verderop. Het lijkt ( bijna) op een autoloze zondag uit de jaren ‘70.

2.227 zondag 15 maart motiverende gedachten voorrang geven

Zondag 15 maart 2020

De zonsopgang  en een merel met zijn gezang wekken mij na een diepe nachtrust, het is stil. Ik schrijf in mijn dagboek. Daarna volgt #The Daily Calm. Het thema? Ik citeer ‘Risk. Learn to be comfortabel with discomfort, its a way of training your life.’ Sociale onthouding? Dat ben ik wel gewend, hoewel ik best sociaal ben en voor verbinding. Er is momenteel  meer verbinding dan anders. Ook met mijn kinderen. Dat is fijn. Het overprikkelt mij tot nu toe nog niet, toch voel ik mij fysiek wat raar. Brandende voeten, koude handen of omgekeerd koude voeten en warme handen. Licht schrijnend gevoel in de borststreek ( geen druk). Nee, geen verhoging of koorts. Bloedwarm hoofd en gezicht, tensie vanmorgen 188/92 met een hartslag van 65. Nu geen stress, dus zal de tensie wel gedaald zijn. Af en toe hoest ik, het komt en het gaat. Nee, vast geen corona. Toch is het raar. Voel mij niet stresserig. Even aankijken maar. Ik heb nooit de griep en haal ook nooit een griepprik. Weerstand genoeg. 

2.226 Hamsteren? Over vertrouwen

 Vrijdag 13 maart 2020

Daarnet stuurde zoonlief - die momenteel thuis werkt in verband met een kuch en iets verhoging- hij zit in de kwetsbare groep - mij berichten en filmpjes over lege supermarktschappen. Mensen hamsteren, terwijl er wordt gezegd dat er dagelijks voldoende is om de supermarkten te bevoorraden.

Oké, mijn motto in het nieuwe jaar was en is vertrouwen hebben. Ook denk ik aan wat een oom als motto had: tob niet het loopt altijd anders. 

2.225 een mini stukje bos is niet meer

Het is even droog. Nu echt naar buiten om een frisse neus te halen. Haren in de wind. Uitwaaien en bewegen. Haar linker been brandt. Soort zenuwpijn. Toch maar eens naar de dokter? Het duurt al zo lang. Dan ...haar hart slaat over en roffelt dan. Alarm. Bij de  grote bomen in het groene hart van het dorp is dat wat zij een mini bos noemt met de grond gelijk gemaakt. Dat terwijl het rond volle maan is wanneer de sapstromen het sterkst zijn. 

2.224 Het hoofd koel houden

Dinsdag 10 maart 2020

 Italië is op dit moment van schrijven een van de grootste besmettingshaarden van het  Corona virus covid-19  na Zuid Korea. Zuid Korea waar een van mijn kinderen al een reis naar toe heeft geboekt voor over bijna twee maanden. Mijn ander kind heeft eveneens een poos terug een vriendinnen reisje binnenkort naar Barcelona vastgelegd. Italië zit niet voor niets op slot. Mijn ex echtgenoot en tweede vrouw hebben net komend vanuit Azië weer voet op Nederlandse bodem gezet.

Wát een gereis.

2.223 8 maart 2020

Zondag 8 maart 2020

Het is volle maan. De maan trekt het water in de aarde, zeeën, mens en dier omhoog. Water staat onder andere voor emoties. Wat zijn wij  bevoorrecht in vergelijking met vele mensen dat wij hier in vrijheid leven. Dat ik mag schrijven waar ik voor kies te schrijven. Vrijmoedig. Vrij én moedig? Mwoah.