2.231 Liesbeth List

Het was 18 december 2013. Met zijn allen stonden we als amateurkoor in een achtergang van een theater te kakelen als een stél kippen. Het was spannend. We hadden hard gerepeteerd om samen met drie speciale bekende gastzangers en het orkest van Maxemillecorde onder leiding van Max Smeets er een mooi optreden van te maken. Door de luidspreker klonk geroezemoes. Volle zaal zo te horen. Opeens kwamen Ernst Daniël Smid en Dennis Legree voorbij. Bijzonder, die twee kom je niet dagelijks tegen. Een eer om met ze te mogen zingen. Om elkaar aan te vullen. Ze verdwenen in de richting van hun kleedkamers. Alle meiden bleven de twee zangers nakijken. Er verder achteraan  kwam een onopvallende kleine vrouw. Haar haar was niet in vorm, piekerig hing het er ietwat slap bij. Platte schoenen droeg ze en ze was een beetje shabby gekleed. We keken elkaar aan toen ze aan kwam lopen. Toen ze langsliep hadden we een paar tellen diep oogcontact en keken we achter elkaars ogen. We knikten elkaar toe. Er was een ziels herkenning van mens tot mens. Ik ken je. Onopgemerkt door anderen  verdween zij op bescheiden wijze in de kleedkamer met op de deur een papier, waar de naam Liesbeth List op was geschreven, geplakt. Optreden voor groot publiek deed ze niet meer.