Ze heeft het warm en koud tegelijkertijd. Waarom? Ze heeft zich opgegeven voor een schrijfcursus. Een proefcursus van een week. Misschien gaat ze zich voor de hele cursus opgeven. Echter, haar inner criticus staat in volle omvang voor haar, waardoor ze weer eens het gevoel krijgt dat ze een verkeerde keuze maakte. Wat jammer. Ze stond zó achter haar besluit. Zelfs achter het decennia lange dagboekschrijven heeft ze een punt weten te zetten. Nieuw begin.
‘Geloof je het zelf?’
‘Ja, nee, ja ...ik geloof het. Maaarrrrr ... zo af en toe kunnen we toch nog gezellig dagboekschrijven? Bijvoorbeeld NU?’
‘Dag inner criticus, geen zin in gemaar. Ga maar op het reserve bankje zitten. Ik ga een ommetje maken.’
