Powered By Blogger

zaterdag 15 mei 2021

2:315 Verbijstering

 


Het duurde voordat ik van de verbijstering bekomen was,

ook omdat ik achter loop met het nieuws volgen.


Vrijheid, we leven in een vrij land ondanks coronamaatregelen.


Vrijheid. 

Ja, er zijn wetten en regels. 

Zonder is het - vind ik -als een huishouden van Jan Steen.


In een gezin zijn ook regels en ongeschreven wetten.


Vrijheid is je bewust te zijn van wat vrijheid is

er geen misbruik ervan maken

door twee uitersten met elkaar te vergelijken.

Het lijden in wo2 vind ik heel wat anders dan de coronarestricties.



Het goede voorbeeld geven is goed nadenken

en niet in naam van de vrijheid wonden maken.

Ja, een ander kan het anders zien,

Ieder mens ziet wat dan ook van een ander perspectief.

Echter, 

verbijsterd voel ik mij dat er misbruik is gemaakt,

door de vrijheid te nemen

 om een-op-een schandalige wijze 

het logo van 4 en 5 mei te gebruiken.

Ik vind dat grof! 


Voel de grenzen van fatsoen.

Voel je ❤️.


Mijn vorig blog berichtje over vrijheid van publiceren klopt niet meer?

Jawel, ik had het over mijzelf 🧐


Opeens voel ik mij zo vermoeid van en door al die verschillende meningen.

Verschil van mening is oké. 


Doch, voel ik mij vrij?

Wat heeft het voor zin om mijn mening te schrijven.

Bijvoorbeeld over de natuur?

Zo veel, zo veel verschillende meningen.

Vooroordelen en gegeneraliseer.


Meningsverschillen die in oorlogen uitmonden.


Over 7 jaar ben ik bij leven en welzijn 80

Het zal mijn tijd wel duren. ( gekke zin)

Voel mij wat gedeprimineerd. 

Iedereen zoekt het maar uit.

Ik kijk naar mijn groene tuin, mijn oase, mijn paradijselijk plekje

en voel mij ondanks het feit dat ik geen mallemoer aan de wereld kan veranderen

dankbaar voor al wat wel is in mijn leven.


Ik steek een wereldvredevlam aan voor een ieder die het nodig heeft en verder weet ik het ook niet.


In gedachten zie ik de Aarde hoe zij vanuit de ruimte te zien is.

Mooi en kwetsbaar. Krachtig en sterk, voedend en gevend. 

steeds weer. Steeds weer. En wij mensen? Wij zijn als mieren zo klein! Toch willen we steeds een ander veranderen? Wil ik een ander veranderen? Weet het momenteel niet. Had een verschil willen maken. Echter, vermoeid en voel mij stokoud.

Wat ik weet is dat ik het vreselijk vind dat er gekwetst wordt in het groot of in het klein.

Misschien kwets ik ook? 🤔 


In ieder geval ga ik naar het Eurovisie Songfestival kijken.

Dat is een  mij bijmakend, mij motiverend, mij inspirerend gebeuren,

wat een ander er ook van denkt. 


Denken staat vrij.


🙏🕯🍀💕🍀

















Geen opmerkingen:

Een reactie posten