Glinsteringen als glitters,
gevangen zonnestralen in het water
adembenemende schoonheid,
dansende verlichtingen,
magische taferelen aanschouwen
om ons het wonderbaarlijke
wonder barende te laten zien.
Steeds weer ondanks welke vreselijkheden dan ook
in de wereld, toch in staat zijn om te kiezen de vreugde in ons te mogen laten zijn.
Te voelen. Vreugde. Kwetsbaar en krachtig tegelijkertijd.
Ikigai is een Japans woord, het staat voor de reden om ochtends op te staan.
Onze Ikigai is een passie. Voor ieder is dat een andere reden. Voor mij oa iets schrijven en delen. Of het nou naar een zwerm mussen, bloemen of vlinders in mijn tuin kijken is, naar een geordende groep overvliegende ganzen, een zwaan die reageert op de naam die ik hem gaf en op mij afvliegt. Of genieten van het samen met zoonlief een wandeling te maken in stilte. Of naar mijn dochter luisteren. Het is verbinding. Steeds nieuw, steeds sterker, steeds bewuster verbinding maken met dát wat ons vreugde schenkt in ons leven. Steeds weer lijkt het hetzelfde, doch steeds is het vernieuwd. Vernieuwend anders. Nooit saai, als zaadjes die komen aanwaaien en letterluck en figuurlijk de prachtigste bloemen schenken.
De Natuur is als een museum met de mooiste schatten, de mooiste taferelen vol oude levende kunst, doch jonger dan het moment. Immer veranderend, al lijkt het van niet, al kan een ander het daarom saai vinden, al heeft een ander behoefte om ver te reizen dan is dat oké, dat is diens Ikigai.
Dank je wel, Ikigai in mij.
Dank je wel, Ikigai in Wiet wier leven startte op 6 september 1934 en vandaag 29 augustus 2021- herdacht en online gevierd wordt. Verbondenheid met velen is. Je was een bijzonder mens, Wiet. Ik ben intens dankbaar je te mogen hebben ontmoet toen jij en Noor de Dansen van Universele Vrede naar Nederland brachten en van daaruit Europa door. Samen. Jullie waren en zijn éen twee eenheid. Dank je wel voor je kalme, soms grappige levenslust. Dank voor je muziek( Ah, de Santur) je zang, je dans, je gedichten, je filosoferen, je grapjes, je genieten en zo veel meer. Nooit zal ik je los kunnen zien van Noor. Jullie samen. Onvergetelijk. Onvermoeibaar - leek het- dansen leiden/ begeleiden. De eerste keer in Nederland the Chief Seattle Medicine Wheel Dance dansen en zingen. Samen met Thea erheen eind jaren tachtig. Het zit sindsdien diep ingegrift in mijn dna er werd íets wakker gemaakt:“ every part of the Earth is sacred to my people. We all share the same breath, everything is connected, the Earth does not belong to us, we belang to the Earth.” Het leidt mij en tevens lijdt het mij want het valt niet mee als anderen geen respect hebben voor al wat leeft.
Nee, ik kwam toen mijn vader op hoge leeftijd naar Nederland verhuisde, nauwelijks meer dansen. Doch dansen deed en doe ik, fysiek of in de geest net als het zingen. Stilletjes en kalmpjes thuis vaak, doch mij verbindend en mij verbonden wetend met mensen van goede wil.
Je vierde het leven hoe moeilijk en ook hoe mooi dat zal zijn geweest, Wiet Akbar. Vandaag vieren we jouw leven.
Ik kreeg een bericht nadat ik nét had gedeeld over je overlijden:” er gaan iedere dag mensen ‘met vakantie’ en je kan daar en daar naar een ander soort dansen gaan.”. Daar ging en gaat het niet om. Alsof een leven niet herdacht mag worden, alsof een leven niets waard is, alsof de mens niets waard is. Dan zou een mens voor niets geleefd hebben. Je bent nog maar net overleden en jij en Noor zijn mij intens dierbaar. Verbondenheid is, al zagen we elkaar nauwelijks toch was er de verbondenheid en die ene keer vorig jaar tijdens Corona dansen in de geest met het thema Verwondering toen was ik in mijn element en was buiten bij het water, bij de bomen, de paarden terwijl de zon scheen aan een prachtige hemel waar de maan ook te zien was. Zo intens verbonden.
Denkend aan de glinsteringen van de zon op het water, kijkend naar mijn poezebeestje die warm op mijn benen ligt terwijl ik schrijf zeg ik nogmaals dank je wel, Wiet Akbar, voor je Ikigai en ik wens je Noor -nu zíj alleen zonder jou verder haar levenswandel gaat-dat zij iedere ochtend opnieuw haar Ikigai zal voelen, haar reden om op te staan. Ik voel nu dat je er altijd zal zijn voor haar en de Dansfamilie, juist door je fysieke afwezigheid ben je zo intens aanwezig.
Vrede.💕🙏🕯🕊
Spirit of Peace
for your cause we give our strength
may war may cease
and Love may reign
mir, mir u mir.
(dancesofuniversalpeace)
,
Vrede begint in onszelf.
Keer op keer op keer
weer
Vrede🍀💕🍀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten