2.121 Notre Dame de Paris

😢Onze Dame. La Notre Dame heeft het  deels gered, dankzij alle hulpverleners die haar hielpen te blussen. Haar statige voorgevel met twee torens staat er nog. Haar structuur is er nog. Maar la fléche en het dak is verdwenen. Om 5 uur werd ik wakker en al gaan mijn gedachten meestal naar mensen en de Natuur, dan toch hakte gisteren het nieuws over de brandende Notre Dame er ook bij mij flink in. Met haar in mijn gedachten werd ik wakker. Parijs, druk Parijs met in haar ware centrum deze prachtige Kathedraal. Door in mijn jeugdjaren deels in Frankrijk te zijn opgegroeid in een stadje net buiten Paris, zie ik in dat het een voorrecht was deze stad als kind te hebben mogen bezoeken. Later, was er een zomer dat ik verplicht was met gasten die bij ons logeerden mee te gaan naar Parijs voor een toeristische toer. 

2.41 Gedachten tijdens de herdenking van de wapenstilstand van WO1

11 november, 100 jaar geleden.Wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog. Deze oorlog duurde van half 1913 tot  1918.

Al die ons onbekende mensen die vielen voor onze vrijheid. Het is niet te bevatten, ook niet de oorlogen die sindsdien en nu nog gevoerd werden en worden. 

Vandaag is er bij mij  sterk het besef dat mijn moeder in het jaar voordat de Eerste Wereldoorlog uitbrak -in 1913-geboren werd. Mijn vader in 1914. Buiten 2 keer de moeder van mijn vader te hebben ontmoet heb ik mijn grootouders niet gekend. Ja, wel een beetje door de verhalen van mijn ouders. Het besef dat mijn beide grootmoeders zwanger waren tijdens de roerige, ellendige tijden in de landen om ze heen (Nederland was neutraal)hun verwachting, hun angsten, hun hoop, hun ongerustheid en hun 
liefde meegaven aan hun pasgeborenen raakt mij opeens sterk. Wat  zal dat pittig zijn geweest voor mijn grootouders en zoveel
 andere grootouders.