2.66 Toch droom ik verder

De laatste dagen tijd denk ik veel na over vriendelijkheid. Vooral nadat ik een verslag las over een politieagent die in zijn eentje met Oud en Nieuw belaagd werd door relschoppers. 

Afschuwelijk. Te erg. Brandweermannen, Ambulancepersonneel en groepen Politieagenten werden ( en worden?) belaagd. Ik krijg steeds meer de neiging  om de lieden die dat doen per video als een soort moeder op het matje te roepen. Wat zou hun moeder van het gedrag van de relschoppers zeggen? Wat zegt hun eigen geweten hiervan? Maar ja, houd je in Mathil, houd je in, houd je koest. Daar heb je rechters voor.  Daarnet zag ik in de NOS app hoe mannen agenten in Parijs belaagden. Iedereen doet zijn werk. Dus laat hulpverleners hun werk doen. Wees humaan mens. Hm, Mathil, je hebt de illusie dat relschoppers dit lezen? Droom lekker verder.

2.11 Vriendelijkheid

Uit de oude doos. 
5 september 2013 naar aanleiding van het project Mijn Droom voor ons Land ter ere van de Kroning van Koning Willem Alexander.

 Tóch blijf ik er in geloven. In vriendelijkheid, begrip naar elkaar toe zonder vooroordelen.

Vriendelijkheid kost geen geld.
Laten we keer op keer weer onze ❤️harten openen
om met vriendelijke ogen naar de ander en onszelf
te kijken. Allemaal samen zijn wij mensen. Allemaal hebben we ons potje ellende in het leven gehad of hébben het nog.
Ieder heeft een dergelijke lijstje waarvan we kunnen zeggen: ik wil wel gelukkig zijn, maar dit  en dat.
 Vriendelijkheid en dus humaan zijn - ook naar jezelf toe- lost echt veel meer op dan aanval hoewel een kleine onweersbuitje op zijn tijd best klaarheid brengt en nodig is


https://nos.nl/l/548089 ( nog steeds vind ik de woorden: het Nederlandse Volk, ietwat hoogdravend overkomen. Zo bedoelde ik het niet☺️. Excuus.) had liever het woordje wij willen gebruiken en ik had niet belerend willen overkomen. Maar ja, het was voor het eerst dat ik een télévisiecamera van een Nationale Zender met een reporter, cameraman en geluidsman voor mij had😁. Dát was best wel wat.