2:317 Onze Koningin

Foto: 5 september 2013 Dromen van Nederlanders op het Loo ter ere van de Inhuldiging van Koning Willem Alexander.

Onze Koningin, nee ik heb niet genoeg woorden om haar te omschrijven zoals ik haar zie zonder haar persoonlijk te kennen ( vooroordeel? Nee. Observatie en gevoel. ): intelligent, gevoelvol, krachtig, passievol, vriendelijk, daadkrachtig, begripvol, humorvol, aandachtig, helpend, luisterend, observerend. Een mooi mens! 

Echter, ik ken haar niet echt. Heb haar ooit in het kader van het project Mijn Droom voor ons land ( mijn droom was én is: Vriendelijkheid. Een vriendelijke samenleving met minder ( geen 😁 ) vooroordelen, generaliseren en discrimineren ) van een afstand mogen  ontmoeten evenals onze Koning. 

Nee, ik haar niet persoonlijk. Wat bindt is dat ze een zus verloor die zich van het leven benam en ik een broer op die manier. Het weekend dat hij zich het leven benam komt er weer aan. Het went nooit. Verschil is dat er nu geen Pinksterfeesten zijn zoals we voor Corona hadden. Daardoor lijkt het opeens íetsje langer geleden. Wat ook bindt is iedere keer als ik u zie op de televisie ik herinnerd word aan: weet je nog die droom over een vriendelijke samenleving? Onze koningin en koning  vind ik er het boegbeeld van. Dank u wel🙏🕯💗. 

Onze Koningin, Máxima,  van 💓e gefeliciteerd met Uw 50 ste verjaardag. Ik wens U een grandioos, gelukkig, goed, motiverend, inspirerend  en een vooral gezond nieuw levensjaar toe💐, waarbij ik u sterkte wens met uw leger wordende nest. Want dát is toch wennen. Moge u nog vele mooie Dromen dromen en moge ze werkelijkheid worden.

Met hartelijke groet,

Mathilde

 https://nos.nl/l/2381205

https://nos.nl/l/2381225

2.280 Vrijheid

 In het mandje dat vol vogelvoer aan de boom hangt, wiebelt naast de bezoekmussen de duif. De bezoekduif die na jaren afwezigheid de laatste weken langskomt. Het doet haar glimlachen.

De duif brengt haar een rustig gevoel

Ze schoot daarvoor als een gek in beginnende stress. Haar verbeelding ging alle kanten op. En wát is er aan de hand?. Schrijfvriendin van vanmorgen kwam met idee dat ze haar schrijfsels zou voorlezen. Hoppaaaaa...in de stress. Waarom? Wat is er anders dan in haar blogspot frank en vrij haar denken delen? Nou ja, verbaal zijn is je écht kwetsbaar opstellen.

Of niet?

Tot dusver is ze kwa spreken er op achteruit gegaan. Ieder mens heeft de eigen waarheid en dus luistert ze. Maar ja, haar verbale spreken manifesteert zich in haar en wil zich uiten nu er zoveel ongenuanceerd denken de wereld ingegooid  wordt, dan krijgt ze tóch iets van: “ pardon, mag ik ook eens wat zeggen? Eum...met vriendelijke ogen naar een ander kijken vanuit het hart helpt echt mee.” Maar ja, het klinkt zo soft?  Hm, oké dan: alle relschoppers in militaire dienst is ook een oplossing. 

Ze denkt terug aan toen ze ooit verhalen vertelde en ja ze heeft ook radio gemaakt bij een ziekenomroep. Ze kán verbaal zijn. Oh ja, en een video over een vriendelijke samenleving. Dat was het laatste. Ze durfde het kortgeleden in haar Blogspot te posten. Maar ja ...sinds de nachtdiensten, sinds haar pensionering, sinds haar ogen niet meer popie jopie zijn en sinds diverse valpartijen is ze zich steeds meer gaan terugtrekken van de wereld. Ze vindt het best. Behalve dat ze pittige wandelingen en fietsen mist. Waarom dan die stress?  Waarom, het zich getriggerd voelen alsof- als ze ja zegt - er iets ergs gaat gebeuren? 

Daarnet zei ze wel al ja tegen een gedicht voorlezen/ voordragen van de schrijfvriendin.

“Dát is dus een belofte. Okee. Rustig en kalm zoals de duif zijn. Rustig ademen. Niets aan het handje. Het is leuk! Kom op. Stiekem vind je het heel leuk. Je mág het leuk, motiverend en inspirerend vinden.” 

Is ze wel zo vriendelijk voor zichzelf ? 

Als ze maar niet fysiek hoeft te reizen. Wahaha dat kan en mag niet eens in verband met reisbewegingen beperken. In gedachten ziet ze hoe nog niet zo lang geleden het regeringsvliegtuig opsteeg met het Koninklijk paar en hun kinderen. Ongelooflijk wat die over zich heen kregen van velen. Ze kwamen terug. Spijt betuigen. Al die meningen van al die mensen. Van de Burgerrechtbank. Zij is er bij voorbaat al bang voor.

Verbeelding viert hoogtij? 

Zal ze in het kader van Vrijheid, vriendelijkheid en daarom in het kader van haar innerlucke Vrede ja zeggen tegen het voorlezen van haar eigen schrijfsels ? Ze doet moeilijk.

Het borrelt in haar. De vrouwen van weleer geven haar een duw. Kom op. 

Eerst een ommetje maken? Duif vliegt op. 

Wintertijd. Tijd om nog meer kluizenaar te worden of om haar ‘ blaadjes’ te laten vallen als een boom vol zelfvertrouwen? 

 Leven in Vrijheid?Ja!

~~~~~~~~~~~~_………

Op 26 oktobe 2020 sprak ik het luchtige gedichtje Je loopt nooit alleen geschreven door Odile Schmidt in. Te beluisteren op Facebookpagina: Gedichten luister. Hier plaatsen lukt mij ( nog) niet.

🍀💕🍀

2.276 Bordje hutspot

Ze heeft het gevoel tijd tekort te komen. Gelukkig, er is een uur meer doordat de wintertijd is ingegaan. Een illusie. Langzaam duikt haar bewustzijn wederom in de tijdloosheid van het schrijven. Vanmorgen ontstond er een harte respondentie op messenger met een dierbare schrijfvriendin. 

Stille getypte woorden raken en vullen elkaar aan.

Daarvoor had ze nét @The Daily Calm meditatie gedaan. Het ging dit keer over vriend(in) zijn met jezelf. Reflecteren. Naar binnen kijken. Jezelf keer op keer op keer ontmoeten, met vriendelijke ogen naar jezelf kijken en bij de hand nemen. Ja, dát leerde zij zichzelf in het leven. Het was, het kon en het is niet anders. 

De ander zien in de spiegel van het schrijven. Herkennen. Wat kunnen we van elkaar leren. Geestelijke kindjes ontstaan via het wonder van de adem van de geest.

En fysiek? Een kortdurende buitenbaarmoederlijke zwangerschap deed geen levend kind uit haar baren. En tóch mochten er kinderen in haar leven komen. De vrouwen van weleer lopen stilletjes met haar mee, wijzen haar- nauwelijks hoorbaar- de weg. Doch in de stilte van haar geest ontmoeten ze elkaar in de fluisteringen van haar hart.

Ónt moeten. Ze mag kiezen. Ze mag zijn. 

De schrijfvriendin schrijft gedichten. Zo beeldend. Vandaag schrijft zíj speels, wat een heerluckheid. Voorbij het serieuze gaan en woordjes bedenken. Mogen bedenken. Denken staat vrij. De Inspiratie staat vrij. Is vrij. De ver- beelding in woorden vangen vindt zij een zaligheid want de verbeelding is vrijmoedig. Ja, vrij en moedig. Dat is haar schoonheid en tevens een gevaar wanneer het zich negatief op anderen richt. Aannames maken veel kapot. Dat toont het Nieuws helaas veelvuldig.

De vrouwen van weleer lopen met en in haar mee. Zij zijn haar op dit moment. Hier en nu. Ze voelt ze, ze huilt ze, ze lacht ze, ze heeft velen geleefd. Ze schrijft ze. 

Ze glimlacht rustig en kalm. Rustig en kalm. Rustig en kalm. De schrijfvriendin schreef een gedicht voor haar en memoreerde schrijfsters tijd in de  verpleging en haar moeder zijn. Haar zuster zijn aan de bedden van velen. Ja, ze weet het weer. Ook de nachten, de nachten vól slaap tekort. Echter die diensten waren speciaal. Bij terminale mensen thuis. Kwetsbare mensen- jong tot oud- aan het einde van hun leven. Ze is dankbaar dat ze die nachten mocht meemaken, hoewel haar sociale leven nooit meer hetzelfde is geworden want haar voelhorens  konden na drie en half jaar nachtdiensten de ratrace van het collectieve bewustzijn niet meer aan. Echter, ze is dankbaar dat ze het heeft mogen meemaken. Wellicht heeft ze een verschil kunnen maken? Neuriën wanneer er geen woorden nodig zijn. Serene stille. Neuriën. Een hand vasthouden. Nu in coronatijd mag dit niet? Maar ook de zowel geestelijk als fysieke uitputtende nachten  voor beide partijen. Blauwe polsen. Vermoeid.

Neuriën. Een hand vasthouden. 

Die nachten. Altijd met respect. Altijd de mens in de ander zien. Haar medemens. Ieder is uit een zaadje en een eitje ontstaan vol doorgegeven genen. Een wonder. We mogen kiezen hoe we reageren. Steeds weer.  

Want ...

vandaag zou ze een stiltedag houden, een schrijfdag en mogelijk tevens een schilderdag. Op een dergelijke dag gaat de telefoon uit. Ze appt het door naar haar kinderen en naar een vriendin vlakbij, deze kan zich zorgen maken als ze niets hoort en gelijk na schrijfsters aankondiging per app belt de vriendin. Ze wil nog éven iets kwijt.  Ah, dan beeldbellen. Blij vertelt vriendin over een fijne  dag die ze gisteren genoot. De schrijfster luistert. Haar hoofd vol inspiratie wordt met andere beelden gevuld. Aan het eind van het toehoren zegt de vriendin “nu laat ik je. Fijne dag en veel inspiratie.”

Ze probeert dat waarover ze wou schrijven te voorschijn te halen. Het is nagenoeg weg. De vrouwen van weleer gniffelen. Dag focus. Haar kant en klaar lopende band met schrijfgerechten waarop ze een haute cuisine schrijfrecept dacht zag is verder gerold. 

Vrij.

Niets hoeft. 

Kiezen.

In spiratie. Alles is de bron. Een ieder shopt uit die bron op de eigen wijze. Toch heeft ze lekker geschreven. Bordje hutspot van 679 woorden.

2.273 Een Vriendelijke Samenleving

 Wat  keek ik met ongeloof en ontzetting  naar een bericht in de NOS app. https://nos.nl/l/2352505 . Er zijn mensen die het nog steeds niet door schijnen te hebben, hoe vrij wij zijn in Nederland? Ja, ondanks Corona maatregelen! Ongefundeerde grofheden kunnen schreeuwen naar de door ons gekozen Volksvertegenwoordigers  -die er naar beste vermogen samen uit proberen te komen- is iets wat ontoelaatbaar zou zijn in ieder ander land. Wat zou je dan willen? 1 Persoon aan het hoofd van het land?

Moge sommige mensen niet over zichzelf afroepen wat ze denken dat al over ze af is geroepen. Hm, ik heb niet de illusie dat dit schrijven gelezen wordt. Ik doe mijn best om genuanceerd te blijven en niet iedereen over één kam te scheren. Maar toch vind ik het enge tijden qua wat ik hoor in het Nieuws en lees in de NOS app. Omdat we zo verschillend zijn hebben we zoveel te delen met elkaar, maar laten we het alsjeblieft gezellig houden. Nee, ik ben geen kuddedier maar ik kies er wel voor om deel van de oplossing te zijn. Dus ...mij aan regels te houden. Oké. Die cijfers lijken weinig. Weinig? Zoals ( ik noem cijfers van érgens in afgelopen week) 36 mensen covid 19 besmet op de 100.000 . Ondertussen zijn het er meer.

Reken even uit: 17 miljoen medelanders gedeeld door 100000= 170 mensen x 36= 6120 mensen die besmet zijn met covid 19.

Ze liggen niet allen op de Intensive Care. Sommigen liggen thuis. Maar toch zijn er ‘slechts’ maximaal 2000 Intensive Care bedden!  Snap je? Dus waarom niet je 💓 openen, demonstrant, en met vriendelijke ogen naar de ander kijken?  Ieder ander doet naar beste kunnen en we ademen allen dezelfde adem! Ik krijg de neiging om een video van mijzelf te plaatsen -zeven jaar geleden opgenomen ter ere van het Droomboek voor de Koning in het kader van mijn droom voor ons land.’ Maar ja, ik durf niet. Erg is dat.

Niet dat ik niet achter mijn Droom sta. Integendeel, een vriendelijke samenleving is nog steeds iets waar ik naar streef. Een vriendelijke samenleving begint bij ieder van ons zelf. Bij jou, mij, bij ons allemaal. Vriendelijk zijn naar onszelf is stoppen met naar een ander te wijzen, want ondertussen wijzen de andere vingers toch naar jezelf. Bij je eigen pijn komen. Naar binnen keren. Zelf compassie voelen. We hebben een rechtbank die oordeelt en veroordeelt. Wij - burgers- mogen onze eigen mening hebben en moge deze  vrij uiten. Echter, we zijn geen rechters van elkaar. Of ben ik nu wél aan het oordelen en veroordelen?🤔

Persoonlijk vind ik dat iets in het filmpje van destijds deels ietwat arrogant overkomt in verband met het feit dat toen mij gevraagd werd: wat zou je tegen het Nederlandse Volk willen zeggen? Mijn respons was: ik zou tegen het Nederlandse Volk(😌’ klinkt érg aanmatigend’ zegt mijn inner criticus) willen zeggen enz en toen mijn verhaal over met een open hart kijken naar een ander. Zonder vooroordeel. Daar gaat het om. 

En ...wat zou ik nu dan willen zeggen? Nou ja, zeggen is een groot woord.

Maar goed ipv zeggen —-> schrijven. Alsjeblieft mensen, vriendelijkheid lost meer op dan aanval. 

Bedenk dat ieder huisje het eigen kruisje heeft. Niemand uitgezonderd. Dus ... heb begrip voor andermans ellende. Met zijn allen gaan we door een moeilijke tijd. Op allerlei gebied is alles op de schop. De wereld is in verandering. Alles is in verandering. 

In december 2019 las ik onderstaande jaarhoroscoop voor 2020. Scroll- als je bij het witte vlak bent gekomen- naar beneden voorbij het witte vlak, daar gaat de tekst verder.

Astrologie. Sommige mensen vinden het niets. Maar ja, we leven wél met zijn allen op deze ronddraaiende planeet Aarde in de Ruimte samen met al die andere planeten in ons sterrenstelsel.  Dus zullen we wel mee moeten bewegen. Momenteel bewegen we achteruit in een  Mercurius ( communicatie) rétrograde. Dat schijnt tijdelijk te zijn. Doch het geeft wel kansen om goed te communiceren. Het liefst vriendelijk. Wil niet een ieder vriendelijk bejegend worden? 

Ook mensen die je niet of nog niet kent!?

De horoscoop voor het jaar 2020 vind ik ongelooflijk kloppend. We leven in een voorspelde tijd. 

Laten we het alsjeblieft gezellig houden! 

https://www.gooverscounseling.com/nl/horoscopen/jaarhoroscopen-2020

En ...laat ik dan toch maar dat filmpje uit 2013 toevoegen? Misschien dat het een heel klein beetje pietsie  helpt of heb ik de illusie losgelaten? Nee toch niet. Alle kleine beetjes helpen. Sterkte voor een ieder die het moeilijk heeft met gezondheid, bedrijf, als werkgever of werknemer, school, zichzelf, thuis, rouw, gemis en wat dan ook. Het is niet mijn intentie om iets te bagatelliseren. Evenmin gaat het erom om lijstjes ellende naast elkaar te houden. Dus hoe simpel en stom je mijn droom van destijds ook vindt. Ik plaats hem toch voor hier en nu.

Laten we het gezellig houden. Vriendelijkheid kost echt geen geld. 

Dit wás mijn toekomstdroom? 😌 https://nos.nl/l/548089 

. 

❤️🙏🕯

2.237 Gedachten ten tijde van Covid 19 restricties

Dinsdag 7 april 2020 

27 maart jongstleden was de allerlaatste DWDD van Matthijs van Nieuwkerk in een studio zonder publiek. Net of het een ander leven was. Zijn laatste week als presentator is geweest. Dat op zich is al een ander leven. Al zijn andere praatshows nog zo goed, ik mis hem en DWDD. Het zal voor Matthijs en zijn tafelheer Marc Marie Huybregts best raar gevoeld hebben om op deze manier weg- zonder publiek in de studio- te gaan. ‘Tot zover’ waren de afscheidswoorden na 15 jaar DWDD. Dank je wel, Matthijs, Marc Marie en allen die te gast waren. Soms ging het praten mij te snel, doch het wende en werd vertrouwd.

2.229 Zijn alle ouderen kwetsbaar?

Maandag 20 maart 2020

https://nos.nl/l/2327685 Dit artikel uit de NOS app heb ik aandachtig gelezen. Ondertussen mijzelf in vraag stellend. Want ja, ik ben een vrouw van 72 jaar. Ben je dan gelijk kwetsbaar? Ik houd niet van generaliseren. Ik las over een 81 jarige man. Een fitte man. Doch ook hij valt onder de risicogroep. Val ik daar dan ook onder? Ik wandel dagelijks. Ik kom buiten het dorp een enkeling tegen en dan passeren wij elkaar op meer dan 1.5 meter afstand, Gisteren 3/4 uur gedaan over 2,9 km🙄.  Maar laat ik niet naar wel of niet prestatie kijken. Juist omdat ik mij niet popie Jopie voelde is het goed om - niet pusherig- te bewegen. Kalm aan. Compassie hebben met mijzelf. Er zijn al genoeg tirannen. Doch, het  bloed mag en moet toch stromen door de bloedvaten, gewrichten en spieren worden zodanig gesmeerd, kortom het hele lijf, dat je er iets tot veel soepeler door wordt.? Dit, indien je niet te beperkt bent. Te lange rust, roest. Dán pas wordt een mens kwetsbaar. Zowel jong als oud.

2.170 Met vriendelijke ogen kijken

Een vriendelijke samenleving begint met respect. Begint met respect voor elkaar bij jou, mij, wij. Bij en voor onszelf. Een ander kun je niet laten denken hoe jij wilt. Het gaat niet altijd zoals jij wilt. Dát is een feit. Maar maak het niet erger dan het is. Met je hart te sluiten daar hebben we alleen onszelf mee! 

2.158 Kalmeren oftewel even laten rusten

Heb een poos niets van mij laten lezen. Tot schrijven hier kwam het niet. Te veelheid. 

Afijn, waarom ben ik wederom hier beland? Vanmorgen wou ik @The Daily Calm gaan beluisteren. Meditatie met vervolgens dagelijks een thema ter meerdere glorie van innerlijke verandering van vastgeroeste patronen. 

Gisteren - zaterdag 10 augustus - was er het thema irritatie/ frustratie. Indien je irritatie/ frustratie voedt dan krijg je irritatie/ frustratie. Indien je geduld voeding geeft dan krijg je ... geduld.

Dát was de bedoeling.

2.16 Talen

Hallo jij, ik groet je.

Welke taal spreek je?

In dit Blogspot word ik soms gevolgd door

een onbekend gebied. Is het een land? Éen mens?

Het intrigeert mij.

2.15 Dromen

Vijf jaar geleden op 6 september 2013 was de uitreiking van het Droomboek door het Nationaal Comité Inhuldiging aan de  Koning. Het bevatte een keuze uit de 6500 ontvangen Dromen Op een website -die daarvoor in het leven was geroepen- deelden vele Nederlanders van het Koninkrijk - hier en overzee- hun Dromen. Daar lieten we allen het Kind in ons vrij. Wij steunden elkaar en waren simpel blij. Ons verbeeldingsvermogen maakte hoogtijdagen mee op een motiverende en inspirerende wijze. 

2.14 Mijn inner criticus

Tja, wat te zeggen over mijn inner criticus?

Stil is het in mij. 

Vandaag is het stil. 

Ze houdt haar mond. Wel

de aanmoediging

‘Schrijf maar. Toe maar. Het mag.’ 

Geloof ik haar?

4 september, voor mij

een dag van vriendelijkheid en zelfcompassie.

Laat ik daar van genieten.

De fluisteringen van mijn hart glimlachen mijn ziel toe: 

een vriendelijke samenleving begint bij jezelf,

steeds weer 

@dankbaar.

🍀💕🎶🍀

2.11 Vriendelijkheid

Uit de oude doos. 
5 september 2013 naar aanleiding van het project Mijn Droom voor ons Land ter ere van de Kroning van Koning Willem Alexander.

 Tóch blijf ik er in geloven. In vriendelijkheid, begrip naar elkaar toe zonder vooroordelen.

Vriendelijkheid kost geen geld.
Laten we keer op keer weer onze ❤️harten openen
om met vriendelijke ogen naar de ander en onszelf
te kijken. Allemaal samen zijn wij mensen. Allemaal hebben we ons potje ellende in het leven gehad of hébben het nog.
Ieder heeft een dergelijke lijstje waarvan we kunnen zeggen: ik wil wel gelukkig zijn, maar dit  en dat.
 Vriendelijkheid en dus humaan zijn - ook naar jezelf toe- lost echt veel meer op dan aanval hoewel een kleine onweersbuitje op zijn tijd best klaarheid brengt en nodig is


https://nos.nl/l/548089 ( nog steeds vind ik de woorden: het Nederlandse Volk, ietwat hoogdravend overkomen. Zo bedoelde ik het niet☺️. Excuus.) had liever het woordje wij willen gebruiken en ik had niet belerend willen overkomen. Maar ja, het was voor het eerst dat ik een télévisiecamera van een Nationale Zender met een reporter, cameraman en geluidsman voor mij had😁. Dát was best wel wat.