Kortgeleden was ik er van overtuigd dat ik zou gaan vloggen in kader van:’laat ik ook eens wat zeggen.’ Wou mij verbaal uitspreken hoe ik over allerlei vormen van pestgedrag/ uitsluiting zoals racisme en allerlei discriminatie denk. Met als titel: wie de schoen past trekke hem aan.’ Echter, ik zag in de NOS app zo veel onbegrijpelijke narigheid voorbij komen omtrent demonstraties, dat ik mij terugtrok. Schijtlijster in optima forma? Hét vlogmoment is weer eens voorbij.
Ben ik alweer te laat met het aanspreken van pesters/ racisten over hoe zij het zouden vinden als zij zo respectloos zouden worden behandeld? Wat je niet wilt dat jou overkomt, doe dat dan evenmin bij een ander wou ik ‘belerend’ zeggen.
Maar ja, dán de demonstraties in Den Haag afgelopen zondag. Ook was er een voor #Black lives matter, daar heb ik niets over gehoord behalve dat men zich aan de 1,5 meter afstand hield en er niet zo veel mensen waren als bij de anti 1,5 meter samenleving demonstraties.
Dat het burgerlijke ongehoorzaamheid wordt genoemd als mensen in een kring zitten, elkaar vreedzaam de handen vasthouden, maakte en maakt mij intens verdrietig. Net zoals het mij onbegrip en verdriet gaf -in het begin van de coronacrisis -dat ik las dat 4 personen een fikse boete kregen omdat ze met 4 personen een gebakje aten voor de verjaardag van een van de vier. Maar ja, daarnet hoorde ik dat dochter iemand had gesproken die met 1 van de vier werkt en deze man staat verbaal heel snel op zijn achterste benen. Tja, dát is van de andere kant bezien. Ik begrijp dat de Politie dat gedrag niet pikt.
Voor verbinding zijn is zo mooi. Vooral dit jaar dat wij 75 jaar Bevrijding vieren. Het was altijd mijn streven. Vriendelijkheid en verbondenheid. En nu? Nu voel ik mij regelmatig in de war. Ik probeer alle toestanden van alle kanten te bezien en te begrijpen. Ik probeer geen aannames te doen. Doch het helpt niet echt. De voetbal hooligans, wil ik die begrijpen? Die gaan om te rellen, te zieken? In ieder geval zag het er intimiderend uit hoe ze aankwamen. Stoer doen in een groep door ingebakken minderwaardigheidsgevoelens op ...Vaderdag? Mogelijk ( ik vul even in 😁) door een te strenge vaderfiguur? Zou kunnen. Echter, ik ben geen psycholoog.
Een virus mag je niet onderschatten. Echter, ook ik ben het zat. We hebben ons best gedaan en heel Nederland hield zich vrijwillig aan de corona restricties. Adviezen waren het, behalve de 1,5 afstand houden. Daar kun je nog steeds een fikse boete voor krijgen,
Aan de voordeur vind ik die 1,5 meter helemaal prima. Het geeft mij een veilig gevoel als iemand een stapje achteruit doet.. Hopelijk wordt het handenschudden op een gegeven moment weer ingevoerd want dat geeft toch een bijzondere energieuitwisseling. Echter, een Namasté groet of hand op hart met lichte knik van het hoofd vind ik ook prima. Nee, voor een blijvende 1,5 samenleving ben ik niet voor. Echter, op school meegeven elkaar met respect vanuit het hart te begroeten - met een namasté groet of lichte buiging is toch niets mis mee?
24 Juni zijn veel Corona maatregelen versoepelt. Echter, door de hoeveelheid info- ondertussen keek ik geboeid naar Irma de gebarentaaltolke- snap ik het niet meer zo best.
Zoveel vind ik paradoxaal.
Wat ik wél weet is dat we allemaal gelijk hebben vanuit ons standpunt en dát maakt het moeilijker. We mogen de vrijheid van meningsuiting gebruiken , mits met respect voor andermans gevoel. Een ieder bekijkt wat dan ook vanuit een nader standpunt.
In het weekend werd mijn dochter aangehouden. Midden in de nacht.
De Politie vroeg om haar papieren en de twee agenten bespraken met elkaar dat het een andere kleur auto was dan die ze zochten want grijs en zwart kun je nauwelijks onderscheiden in het donker. Afijn, ze legden uit aan dochter dat ze op zoek waren naar iemand in een zelfde merk auto en een van agenten vroeg haar: ‘wat doet een meisje als jij nog zo laat op straat?’ De ander die haar rijbewijs in handen had zei toen: ‘ze is geen meisje meer, ze is boven de dertig.’ Dus dat was even lachen, een gezellig praatje en mijn dochter voelde zich gevleid dat ze als een meisje werd gezien. Ze vertelde wat haar beroep is. Dus was het goed.
Ze was wél geschrokken dat ze aan de kant werd gezet. Nee, niet te hard gereden. Niet getelefoneerd, maar ja, beter voor niets dan voor iets. Als moeder zijnde vind ik het helemaal prima dat de Politie de boel in de gaten houdt, want dat nachts over straat moeten als vrouw vind ik niets.
Zowel zij als ik voelen voelen ons dankbaar dat de Politie dag en nacht waakt. Een ander zou dit mogelijk ethnisch profileren noemen? Dit om de huidskleur van mijn dochter? Er zijn mensen met een donkere huidskleur die dat gevoel hebben. Ik heb iets van: ‘zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten, stop met jezelf negatief te discrimineren.’ Mensen zijn mensen, kijk naar ieders innerlucke kleur. Alsjeblieft. Kijk, verder dan iemands buitenkant!
Kortom, ik werd verdrietig om al het gedoe rond politie en de demonstraties in Den Haag afgelopen weekend, ik begrijp er nu iets meer van. Ook dat video’s gemanipuleerd kunnen worden.
Steeds meer bekijk ik wat dan ook letterlijk en figuurlijk van een afstand. Men is nooit uitgeleerd.
Mogen mijn kinderen weer eens bij mij komen logeren? Dat zijn dan met mij meegeteld drie huishoudens🤔. Verschillende huishoudens mogen nu wél bij elkaar in de auto met mondkapje. Is logeren hetzelfde? Zucht!
Een zeemeeuw vliegt over en ik denk aan mijn overleden broer. In gedachten hoor ik het lied ‘BE’’ van Neil Diamond.
Na ja, dit schrijfsel gaat alle kanten op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten