2.246 Een baby huilt

In een huis verderop huilt een pasgeboren baby. Het is in een grote wereld terecht gekomen waar je op vele  schermen alles te weten kunt komen wat er zich elders afspeelt. 

Die grote wereld is klein geworden.

Geëvolueerd? 

Rustig maar, baby. Ga maar lekker slapen. Mijn gedachten gaan naar mijn kinderen toen ze mini waren. Ook gaan mijn gedachten gaan naar álle nieuwe  aardebewoners. Naar alle  pasgeborenen  waar dan ook ter wereld. Moge ze elkaar het licht in de ogen gunnen. 

Over 10 jaar zijn ze tieners, over 20  twintigers, over 30 dertigers en over 40 jaar veertigers. Over 50 jaar vijftigers en over meer dan 70 jaar zitten ze wellicht net als ik hopelijk in een groene tuin( of ...op Mars? ) trachten bij te komen van wat er via de Media binnenkomt.

Ik ben mij er intens bewust van het feit dat op iets meer dan 400 kilometer boven de Aarde vijf mensen vanuit het Internationaal Ruimte Station vanuit een totaal ander perspectief naar deze planeet -met ál wat leeft - kijken als dat waarschijnlijk de mensen doen die deze dagen demonstreren tegen Racisme naar aanleiding van de moord door een politieagent op een man die door zijn huidskleur te hardhandig werd behandeld en stikte. Black Life Matters.

ALLE leven doet er toe.

In gedachten kijkt mijn geest even - vanuit het perspectief van de astronauten - mee naar de unieke planeet Aarde zoals ze in al haar bijzondere kleurrijke schoonheid een deel is van ons Melkwegstelsel.

Humaan zijn op ons nog steeds gevende Ruimteschip Aarde.

Moge de baby's van nu meekrijgen om met open, vriendelijke ogen naar hun medemens te kijken  Moge zelfcompassie, zelfrespect, zelfvertrouwen en eigenwaarde zegevieren waardoor Empathie en Compassie naar onze medemens, dier en het plantenrijk kunnen groeien. Dan kan vertrouwen steeds meer worden. Waar je je op richt groeit. Soft? Nee, ik vind het hard werken om steeds weer te kiezen voor dát wat kloppend is. Voor dát waarvan je weet dat het goed is en waardoor je geen schade doet. 

Ieder mens is het waard. Het leven is de moeite waard om je eigen gedachten en gevoelens te begrijpen. Accepteren dat je zus of zo voelt is een vorm van loslaten waardoor je -zo je er voor kiest-  motiverende gedachten kunt kiezen die ons inspireren.

Evolueren - als mens en daardoor gezamenlijk als mensheid- is de moeite waard en dan heb ik het nu niet over alle bijzondere techniek van deze tijd. Nee, nu heb ik het over onze emotionele intelligentie in balans met onze intellectuele intelligentie. En nee, ik zeg niet dat dit bij mij al helemaal top is. Trouwens we hoeven geen perfecte mensen te zijn, juist tekortkomingen- geen excessen- maken ons mens. Elkaars kwaliteiten zien. Daar gaat het mijns inziens om.

Wij delen allen dezelfde adem. Wij maken deel uit van een Geheel. Is dát niet geweldig?

All LIFE MATTERS! 

❤️

#thedailycalm #calm