2.252 Kleurrijkheid

Schilderen is één van mijn passies. (Nee, ik bezocht geen kunstacademie.)

Evenals schrijven of dansbewegingen maken is het een vriendelijke manier om mijn emoties eruit te kieperen. Ik vind het - vooral winters- helend om intuïtief iets te voorschijn te laten komen. Het lijkt wat vaak nergens op. Dat geeft niets.

Al die kleuren, kleuren verf. 

Al die kleuren die kunnen ontstaan

uit de basiskleuren

zwart en wit worden tezamen grijs,

je kunt er welke kleur dan ook aan toevoegen.

Rood, geel, blauw

Rood en geel worden oranje of bruin

Geel en blauw worden groen.

Een ontelbare mogelijkheid aan kleuren

zacht of hard.

Kleuren

gemengd  

laten zijn. 

Laten

samenvloeien,

Verbazingwekkende abstractheid.

Heerluck een steeds veranderende palet,

‘t verwonderd mij keer op keer.

Een zijsprong naar huidskleuren is accepteren dat ieder mens ( behalve meerlingen) er aan de buitenkant anders uitziet. Je eigenheid respecteren. Daar gaat het om. Jezelf niet discrimineren. Jezelf niet naar beneden halen. 

Als ik gekwetst wordt wanneer iemand mij op een nare manier raakt dan duurt het even of een paar dagen mij terugtrekken voordat ik mij weer goed verbonden voel met het stukje in mijn hart dat zich verbonden voelt met anderen. Ja, ik vind het hard werken om steeds weer te kiezen voor empathie en compassie.

In een eerder blog over racisme en discriminatie gebruikte ik  al schrijvend-in mijn blog de tinten zwart en wit waar het om mensen gaat. 

Grrr dat vind ik niet fijn, doch deze dagen schijnt het nodig te zijn om duidelijk te maken wat en wie je bedoelt? Terwijl het gaat om wie je ben, wat je kwaliteiten zijn, niet hoe je eruitziet. Moge ieders uiterlijk vriendelijke zelfverzekerdheid en waardigheid uitstralen.

Sorry, dat ik niets wist over slavennamen. Het lijkt mij vreselijk om een naam te dragen van een voorouder die gedwongen werd. Gedwongen werd om als slaaf te werken. Het is nog niet zo lang geleden. Dus kan ik het begrijpen dat het je diep raakt als je met zwarte Piet - een hulp? Nee knechtje wordt aangesproken. Echte, ook Piet is geëvolueerd. Vrouwen worden ook nog vaak gediscrimineerd. Zovelen. Echter, ik bagateliseer niets.

Anderzijds, mijn dochter mag af en toe op het paard van een vriendin rijden. Regelmatig wordt haar lachend toegeroepen: zwarte piet op het paard van Sinterklaas. Het is menselijk om associaties te maken. Dochter- in de dertig- heeft er niets mee. Zij zit op het paard. Zij voelt haar waardigheid, is gelukkig, blij, vrij, dankbaar en zij lacht naar de passanten. Deze lachen terug. Mensen zien haar innerlijke waardigheid en dan is het goed. Ik wens het een ieder zo van harte toe.

Moge ieders innerlijke kleurrijkheid  (nieuw woord, ik houd van nieuwe woordjes bedenken ) bestaan zonder dat diegene schade gedaan wordt of schade doet. Zonder een ander bewust te kwetsen (zodat de kwetser zich stoer voelt?)Dat geldt voor alle uiterlijke kenmerken van een mens.  Moge hooggevoelige mensen met de wereld kunnen blijven omgaan. Het kunnen behappen. Moge mensen stoppen zichzelf te discrimineren en moge mensen die kwetsen alsjeblieft bij zichzelf te rade gaan. Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. #All lives matter

Echter, anderzijds is positieve discriminatie ook om te  accepteren dat we allemaal verschillen. Dat is mooi. Anders zouden we robotten zijn? Toch?

 

Voor mijn gevoel is evolueren meegaan met de tijd. Steeds weer jezelf in vraag durven te stellen, keuzes maken waar ons hart blij van wordt en vasthouden aan normen & waardes die de moeite waard zijn.

Leven en laten leven.