Ondanks dat er kortgeleden extreme uitingen zijn geuit hier in Nederland en een zo afschuwelijk ongemakkelijk gevoel mij bekruipt als ik er aan denk zo van “zijn mijn en andermans kinderen veilig nu en in de toekomst? ”
Ondanks dat ik denk waar gaat het het naartoe in ons land en andere landen? Bang voor terreur? Best wel. Dat is logisch. Ik accepteer mijn angsten en bezorgdheid, doch ik kies ervoor om ze geen voeding te geven. Ha, zoals nu popt up: je bent wél bang. Ja dus. Nou en?
Ja, waar gaat het naar toe in de wereld in dit Corona jaar 2020 vol veranderingen? Hoe starten we weer op? Wat zal anders blijven?
Ondanks dat er veel wantrouwen is? Ondanks dat er mensen zijn die zeggen dat er op Whats app of waar dan ook gespioneerd wordt en data wordt verzameld of webbubbels van berichten vol achterdocht over fraude en andere narigheid, dan tóch KIES ik er voor om vertrouwen voeding te blijven geven. Mag ik alsjeblieft? Over veertien dagen heb ik -bij leven en welzijn meezit -73 jaar geleefd. Ik KIES ervoor om die te leven met goede intenties.
Met Vertrouwen - al worden we soms erg gekwetst in woord of daad- met een gezonde dosis wantrouwen of -beter gezegd- alertheid / voorzichtigheid is niets mee voor mijn gevoel. We delen allemaal samen dezelfde planeet en adem. En een collectief bewustzijn waarbij dat waar je je aandacht op richt groeit.
Waar je je aandacht op richt geef je voeding, zonder dat je al dat andere ontkent.
Dus KIES ik er keer op keer op keer om in eerste instantie mijzelf en als het kan een ander te motiveren.
Ondanks doemdenkers en complotdenkers KIES ik er voor om steeds weer in een soort neutraalstand te leven vanuit mijn hart. KIES ik om te geloven in goede intenties. Keer op keer weer. Zo verdraaide lastig soms. Ondanks alles geloven in de goede intenties van een ander -zolang de ander niet schaadt, zoals rechts extremisme kan/ kon doen. Maar ja, misschien ben ook ik extreem? Men vindt mij soms naïef. Waarom? Hm, ook ik kan mijn levenslijstje ellende opnoemen. Het vormde mij. Doch ik KIES er- althans op dit moment van schrijven- niet voor om dat lijstje op te noemen. Soms wel. Ja, ik zie en voel heus wel dat ieder huisje zijn/haar/ hun kruisje heeft. Koning, keizer, admiraal, burger, de Zorg, Politie, enzovoort, kortom wij allemaal hebben onze moeilijkheden, zorgen verdriet, rouw maar ook vreugde, ieder op de eigen manier. Mijn overtuiging is dat iedereen naar beste vermogen doet en laat. Vanuit onze conditioneringen om te ontdekken dat sommige ervan zo gek nog niet zijn en daarvoor te kiezen. Zoals je fatsoenlijk gedragen.
Echter, als ik vanuit andermans ogen maar ja ook de mijne naar de wereld kijk dan lijkt het surrealistisch. Werelddelen waar geen andere mensen in nood van buitenaf mogen komen.
Mensen die in ons eerder goed geregelde landje hun banen verliezen. Ondernemers die duimen dat ze het financieel gaan redden. Sommigen zijn al onderuit.
Alles is in verandering.
Onze planeet ook. Ik wens dat de planeet Aarde er in dit Corona tijdperk niet zo sterk op achteruit is gegaan dan eerst. De aarde zal het so wie so overleven, doch de mensheid en het dierenrijk?
Al dacht ik laatst, ik kan er niets aan veranderen als mensen onvriendelijk tegen elkaar doen of over elkaar praten met allerlei vooroordelen. Al dacht ik geen verschil meer te kunnen maken. Dan toch blijft er diep in mij de droom leven dat we allemaal samen een optimistisch, blij- moedig verschil kunnen maken voor een vriendelijker samenleving waarbij met vriendelijke ogen naar elkaar leren kijken
In het dorp waar ik leef, groeten wij elkaar. Ook de jongeren en wat vind ik het een cadeau dat ik gisteren twee tieners met donkere kleding en hoodies over het hoofd die in nogal sombere bui onderuitgezakt op een bank zich zaten te vervelen reageerden op mijn vraag: “vervelen jullie je erg? “
“Ja nogal mevrouw. Stomme Corona. “
“Sterkte jongens nog even volhouden” en zij geven respons als duo:
“ Dank u mevrouw, een fijne dag met een glimlach en een liedje in je je hart. “
Wowwww... dat is een wens die ik -toen ze kleiner waren regelmatig tegen ze uitsprak- als ze langs mijn huis naar de basisschool liepen.
Het doet mij zo goed.@warm dankbaar gevoel💓. Misschien dat mijn vriendelijkheidsdroom wens toch een verschil mag maken? Met zijn allen, samen? Vriendelijkheid kost geen geld.
Waarom vooroordelen hebben, achterdocht, aannames en generaliseren? Onszelf vertrouwen, onze eigenwaarde zien dáár gaat het naar mijn mening, om.
Weten dat we goede intenties hebben en geen schade kiezen te doen, dát is onze bescherming.
Zal ik-voor het eerst -op het Aanplakbord voor Vrijheid van Meningsuiting verderop- deze wens groet durven te schrijven? In íeder geval doe ik het hier.
Dag lezer, ik wens je een fijne dag met in je ❤️een mélodietje en een warme glimlach! Geef het door aan elkaar.
#doeslief, kijk met vriendelijke ogen naar je medemens ❤️
#doeslief wens jezelf en je medemens een fijne dag vanuit je ❤️.
#doeslief, de ander heeft misschien nét of een poos geleden zijn, haar, hen moeder begraven, een broer, een zus, een vriendin. Of er is Ziekte in de familie.
#doeslief, wrijf over je hart. Heb zelfcompassie en compassie met jezelf en de ander doch voel je grenzen.
Soms helpt het om even afstand te nemen van wat dan ook om vanuit een ander perspectief te kijken.
Waar je je aandacht op richt groeit.
🍀💕🍀
Ik wens jou ook veel liefde en geluk op je pad,M.
BeantwoordenVerwijderen