Powered By Blogger

dinsdag 10 december 2019

2.195 Over mensenrechten, plichten en vreugdevuren


Wanneer ik op dit moment denk aan geschonden mensenrechten dan gaan mijn gedachten als eerste uit naar mensen (volwassenen en kinderen) die door oorlogsgeweld geen andere uitweg zagen dan te vluchten uit hun geboorteland en niet verder zijn gekomen dan de rand van Europa, waar ze in overvolle kampen vastzitten. Afschuwelijk. Ze mogen niet verder. Op zich is dat al verschrikkelijk. Maar dan sleept het verblijf zich in tijdloosheid tergend langzaam ovoort. Ja, er zijn tenten. Tenten, destijds als noodhulp opgezet zijn de enige bescherming in deze uitzichtloosheid om te overleven. Tenten waarin je kunt zitten en slapen op vochtige of doorweekte schuimrubber matrassen die langzamerhand vol zijn gelopen door de vele regenval. Slapen op  plassen water in de tenten die geen warmte meer bieden. Natte kleding. Erbarmelijke omstandigheden. Afschuwelijk. Natte koude winters en droge te warme zomers.


Europa lijkt op een onneembare vesting voor deze mensen. SciencenFiction achtige afschuwelijkheid vind ik het. Er is een schaamte in mij dat ik Europese ben. Hoewel ik wel intens voor samen ben. Pro Europa, want we leven al 75 jaar in Vrijheid zonder oorlog. Gelukkig zit ik niet in de politiek want wat lijkt het mij verdraaide moeilijk om alle neuzen dezelfde kant op te laten kijken. 
Echter, ik schaam mij plaatsvervangend - op deze dag van de mensenrechten- dat er hier raddraaiers razend worden omdat ze geen vreugdevuur/ vuurtjes mogen opbouwen om tijdens Oud en Nieuw aan te steken. Zo boos dat ze spullen - van anderen en van ons aller belastinggeld/ gemeenschapsgeld - vernielen. Je eigen wijk vernielen. Te erg. Zo woedend dat ze de mensen die voor onze veiligheid instaan zijn aangevallen. Zijn deze raddraaiers helemaal van de pot gerukt!!! Alle dienstverleners werken zich al uit de naad. Je kunt geen blikken vol politie, ambulancepersoneel, andere gezondheidsmedewerkers, me en brandweer te voorschijn toveren. 

Deels begrijp ik dat het naar is als een traditie wordt afgenomen. Maar door op deze manier af te dwingen kom je nergens. Oké, er zijn veel regels in ons land. Maar als het op het gebied van veiligheid aankomt dan zijn er zéker regels, vergunningen, wetten en dus dienstverleners nódig om de veiligheid te beschermen en dus te handhaven. Zoals vorig jaar in Den Haag met dat te grote vreugdevuur. Die vonkenregen die vrijkwam door de omvallende te hoog opgebouwde stapels daar kiest niemand toch bewust voor? Dat wil je toch niet meer?

Stop met misbruik te maken van je vrijheid@wie de schoen past trekke hem aan. 

Vrijheid. Vreedzaamheid. Veiligheid.  Deze verkregen mensenrechten waar mensen 75 jaar geleden voor zijn overleden of vermoord geven ons tevens de plicht en de zorgvuldigheid om die vrijheid te verdedigen. Wil je een vreugdevuur? Temper dan je boosheid. Temper het vuur van je Woede dat aangewakkerd is omdat je je zin niet krijgt! Adem. Kalmeer. Kies. KIES om jezelf tot rust te manen. LAAT het vuurtje IN JEZELF ❤️ vreedzaam branden in dankbaarheid dat we al 75 jaar in Vrijheid mogen leven. Zonder oorlog. Veilig zijn voor groot en klein geweld is een zegen. Ja, vrijheid brengt ook plicht met zich mee!
Vrijheid kun je als een werkwoord zien. En ...indien je het je lukt om het vreugdevuurtje in je hart rustig te laten branden ( klinkt het soft? Klinkt het gemakkelijk? Oké, dus doen...)dan kies je wellicht - als je iets kunt missen- om te doneren aan een goed doel opdat de mensen in de vluchtelingenkampen in Zuid Europa het in ieder geval weer wat warmer krijgen. Of start in plaats van pallets bij elkaar sprokkelen een inzamelingsactie van warme onder en bovenkleding, matrassen, dekens, slaapzakken, pannen enz voor een goed doel dat werkt in Zuid Europa. En dit kan ook voor een Nederlands gezin wier huis in elkaar stortte of voor daklozen of minima. 















Geen opmerkingen:

Een reactie posten