Op Twitter schreef iemand dat klagers over vuurwerk(overlast) moesten stoppen met zeiken. Pardon? Is dit het begin van een burgeroorlog? Nee toch? Welke Nederlanders hebben het over de normen en waarden van de Nederlandse Maatschappij en hebben iets tegen mensen die moesten vluchten uit oorlogsgebieden? Ik schaam mij voor sommige landgenoten, De vuurwerkoverlast en het vernielen van spullen in de openbare ruimte, gekocht met gemeenschapsgeld, vallen toch niet uit te leggen en te rechtvaardigen? Noch het belagen van onze ( ieders) HULPverleners. Moge het stoppen. Moge zij, die vinden dat er klagers als ik zijn, het licht zien en ... blijven zien.
Ik probeer mijn motto: niet generaliseren, geen vooroordelen hebben en vriendelijk zijn deze dagen te handhaven. Doch het valt mij moeilijk nu er zoveel berichten te lezen zijn over vuurwerkoverlast en narigheden met mens en dier. Echt niet normaal meer. De afgelopen dagen werd ik steeds bozer van binnen. Iedere keer je het leplazerus schrikken is niet goed voor hart en bloedvaten.
Echter, vanmorgen is het in mij en in mijn woonplaats redelijk rustig. De vogels in mijn tuin eten nog tamelijk relaxed hun ndagelijkse rantsoen, hoewel ik wat meer gaf omdat ze later op de dag en nacht en masse zullen opvliegen door het oorverdovende geknal dat op schoten lijkt. Hopelijk zijn ze morgen terug in hun territorium.
Vanmorgen bij het wakker worden op deze laatste dag van 2019 was het aangenaam, de zon scheen mijn slaapkamer binnen. Een merel floot zelfs aan de overkant van de straat op de schoorsteen van het hoekhuis een ochtendserenade. Mijn poezebeestje lag relaxed op bed zwaar bovenop mijn benen. Ik luisterde naar #the daily Calm. Thema magic and dreams. De vuilniswagen kwam langs en leegde de paarse container. Keer op keer op keer was ik vergeten deze aan de straat te zetten. Nu kan de bak leeg en heel het Nieuwe Jaar in@dankbaar.
Ik moedigde mijn poezebeestje aan om even een frisse neus- in de al een paar dagen afgesloten tuin- te durven halen, maar ze bleef voor het raam met een blik van: bekijk het maar. Ga jij maar lekker naar buiten.
Vandaag is het de 5 de dag dat ze binnen is. Ja, er zijn ergere dingen. Zoals in een land dat in oorlog is.
Zelf wou ik graag wandelen. Gisteren was het beperkt tot een blokje om. Vandaag naar de bakker. Wel of niet oliebollen halen? 1 is zo lullig. 1 klinkt en voelt zo eenzaam om te bestellen. Onderweg kwam een jongen mij tegemoet, knallend spul met krachtige zaaibewegingen op de grond gooiend. Mijn hart begon weer flink te kloppen hoog in mijn keel. We liepen op elkaar af. Dichterbij hief hij zijn arm op. Ik ademde diep in en met al wat ik aan oerboosheid diep in mij had donderde ik:’ waag het niet.’ En ...zowaar, hij liet zijn hand zakken en mompelde: ík gooi niet naar mensen. Met gebogen hoofd en neergeslagen ogen liep hij voorbij. ‘En ook niet naar dieren!?’ ‘ nee mevrouw. ‘ we wensten elkaar fijne jaarwisseling toe, doch als slok op de borrel hoorde ik achter mij ongeloooooflijk veel geknal als een laatste groet van de jongen. Je zult uit oorlogsgebied vandaan komen of de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. Afschuwelijk.
Okee, naar de bakker. Veilig aangekomen.
Ah, tot het jaar voor de scheiding bakte mijn man en ik een berg oliebollen en appelbeignets in het huis waar we als gezin met de kinderen opgroeiden. Smiddags - op 31 december-kwamen dan buren, vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen langs. Gezellig. Na de scheiding in het huis waar ik tegenwoordig woon, zette ik de traditie twee jaar voort. Doch vriendjes, vriendinnetjes en buren bleven in het andere dorp. En hier is ieder erg op zichzelf. Ook ik.
Bij de bakker een rij. Ieder bestelt veel. Diegene voor mij - ken ik van zang- bestelt twee oliebollen. Ik aap haar na, maar ... met nog twee appelbeignets erbij plus mini pain aux chocola-@ dankbaar dat het kan- omdat ik opeens heimwee heb naar mijn jeugdjaren wanneer ik even thuis was bij mijn ouders in mijn ouderlijk huis in Frankrijk.
Frankrijk, waar geen vuurwerk door particulieren werd ( wordt?) afgestoken. Er was- meen ik mij te herinneren- wel een groot Feu d’artifice georganiseerd door de gemeente. Of was dat tijdens le quatorze juillet? Ik weet nog veel, doch alles vloeit op dit moment van schrijven in elkaar over.
Nostalgie. De goede herinneringen- die er zeker ook waren- aan mijn jeugdjaren vermengen zich met de herinneringen aan de jeugdjaren van mijn kinderen. Van het leven als gezin en de dertig huwelijksjaren.
Met Kerst -voor de tweede keer in de jaren dat ik hier woon- mijn dichtstbije familie bij mij te eten gehad. Met zijn tienen waren wij. Mijn twee zussen en ik hadden ieder een deel van de maaltijd bereid. Het deed goed om ieder zo gezond mogelijk bij elkaar te hebben. Gezondheid is niet vanzelfsprekend. Het was vertrouwd en gezellig. Zelfs mijn dochter een nichtje waren vrij. Echter, op dit moment lijkt Kerst verweg. Was het misschien een droom? Nee, ik maakte foto’s.
Net op het tijdstip dat onze Koning de jaarlijkse Kersttiespraak hield, kwam de Familie. Later luisterde ik. Een prachtige toespraak. Zo kloppend. Het ontroerde mij. https://youtu.be/UVMRm77IYgQ Dank u wel.
Vuurwerk en vuurwerkoverlast. Het is 31 december 2019. Tot nu toe is er vandaag hier in dit dorp nog niet veel last, laat staan overlast. Om 18 uur mag het volgens de wet echt losbarsten. Men houdt zich er vandaag aan. Ik heb geen idee hoe het elders is en ga niet meer kijken bij #Duindorp.
Te naar.
Heus, ik heb niets tegen mooi vuurwerk. Maar het niet weten waar je aan toe bent maakt het eng vooral bij over straat lopen. Is het klagen? Ik vind van niet. Het is een aangeveno dat mens en dier zich rotschrikken van vreselijk harde geluiden. We leven in een vrij land. Ga zorgvuldig om met die vrijheid. Alsjeblieft. Hm, heb ik weer de illusie dat overlastgevers dit lezen? Ik weet het niet.
Laten we het gezellig houden. Houd de HULPverleners te vriend. Zij zijn dienstbaar aan een ieder. Waarom ze belagen? Lok niets uit. Ze zijn in dienst van ons aller Belastinggeld,. Dat is GEMEENSCHAPSgeld! We leven in een Vrij land. Moge er geen misbruik gemaakt worden van onze Vrijheid.
Ik wens een ieder een gezellige en zo veilig mogelijke Jaarwisseling🍀💕🍀, ook alle hulpverleners wens ik toe dat ze in dit vrije land ook op OUDjaarsavond en NIEUWjaarsnacht het gezellig mogen hebben en niet in oorlogsachtige situaties terecht komen. Laten we met zijn allen genieten van het mooie vuurwerk dat mensen die zich aan de wet houden ons laten zien vannacht. Want ieder jaar is er meer mooi vuurwerk in de nieuwjaarsnacht. Dat wou ik óók even gezegd hebben.
🙏💓.
PS ik beloof bij deze dit jaar-2019- geen lange lap tekst als hierboven, meer te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten