Powered By Blogger

woensdag 1 november 2023

14.2023 Niets is vanzelfsprekend


 31 oktober 2023

Er wordt vandaag aan het electriciteitnetwerk in de straat gewerkt.

We werden gewaarschuwd. Wij konden ons voorbereiden. 

Daarbij denk ik steeds mensen in landen waar dit niet het geval is.


9 uur. Nu kan het al gebeuren. 

Koelkast en vriezer staan hoger kwa temperatuur.

De thermostaat van de cv iets hoger.

Foon, tablet  en powerbank opgeladen

Radio nog even aan.

Een grote thermoskan met gekookt water voor dranken en warmwaterkruik.

Ik heb het goed en ben dankbaar,


De radio laat gezellig ochtendgepraat horen van Ruud de Boer op radio Rijnmond. Dan. Stilte. Alles stopt 

De filterpomp plus zuurstof pomp in het aquarium stoppen. De lamp erboven gaat uit. En …de WiFi ook. De cv thermostaat houdt er eveneens mee op, 

Stil is het.

Mijn 23 jarige oude algeneter, de enige overlevende  vis in de 35 jaar dat ik vissen als huisgenoot heb moet het zien te redden. Gisteren overal geïnformeerd wat te doen.  Linda zo heet de algeneter reageert altijd sterk als de filterpomp uit staat en het water minder zuurstofrijk wordt en  niet stroomt. Ze krijgt dan een witte borst en buik. Van de stress, zuurstoftekort en kou.


Als ze zo is na een aquariumbeurt en de pomp weer aangaat, dan leg ik mijn tablet met muziekje boven op de bak. Ze houdt van muziek. Ieder dier reageert op trillingen van muziek. Zij kan mijn hand volgen. Raar? Als het een dolfijn zou zijn dan wordt het niet ongebruikelijk gevonden. Ze redt het vast wel. Het is maar 1 dag. Korter dan 1 dag,


Stil is het in de kamer. Het doet mij goed. Geen gezoem of wat dan ook. 

Ik denk wel veel aan mensen in oorlogsgebieden die afgesloten zijn van electra, water, gas,voedsel, een dak boven het hoofd, een warm bed, kleding en vooral een veilig gevoel.


Warmte en in  veiligheid en vrede kunnen/ mogen wonen en leven. Ik voel mij bevoorrecht  en dankbaar. Ieder wens ik dit gevoel toe. 

Een vrij gevoel echter, tevens erg afhankelijk. Altijd al ben ik mij bewust van de electriciteitsafhankelijkheid van deze tijd. In mijn jeugdjaren in Frankrijk werden regelmatig oms de beurt electra gas of water afgesloten ivm stakingen. Dat was gewoon in die jaren. Maar tegenwoordig ? 


Het aquarium met mijn oude algeneter, koelkast en diepvries kunnen niet te lang zonder stroom. Ik ontdek dat ik offline kan typen op de iPad. Maar geen betalingen kan doen. Hm,  “tob niet het loopt toch altijd anders.” Er zitten nog plantjes in het aquarium die geven ook zuurstof. Echter, water moet stromen … Stilstaand water genereert ziektes. Hetzelfde als er niets in ons als mens stroomt.


Moeizaam klim ik naar de eerste verdieping- traplift is ook in staking- en pak het kleine oude radiootje met snoer, dat ook op batterij werkt. Gewapend met batterijen probeer ik het aan de praat te krijgen. Mispoes. Rare batterij moet erin. Wat ik heb past niet, Helaas¿ pindakaas. Doch in een noodsituatie zou ik heel even via mijn phone die van alle gemakken voorzienig,  iets op de radio aldaar kunnen beluisteren. De phone batterij staat al op 42%, terwijl ik er nauwelijks iets op deed. 1 appje en een paar sms’jes en heel even naar de nos app slurpt al aan de batterij.


Ja, ik heb een  kleine powerbank. Die.bewaar ik. Vol. Maar waar oh waar is mijn vorig jaar gekochte solar powerbank? Ik heb hem nog uitgeprobeerd en zoek in twee (voor  je weet maar nooit) noodrugzakken. 1 met spullen voor mijn poezebeestje. De solar powerbank is onvindbaar. Dan niet. Maar toch! 


Vooralsnog geniet ik van de Stilte. En ontdek dat in mijn huidige radio ook batterijen in kunnen (heb ik expres voor momenten als dit gekocht🥳). 6 stuks x1,5 Volt/R14/UM2/C Cell. Dure.  Nu  bestellen en betalen? Oh nee, dat kan niet. 

Relax, smile and take it eaaaasy gaat er door mij heen. Hoe lang zou je met 6 van die batterijen kunnen doen? 


Oh wat geniet ik van de Stilte, doch het is tevens een leerzame dag. Het maakt mij nog meer bewust dat werkelijk niets vanzelfsprekend is.


Dan belt de buurvrouw. De phone batterijinhoud daallt gelijk. Ik zeg dat ik niet ga bellen. 

Doch zij zegt: “we hebben weer stroom! “Hoe is het mogelijk ? Wat een wonder toch. Ja. De WiFi lampjes branden en het water in het aquarium stroomt, ik zet de zuurstof er even vol bij aan. Tjonge wat maakt het opeens  een kabaal. Toch ben ik dankbaar. Koelkast en diepvriezer doen het ook weer en de thermostaat van de cv laat zien dat de temp aangenaam is gebleven. 17.5 graden.

Van 9: 11 tot 13:30.was het stil en werd ik mij nog meer dan  anders bewust hoe afhankelijk we  zijn geworden van  electrische stroom en van zoveel meer. Ik ben dankbaar dat ik nog een boe kenkast met boelen heb,. Linda de algeneter is weer blij. Haar huidskleur trekt weet bij.


Niets is vanzelfsprekend.  Het wonder der techniek. 


Dank je wel @Stedin


Nu ga ik wandelen. De stilte in. Straks de vuilniskliko buiten zetten. Morgen wordt het opgehaald. Ook dát is niet vanzelfsprekend.


💡💡💡


Geen opmerkingen:

Een reactie posten