Donderdag 15 februari 2024
Dagboekschrijven. Met de hand dagboekschrijven en ermee stoppen? Ze heeft het twee dagen volgehouden😁.
Ze kon het en …het deed haar geen goed. Ze is na die twee dagen weer begonnen. Omdat ze fysiek niet zo best beweegt momenteel heeft ze het broodnodig om in ieder geval met de hand de taal van haar hoofd, hart te laten bewegen en dan pas kan ze weer digitaal iets eruit krijgen zoals ze op dit moment van schrijven doet
Is dagboekschrijven zo erg?Is het een verslaving? Misschien wel, misschien niet. Het is een expressie vorm. Het is één van de belangrijkste vormen van expressie die ze heeft. Jammer dan. Er zijn mensen die zich op een naardere manier uitdrukken. Dan vindt zij dat de hare wel meevalt.
Moge haar kinderen het haar vergeven dat ze er zoveel bladiblla uit pende. Ze kiest ervoor om van haar hart geen moordkuil te maken. Hononopono!
Er zijn ergere dingen. Bijvoorbeeld de digitale wereld. Niet alles ervan.
De digitale wereld. Ze is er deels dankbaar voor. Er is gemak, maar ja, al is ze steeds meer en meer zichzelf aan het worden, dan nog is het onmogelijk om jezelf te blijven. Vindt ze.
De digitale wereld, met ál die portalen van mijn dit en mijn dat van steeds meer instanties, die haar in de greep hadden sinds een week. Ze had de intentie “oké, weerstand loslaten. Ga ervoor. Je kunt het.” Ze moest informatie opnemen …via die portalen. TE erge stress was het gevolg. Niet goed voor haar hart.
Want ja, toch kwam ze in diverse digitale mijn dit en mijn dat portalen. Ja, ja. Jippyyy. Ze kan het. Vulde vragenlijsten in. Chatte met een chatbot van haar ziekteverzekering (in het weekend.) Tjonge, en toen werd het erger en erger en ook dat was niet goed voor haar gezondheid.
Haar zoon zei: “dan moet je bellen met een mens. “Oké, die maandag via de chatbot een mens te pakken gekregen.
Voordat ze daarin duidelijkheid had was ze een hele tijd verder.
Het is deels haar wereld niet
Berichten via e-mail: “er staat nog een vragenlijst enz te wachten in je mijn dit digitale portaal.” Jaja, rustig aan. Gepusht worden.
Ja hoor, gisteren lukte het haar eindelijk om de belangrijkste vragenlijst te openen, zorgvuldig in te vullen en op versturen te drukken. Daar bleef het bij. Tot drie keer toe op versturen geclickt. Mispoes. Vloekerdevloekvloekvloek. Strrrrressss, frustratie in het kwadraat. Het clicken op versturen lukte niet en de vragenlijst met al haar antwoorden waar ze ipv 20 minuten 2 uur over had gedaan, verdween ins blaue hinein.
Met de stress in haar lijf (Adem adem adem rustig ademhalen) belde ze een nummer. Werd doorverbonden en vroeg om een papieren vragenlijst. Guest what? Geen probleem.
Met een lieve, rustgevende vriendin hebben ze het samen ingevuld. De vriendin en haar man hielpen haar uit haar miserie. Zo dankbaar.
Een ander nummer gebeld en ook daar om papieren info gevraagd en ja, ze krijgt zelfs een map met info, halleluja.
Ze wordt echt te oud voor dit soort dingen.
En …dan wou ze dit jaar ook voor het eerst zelf digitaal haar belasting doen? Wow ..ze is bang om fouten te maken. Zucht.
Gedeprimeerdheid in het kwadraat was er?
Kom op. Nu niet. En zowel. Soit! Chi up en tevens kalm aan.
Positief visualiseren.
Kortom … ze is weer aan het dagboekschrijven. Ze eindigt en begint er de dag mee. Ja, ze deelt hier nu ook nog even haar frustratie en de warrigheid die ze erdoor krijgt. Gelukkig heeft ze weer focus.
Afijn, ze is de enige niet. Ze gaat niet ( meer) zeggen: “sorry dat ik besta. Sorry dat wij als Baby Boomers bestaan, noch …sorry dat ik een pensioneerde ben.” Ben je helemaal gek geworden? Nee hoor, geen ge sorry meer.
Er zullen vast mensen van haar leeftijd zijn die moeiteloos die digitale portalen in en uit komen en daar doen wat van ze verwacht wordt. Heus, ze ziet de voordelen van het digitale. Dít is ook digitaal.
Tja, het leven is niet alleen maar leuk. En ja, er zijn mensen die het echt zwaar hebben. De Nos App vertelt er alles over.
Adem in adem uit
Toch vriendjes blijven met mijzelf! ”
Ze doet haar best.
Ze glimlacht. Driinggg. De digitaal bestelde boodschappen staan, gebracht door een aardig mens, voor de deur. Ze is dankbaar.
Moge haar inner criticus zo vriendelijk, mild en krachtig en begripvol blijven als deze door jaren heen is geworden 💕🙏🏼🕯.
Later pakt ze haar rollator en gaat naar buiten. Het is lenteachtig, Zowaar 16 graden is de buitentemperatuur!. Strakblauw is de lucht. Overal begint de Natuur zich te laten zien en te voelen. Vogels vliegen al rond met takjes in hun bekkies.
#dagboekschrijven #schrijven #metdehandschrijven #frustratie #digitale portalen #75+ #BabyBoomer #mijn dit en dat
,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten