2.232 Thuiszijn

Vrijdag 3 april 2020

Al begrijp ik donders goed dat het voor alle thuiswerkers met of zonder gezin, alle mensen die thuiszitten, alle singles, en allen die hopen op een kans om hun baan te behouden en afhankelijke gepensioneerden een pittige uitdaging is om thuis te moeten blijven, dan toch werd ik vanmorgen blij wakker na een zeer goede en lange nachtrust genietend van een serene sfeer in het dorp waar ik woon en leef.

Geluiden van de weinige auto’s verderop zijn nauwelijks te horen. De vogels hebben het voor het zeggen vanaf hun zitplaats in de licht ruisende bomen of boven op de daken.

Wat ben ik dankbaar dat ik buiten woon. Ben even echt in quarantaine doordat een vriendin Corona verschijnselen heeft. Een week geleden was zij nog bij mij aan de deur, ja op twee meter afstand. Mijn dagelijkse ommetje cq wandeling is ook van de baan. Dat is wel een ding.

2.183 Bestemming onbekend

Ze overdenkt of ze een moestuintje gaat aanleggen. Zelfvoorzienend zijn. Niets mis mee. Ze leest zich in. Dagelijks loopt zij door de tuin zoals deze nu is. Ze kent iedere plant. Ze is verliefd op de geranium die in deze herfstige dagen dag na dag uitbundiger bloeit.  Voor een moestuintje zal ze ruimte moeten maken maar ja, dat wat er groeit groeit er en wil ze niet weghalen. Soms doet zij er een tai chi achtig dansje. Het is meer dan dat wat ouderen in een verpleegtehuis bewegen. Ook zondert zij zich soms af - niets mis mee- als er te veel tegen haar aan gepraat wordt en ze het niet meer kan absorberen. Dan kan ze niet meer luisteren. Nu zij gepensioneerd is, leeft zij meer en meer op zichzelf, bij zichzelf en met zichzelf. Ook niets mis mee. Leven en laten leven. Niet dat dit altijd top is, want soms is er dat vreselijke gevoel van door iedereen en jezelf verlaten te zijn. Het kan haar bevangen als een-saamheid een dag of twee een straatje om is. En nee ...met een grote groep mensen iets doen, lost het niet op voor haar. Aan andermans verwachtingen voldoen lukt haar meestal niet meer.