2.48 Even er tussenuit zijn.

Gisterenavond ging ik dodelijk vermoeid naar bed. Vanmorgen mijmerde ik na een korte nachtrust dat ik vandaag echt niets moet van mijzelf, waarna ik in mijn stille huis naar boven klauterde. Naar zolder. Naar mijn atelier. Naar mijn opgeruimde atelier waar de ziel uit is. Ja, je moet er wat voor over hebben om weer een verwarmd huis te hebben. De hoeken zijn nog steeds leeg. Op de oude verwarmingsbuizen prijken nieuwe als smalle schoorsteentjes. Het is er behaaglijk warm. Dank je wel mijnheer de zingende cv monteur. 

2.14 Mijn inner criticus

Tja, wat te zeggen over mijn inner criticus?

Stil is het in mij. 

Vandaag is het stil. 

Ze houdt haar mond. Wel

de aanmoediging

‘Schrijf maar. Toe maar. Het mag.’ 

Geloof ik haar?

4 september, voor mij

een dag van vriendelijkheid en zelfcompassie.

Laat ik daar van genieten.

De fluisteringen van mijn hart glimlachen mijn ziel toe: 

een vriendelijke samenleving begint bij jezelf,

steeds weer 

@dankbaar.

🍀💕🎶🍀