Er staan al een poos diverse schrijfsels in de stijgbeugels. Ze mogen nog langer in de beugels staan. Te zware kost voor dit moment van schrijven. Het komt nog wel of niet.
Nu schrijf ik over vredevolle gevoelens. Vrede in mijzelf tijdens en na een avond zingen op afstand maar tóch dichtbij. Zeer ingetogen naar binnen kerend zonder videobellen, doch wel voluit. Verbonden met mijn medezangers. Echter, thuis en ...Thuis bij mijzelf. Het voelt alsof de kamer glimlacht. You tube speelt Om Tare tu Tare ture soha, spreekt van compassie en zelfcompassie. Past goed bij het thema van #thedailycalm van vandaag: the middle way. Dankbaar voel ik mij voor deze dag die bijna ten einde is. Ik koos ervoor om er bewust een goede dag van te maken en het lukte mij om mij door niets te laten verontrusten, ook niet door de te verwachten avondklok. Dankbaar voel ik mij dat ik een dag rust nam. Lekker geschilderd. Op de vingers van één hand kan ik tellen hoe vaak/ weinig ik schilder- tijd heb genomen voor mijzelf in deze maanden van coronarestricties waarin lieve mensen mij vaker appen, bellen en beeldbellen. Dankbaar dat ik vandaag weer eens door dat wat een ander wellicht faalangst zou noemen, een e-mail ins blaue hinein aan een presentator schreef die de e-mail zowaar op de radio voorlas. Onbedoeld is mijn boodschap over minder tegels in tuinen en de balans houden tussen steen en dat wat groeit en bloeit -met daarbij goed doen voor vogels en insecten- verspreid over luisteraars. Dat stemt mij intens dankbaar. Dat geeft mij een kick. Dat geeft mij het gevoel van: al draait de wereld nog zo raar, jezelf zijn mag zowaar.
Een wereldvredevlam brandt stilletjes en rustig doch vol leven en ik weet mij door de vlam en mijn harteklop verbonden met alle mensen van goede wil die wellicht eveneens tegelijkertijd een worldpeaceflame hebben aangestoken.
🍀💕🍀
#thedailycalm #calmapp #themiddleway
