Schrijf alsjeblieft weer
Schrijf je blij
haal de blokkade weg, voel je vrij.
Zegeningen
je ziet ze, dat is mooi.
Voel ze.
Open je hart,
kijk met vriendelijke ogen naar jezelf.
Stop met jezelf de vernieling in te denken.
Waarom toch?
Uit je zelf, laat het weer stromen
door de vermoeidheid heen.
Schrijf,
wees je eigen vooruitzicht.
wees je eigen vooruitzicht.
Open jezelf, gekwetst worden
kun je niet voorkomen
schrijf daarom je eigen leven niet af.
Gun jezelf het licht in je ogen,
letterlijk en figuurlijk.
Stop met jezelf te kwetsen.
Stop met jezelf op te sluiten,
buiten te sluiten en verboden op te leggen
omdat
...je niet perfect bent?
Omdat je niet aan andermans verwachtingen kunt voldoen?
Tjonge, langzamerhand zou je beter moeten weten.
-Kom op oude vervelende inprentingen, het is hoogtijd dat júllie met pensioen gaan, opdat ik van mijn pensioentijd kan genieten-
Dus ...
Je bent goed genoeg. Wees alsjeblieft jezelf
Stop met jezelf nare beperkingen op te leggen
daar word je pas écht moe van.
Ook daar kun je slaaptekort door krijgen.
want je remt je energiestroom, je levenskracht en daardoor je
levenslust.
Je bent méer dan je tekortkomingen,
íeder mens is meer dan zijn of haar tekortkomingen.
Voel hoe je harteklop zich verbindt met andere hartekloppen.
Benut het je gegeven leven, blijf er iets moois van maken
tussen je verwekking en overlijden in.
Kies. Kies je gedachten.
Kijk, alsjeblieft naar je kwaliteiten
Alsjeblieft doe het. Kijk en leef je kwaliteiten
Doch put jezelf niet uit.
pauzeer, neem je rust en leef dan weer verder.
Accepteer dat je lichaam grenzen aangeeft.
Mensenrechten beginnen bij jezelf.
Leef en stop met jezelf te tiranniseren.
Een ander heeft heus respect als je aangeeft dat je rust nodig hebt.
Zelfrespect is de sleutel tot een hoopvol vooruitzicht.
Open je hart
Laat prikkels toe,
Voel dat wat je gegeven is
en ...voel je grens
je bent mens.
Weet je nog, het aan zee zijn?
De golfen zo rustig
als een rustige ademhaling.
De weidsheid, de zachte bries.
Adem in en uit
hier en nu.
Weet je nog in mei
die vallei van je dromen
die echt bleek te bestaan?
Gisteren het steentje weer gevonden
het bracht je terug
naar een mooi deel van je jeugd.
Moge het je de Kracht geven om verder te gaan.
Je dochter die savonds thuiskomt.
Bij je op bed gaat zitten, haar ogen en mond spreken verhalen.
Je zoon die sms’jes stuurt. Soms wel, soms niet.
Je kent hem. Je kent je kinderen.
Warm gevoel in je hart dat je ondanks alles moeder mocht worden,
pijn om de vrouwen die niet anders konden dan afstaan?
Toen was toen, nu is nu
alle tijd is nu?
Nu, naakt.
Hononopono dat ik niet wist hoe te helpen.
Het geeft niet.
Zolang je met goede intenties doet
Zolang je geen bewuste schade doet
is het goed.
Huil, lach, doe en laat wat bij je past, ontlaad.
beweeg, op wat voor manier dan ook.
Jaja, ik weet je ging al op bezoek
dat is ook een bewegen.
Oké, daar kan een gevoelig mens moe van worden.
So what? Neem je rust.
De herfst laat haar blaadjes vallen.
Haal die steen weer van je hart.
Hoi steen, dank dat je er was.
Je levenstranen wenen zich, onverwoordbaar
stromen ze, je hebt meer dan je best gedaan.
Inderdaad, je bent geen supermens.
Het is niet anders.
Zet de telefoon weer aan,
verbinding is broodnodig.
Haal al het mooie voor de geest, voel het.
En laat je niet kisten
...door jezelf.
Ieder mens is nodig.
Leef
Geen opmerkingen:
Een reactie posten