Powered By Blogger

maandag 21 september 2020

2.264 World Peace Day

 Het was een weekend voor mij waarin ik mij veel kon verwonderen. Verwonderen op een manier dat mijn❤️er warm van wordt. Mijn hart wordt blij van verwondering. Dankbaarheid in beweging.

Langer kunnen lopen dan normaliter het geval is is een groot cadeau. Dankbaar zijn naar mijn lichaam toe. Dankbaar dat het kan leven en bewegen. Dankbaar dat ik kan leven en bewegen. Samen met mijn lijf, Eenheid. Mij afstemmen op een groep dansers midden in het land maar toch in het hier en nu zijn en in dat hier en nu kunnen genieten met de voeten op de grond. Hoofd deels in de hemel. Lopen, voorzichtig dansend fysiek of in gedachten. Staan bij het kabbelende water dat bij het voorbijgaan van een pleziervaartuig tegen de oever aanklotst. Water, zonder jou kunnen wij niet leven. Dank dat je elders op de wereld vuren blust. Ja, ik weet dat je het allemaal natuurkundig kunt vertalen. Zelfs dan vind ik het allemaal wonderen. Een  prachtige bloem ontdekken  verscholen bij het water. Ha die bloem. Wat ben jij mooi. Ik kijk omhoog naar de zon. Hoi Zon, dank voor je schijnen. Dank voor je steeds weer te voorschijn komen. Dank voor je daglicht, dank  je voor doen doen groeien en bloeien van alle gewassen, alle planten en bomen. Ja ook ons. 

Je kunt ook doen verschroeien. Ja, soms is er ergens te veel zon en te weinig water. Toch gaat het zoals het gaat. 

De Aarde, een kostbare planeet roterend om haar eigen as in de tijdloosheid van de Ruimte om haar heen. Op haar worden vele Dansen gedanst. 

Moge ik keer op keer vredevolle stappen zetten. Zondag voor het eerst in tijden weer gezwommen. Hallo Water, diep respect heb ik voor je. Ik verwonder mij over je vloeibare vorm die ik als een dans zie. Een beweging die Wind of mens kunnen laten dansen. 

Gisteren dook ik in je, gleed door de armen  vooruitgestoken en de benen erachteraan. Moeiteloos. Automatisch deed ik 1 schoolslag toen ik boven kwam en ging gelijk weer kopje onder van de pijn in mijn linker been. Teleurstellend. Echter, Water je droeg mij, je omhulde mij en herinnerde mij aan bewegen. Moeiteloos bewegen. Het water in mij groet water om mij. Kalm water, beweeglijk water en soms ook wild water. Het water om mij heen groet water in mij. Vloeibaar, beweeglijk, herkenning. Verwondering. Mij een deel van het Geheel voelend kan mij doen dankbaar zijn. Ook verdrietig. Echter, ook dat is oké In wezen is ook dat verwondering waard. Ieder voelt wat hij, zij, het voelt.

Doch ieder zwemmend, kruipend, lopend, klimmend, vliegend en lopend wezen waaronder dus ook de mens heeft een hart. Heeft het leven waarin wij maar drie minuten zonder zuurstof kunnen. Het is deels beangstigend, want soms voelen wij ons zo stoer. Drie minuten kunnen lang zijn en een leven veranderen. Drie minuten zijn ook kort als je door de eeuwen heen bekijkt.

Ons hart, onze harteklop ooit ontvangen in de baarmoeder. Het klopt nog steeds. Dank je wel hart. Dank je wel harten om mij heen. Ha al die harten. Samen zijn wij  één grote ❤️e klop. Onlosmakend met elkaar verbonden. De harteklop, is de meest vanzelfsprekende  beweging? Ík vind het een wonder. Mijn hart en ik schrijven dit nu samen en dat vind ik ook zo wonderluck, dat het kan. Warmte in mijn borstkas. Mijn hart is blij. Laatst las ik ergens: ( ik meen in de NRC, dank hiervoor) ‘dat W aar je hart blij van wordt, is goed voor je brein.’Het was een zin die mij goed wakker schudde. Het doet mij anders met mijn denken omgaan. Bewuster. 

Moge ik mij die zin keer op keer herinneren. Onthouden,


Terwijl ik de intentie heb bovenstaand schrijfsel in mijn Blogspot te delen, appt een goede vriendin van daaruit waar de bosbranden in de VS nu voor 20 % zijn gedooft in de afgelopen dagen voor regenval ( water💕)dat een goede vriend van haar die Omgevingsbeschermer was  en voor Bomen opkwam in de vlammen is opgekomen. Vuur, zo erg eng.  Ik bid dat hij de Beschermer van bossen blijft, zijn ❤️e klop bleef daar achter, ging daar over samen met zijn geest. Wellicht wordt hij  wel wereldwijd een Beschermer Who knows?



Het bericht doet het zachte levenskrachtvuurtje in mijn hart verdriet. 


Verwondering blijf bij mij, alsjeblieft. 

Laat mij ook nu een Wereld Vrede Vlam aansteken. Moge het vlammetje rustig branden en verbindend werken. 

Vandaag is het International World Peace Day. 

















1 opmerking: