2.163 Voor Unknown

😁Meestal schrijf ik hier ins Blaue Hinein. Meestal krijg ik geen reacties behalve van mijn drie schrijfmaatjes. Echter, vandaag ontving een reactie van ene  Unknown op mijn schrijfsel ‘2.59 Sublimeren? ‘ Dank je wel, mijnheer, mevrouw of het. Je woorden doen mij goed. Gedeelde smart is halve smart. Ook ik wens  jou, mij en zij die mij lezen levensenergie en levensvreugde toe 🍀💕🍀. Ja, eigenlijk zijn wij allen lotgenoten, inderdaad mijnheer, mevrouw of Het Unknown. Wat onze achtergrond ook is, hoe jong of oud we ook zijn, wat we ook meemaakten en /of meemaken we zijn lotgenoten in het proces van leren omgaan met het leven en met onszelf.  Hm, het is voornamelijk een steeds weer leren omgaan met onszelf. 

Bij deze laat ik de unknowns en bekenden ( ik hoop van buiten het dorp waar ik woon, anders voelt het heeeeel erg onvrij) die mij lezen weten, dat sinds ik mijn vorige  Blogspot ( na tien jaar en drie maanden😔) in een bui verwijderde.😁 😥 ik in dit Blogspot slechts in het begin kon reageren op een reactie. Later heeft Google of Blogger het zo gemaakt dat ik alleen hier in het Blogspot kan schrijven door op inloggen te clicken ( zonder wat dan ook in te vullen🤔😳) en  als ik een bericht aan mij wil beantwoorden dan lukt dit mij ( tot heden toe) nog steeds niet. Wel moet ik dan mijn gegevens invullen. Doch ook na het invullen van gegevens is mijn geschreven antwoord van de 

aardbodem verdwenen. Diverse keren geprobeerd. Voor vandaag is het weer welletjes. Het genereert  beginnende stress. 

Beste Google en of Blogger. Het zou fijn zijn als ik rechtstreeks op een bericht zou kunnen reageren. Dank u wel💐🥳

Ook zijn de witjes nauwelijks weg te krijgen. Echter, ik ben dankbaar dat ik een Blogspot mag gebruiken.

Een ieder wens ik keuzes waar jij en een ander blij van worden. Amenindegloriahalleluja zou ons aller Bloem zeggen😊.

Er gaat vaak iets mis bij het bewerken van berichten

Mijn blogbericht 2.15 ben ik aan het bewerken, maar nu staat het er drie voudig. Blogger laat moeizaam scrollen. Vaak kom ik niet daar waar ik iets wil corrigeren.
Ook zijn witjes regelmatig zeer moeizaam tot niet te verwijderen, waardoor ik vind dat de tekst daardoor raar zou kunnen overkomen. ( raarder dan deze al zou kunnen overkomen🤪)
Al in mijn vorige Blogspot probeerde ik op een juiste manier te bewerken. Het is vaak onmogelijk. Mijn excuses hiervoor, Lezer.

Echter, toch mijn dank aan Google die  het mij mogelijk maakt om een stukje internet  te mogen gebruiken.💐

2.7 jezelf niet goed genoeg vinden omdat je niet aan andermans verwachtingen kunnen voldoen?

In de reisstress schieten omdat éen van de dierbare vrienden- die mij maandag bezochten, wat hadden we een mooie dag- zei dat ík nu ook maar eens bij ze langs moest komen. Echter, reizen is een ‘dingetje’ voor mij. Het triggert mij. Reis gerelateerde beelden komen op🙄. Ik denk terug aan mijn door mijzelf verwijderde Blogspot schilderen en schrijven waar ik bij tijd en wijle wat af ouwehoerde over reisstress. Ik meende van die stress af te zijn na een voor mij  belangrijke reis naar een dorp in Duitsland. Vooral mijn broer en ik brachten er drie grandioze jeugdjaren door. Met  een vriendin uit mijn jeugd, haar man, een huidige vriendin en Mario Dieringer hebben wij er in in het kader van het project  www.treesofmemory.com/international  een boom geplant voor mijn overleden broer die zich in 1980 van het leven benam. Het was een helende ervaring, ook qua reisstress. Maar dat laatste is helaas ondanks alle oefeningen nog steeds.   
springlevend. De reisstress dan. Mijn broer niet en mijn vroegere Blogspot evenmin. Doch beiden zijn nog in mijn gedachten en in mijn hart.

Iets in mij hoopte een verschil te kunnen maken in de draaimolen van het leven. Helaas pindakaas. Je moet het niet willen? Dat is te hoog gegrepen? Doch menselijk. Heb het webblog net nog gegoogled. Echter: Schilderen&Schrijven tillykuiper.blogspot.nl is niet meer. Wel vond ik nog sporen van haar bestaan. Dat doet mij goed. Een mens kan curieus in elkaar zitten. Ik besef dat ik op die plek onder andere ook over mijn broer heb geschreven. Daardoor - al bestond het internettijdperk nog niet- is hij een deel van het worldwide web is geworden. Dat schrijven is eveneens weg.

2.1 ik had een Blogspot

Tot vandaag  had ik een Blogspot. Het heeft 10 jaar en 3 maanden mogen bestaan. In 2008 op Bevrijdingsdag werd het geboren. Vandaag verwijderde ik het. Ik voel mij dankbaar dat het heeft mogen zijn. Even dacht ik nooit meer te schrijven. Als andere mensen zonder kunnen, dan kan ik het toch ook? Mijn hart krampte.