2.171 Denken over Voeding van Woorden

Het gaat niet alleen om dat wat wij innemen via onze mond en wat ons lichaam voedt met voedsel. Voeding waardoor we kunnen leven. Zo belangrijk. Leven. In vrijheid. Als we te eten en te drinken hebben dan hebben we het goed. We kiezen dan -indien mogelijk- zelf wat wij eten. Doch moeilijker vindt zij het om te leren kiezen dat wat verbaal uit andermans mond komt aan woordenvoeding wel of niet tot je te nemen. 

Het komt toch binnen. Zeker bij kinderen. Ieder kind is als een hooggevoelige spons. Wat via onze ogen, oren, neus, onze huid, ons lichaam en ons hele zenuwstelsel binnenkomt is als een buffet vol voeding. Als kind leer je wel of niet te kiezen. Smaakt het? Valt het goed? Bevalt het? Be- valt het? Is het goed voor je? Kun je het wel of niet verteren? Verwerken? Inprentingen die als minderjarige bij je binnenkwamen kunnen later als meerderjarige nog steeds hun impact hebben. Zowel positief als negatief. Ten goede en ten kwade. Of ...een genuanceerde middenweg.

De meest mensen doen hun best om te doen dat wat juist is vanuit zijn of haar standpunt. Het goede. Het Go(e)de? Vol goede wil. Vol goede intenties. Steeds weer.

Kiezen om op welke wijze dan ook geen schade te doen vindt deze moeder bij goede wil horen. Ook leren eigenwaarde en zelfrespect voeding te geven. 

Het go(e)de is toch verbonden met vriendelijkheid, respect, bescheidenheid, empathie, compassie?  Verbonden!

Is het go(e)de niet verbonden met het feit dat wij allemaal samen mensheid zijn? Liefde, Vrede, Respect en Vrijheid.

Is evolueren niet een proces waarin je leert in de ander een medemens te zien? Humaan te zijn? Rekening te houden met andermans gevoelens, maar ook met je eigen gevoelens? We zijn toch allemaal mens met gevoel en geen gevoelloze ‘supermensen.’

Je bewust  te zijn van dat je Vrijheid ‘hebt’ vindt ze intens belangrijk. In Vrijheid te mogen leven is niet bedoeld om andermans Vrijheid te onderdrukken en af te nemen. Daarvoor is onze  Vrijheid in Nederland en de rest van Europa 75 jaar geleden niet herwonnen. Moge boze, intens kwade, zwaar gekwetste zielen met harten waar muren omheen zijn gebouwd beseffen en voelen dat Leven in Vrijheid iets kostbaars is. Leven én láten leven. Keuzes maken waar je oprecht blij van wordt. Genuanceerd naar jezelf en de ander - je medemens- kijken. Jezelf steeds weer in vraag stellen. Ja, dat denkt deze moeder.

Ooit werd éen van haar kinderen zwaar gediscrimineerd toen deze door onbekende jongens werd tegengehouden op zijn fiets. Hij mocht het stadje niet in omdat hij een kleurtje heeft. Dát heeft flinke impact gehad. Nee, naar de Politie gaan en aangifte doen wou hij niet. 

De ouders begrepen zijn gevoel. Ze begrepen het zich gediscrimineerd voelen. Ze begrepen en voelden zijn angst. Uiteindelijk konden ze wél meegeven dat er op de hele wereld maar éen van ieder mens is en dat hij er mag zijn. Dat er niets mis met hem is, die jongens waren jongens die niet beter wisten. De moeder zei: discrimineren doe je zelf. Kies om te stoppen met jezelf negatief te discrimineren. Ieder mens heeft talenten en tekortkomingen. Zie je talenten. Voel ie talenten en wees respectvol.

 Als ouder doet ze naar beste kunnen, naar beste weten. Haar andere kind heeft het: jezelf niet discrimineren en je eigenwaarde voelen totaal anders ter harte genomen. Ieder neemt voeding anders op.

Dit ook omdat mogelijk de moeder destijds vergeten was te zeggen: houd wél rekening met andermans gevoelens. Dat houdt in, zelf je best doen om niet negatief te discrimineren als een ander het wel doet of zich gediscrimineerd voelt. Het kost tijd. Houdt rekening met andermans gevoelens. 

Afijn, het is een proces. Opvoeden ook. Je doet naar beste kunnen en juist in die onverwachte momenten zeg je soms dingen die er wel of niet toe doen. 

Zichzelf  tegenkomen als moeder over wat ze tijdens het grootbrengen zei tegen haar kinderen is best wel een dingetje. Ze doet het met háar  levenspakketje, sommige voeding uit haar jeugdjaren heeft ze nog steeds niet verteerd. Alles op zijn tijd. 

Mensen verschillen en ook bewustworden van wat je je kinderen en andermans kinderen meegeeft in het leven verschilt van mens tot mens. Ieder mens geeft er  een andere draai aan juist doordat wat hij of zij meekreeg uit de jeugdjaren. Inderdaad jezelf niet discrimineren en tevens  rekening houden met andermans gevoel. Zo ziet zij het. Een ander ziet het weer anders. Vanuit een ander perspectief. Wat is het moeilijk. 

Vroeger werd zij gepest in verband met haar anders zijn doordat haar vader in het buitenland werkte en haar zusjes, broer en zij buitenlandse scholen bezochten. Zij werd geziekt. Al versta je de woorden nog niet dan voelll je het toch in het diepste wezen van je hart en ziel. Voel je dat het niet klopt omdat je hart er snel door gaat kloppen en je een gevoel krijgt van dat je er niet mag zijn. Een gevoel van er niet bij horen. Een rot gevoel. Geen goede voeding.

Begrijp je gevoel! Heb zelfcompassie.

Woorden en blikken kunnen voeding vol gif zijn. Kunnen van je hart een moordkuil maken. Echter, jezelf en de ander ( je medemens ) het licht in de ogen gunnen en te kiezen om je hart en dus je ziel voeden met blijheid en ook dankbaarheid is zoveel fijner. Niets is vanzelfsprekend!  Vrijheid zeker niet.

Allemaal samen leven we op deze Aarde. als we ergens anders hadden ‘moeten’ zijn dan waren we niet hier geweest. Niet hier en nu. De voeding die we ontvangen komt van vele kanten op ons af. Moge wij elkaar steeds weer motiverende en inspirerende voeding geven. 

Je kunt haar niet wijsmaken dat er niet bij iedereen in zijn en haar diepste wezen een verlangen huist naar vriendelijke verstandhoudingen. Nederland kent de woorden gezelligheid en genegenheid. Heerluck klinkende woorden. Laten we het gezellig houden. Laten wij er toe genegen zijn ondanks onze verschillen.